إثبات الرجعة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۲۰: خط ۲۰:
}}
}}


'''إثبات الرجعة'''، تألیف [[آل محسن، علی|علی آل محسن]]، رساله‎ای است مختصر پیرامون بیان عقیده شیعه امامیه پیرامون مسئله رجعت و بررسی برخی شبهات مطرح‎شده پیرامون آن.
'''إثبات الرجعة'''، تألیف [[آل محسن، علی|علی آل محسن]]، رساله‌ای است مختصر پیرامون بیان عقیده شیعه امامیه پیرامون مسئله رجعت و بررسی برخی شبهات مطرح‎شده پیرامون آن.


کتاب به زبان عربی و مقدمه آن در سال 1429ق، نوشته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/8 ر.ک: مقدمه، ص8]</ref>.
کتاب به زبان عربی و مقدمه آن در سال 1429ق، نوشته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/8 ر.ک: مقدمه، ص8]</ref>.
خط ۲۸: خط ۲۸:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
در مقدمه، به این نکته اشاره گردیده که مسئله رجعت، عقیده‎ای اسلامی بوده که آیات قرآنی و احادیث صحیح فراوانی بر آن دلالت نموده و مکررا در امت‎های پیشین، اتفاق افتاده و در اخبار صحیحی به وقوع آن در این امت نیز اشاره شده است، اما بااین‎حال، برخی از علمای مذاهب اسلامی، به انکار آن پرداخته، ولذا در این رساله، به تبیین مراد از رجعت و اثبات آن، پرداخته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/7 ر.ک: مقدمه، ص7-‎8]</ref>.
در مقدمه، به این نکته اشاره گردیده که مسئله رجعت، عقیده‌ای اسلامی بوده که آیات قرآنی و احادیث صحیح فراوانی بر آن دلالت نموده و مکررا در امت‎های پیشین، اتفاق افتاده و در اخبار صحیحی به وقوع آن در این امت نیز اشاره شده است، اما بااین‎حال، برخی از علمای مذاهب اسلامی، به انکار آن پرداخته، ولذا در این رساله، به تبیین مراد از رجعت و اثبات آن، پرداخته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/7 ر.ک: مقدمه، ص7-‎8]</ref>.


نویسنده در ابتدا، به تبیین معنا و مفهوم رجعت پرداخته و به این نکته اشاره دارد که رجعت، اعتقاد به زنده شدن اقوامی پس از مرگشان و یافتن حیات و زندگانی مجدد در دولت حضرت مهدی(عج) و سپس مرگ یا کشته شدنشان می‎باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/9 ر.ک: متن کتاب، ص9]</ref>.
نویسنده در ابتدا، به تبیین معنا و مفهوم رجعت پرداخته و به این نکته اشاره دارد که رجعت، اعتقاد به زنده شدن اقوامی پس از مرگشان و یافتن حیات و زندگانی مجدد در دولت حضرت مهدی(عج) و سپس مرگ یا کشته شدنشان می‎باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/9 ر.ک: متن کتاب، ص9]</ref>.
خط ۳۴: خط ۳۴:
نویسنده در تبیین رأی شیعه امامیه پیرامون رجعت، به بیان این مطلب پرداخته که علمای امامیه، معتقدند که رجعت در امم گذشته اتفاق افتاده و در امت ما هم، در آخرالزمان، اتفاق خواهد افتاد و در اثبات این موضوع، به اقوال علمایی چون [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] (متوفی 413ق)، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید علی بن حسین مرتضی]] (متوفی 436ق)، [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسی]] (متوفی 548ق)، [[مازندرانی، محمدصالح بن احمد|محمدصالح مازندرانی]] (متوفی 1081ق) استناد شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/11 همان11-‎18]</ref>.
نویسنده در تبیین رأی شیعه امامیه پیرامون رجعت، به بیان این مطلب پرداخته که علمای امامیه، معتقدند که رجعت در امم گذشته اتفاق افتاده و در امت ما هم، در آخرالزمان، اتفاق خواهد افتاد و در اثبات این موضوع، به اقوال علمایی چون [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] (متوفی 413ق)، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید علی بن حسین مرتضی]] (متوفی 436ق)، [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسی]] (متوفی 548ق)، [[مازندرانی، محمدصالح بن احمد|محمدصالح مازندرانی]] (متوفی 1081ق) استناد شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/11 همان11-‎18]</ref>.


اما علمای اهل سنت، مسئله رجعت را انکار کرده و آن را دست‎مایه سرزنش علمای شیعه قرار داده و اعتقاد به آن را از جمله امور قبیحی دانسته که شماری از روایان را به آن واسطه تضعیف نموده‎اند، باآنکه آنان، فی نفسه ثقه بوده و در مرویات خویش از کذب پرهیز داشته‎اند؛ راویانی همچون: جابر بن یزید جعفی، حارث بن حصیره، اصبغ بن نباته و داود بن یزید اودی<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/19 ر.ک: همان، ص19-‎23]</ref>.
اما علمای اهل سنت، مسئله رجعت را انکار کرده و آن را دست‎مایه سرزنش علمای شیعه قرار داده و اعتقاد به آن را از جمله امور قبیحی دانسته که شماری از روایان را به آن واسطه تضعیف نموده‌اند، باآنکه آنان، فی نفسه ثقه بوده و در مرویات خویش از کذب پرهیز داشته‌اند؛ راویانی همچون: جابر بن یزید جعفی، حارث بن حصیره، اصبغ بن نباته و داود بن یزید اودی<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/19 ر.ک: همان، ص19-‎23]</ref>.


نویسنده در ادامه، با اشاره به امکان عقلی زنده شدن مردگان در قیامت و باور تمامی مسلمین بر این امر و کافر دانستن منکر آن، به بررسی امکان عقلی رجعت پرداخته است.<ref>ر.ک: همان، ص24</ref> و آیات قرآنی دال بر وقوع رجعت را بررسی نموده و آنها را به دو دسته تقسیم نموده است:
نویسنده در ادامه، با اشاره به امکان عقلی زنده شدن مردگان در قیامت و باور تمامی مسلمین بر این امر و کافر دانستن منکر آن، به بررسی امکان عقلی رجعت پرداخته است.<ref>ر.ک: همان، ص24</ref> و آیات قرآنی دال بر وقوع رجعت را بررسی نموده و آنها را به دو دسته تقسیم نموده است:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش