۱۴۶٬۵۵۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بندي' به 'بندی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |24 ذيحجۀ 822ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[فصل الخطاب]] | | data-type="authorWritings" | | ||
[[فصل الخطاب لوصل الاحباب]] | |||
[[قدسیه (كلمات بهاءالدین نقشبند)]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۰: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالفتح محمد بن محمد بن محمود حافظى بخارى'''، ملقب به «پارسا»، از مشایخ طریقه نقشبندیه، آغاز كنندۀ شيوۀ علمى و تحقيقى در طريقت نقشبندیّه در قرن هشتم هجری | '''ابوالفتح محمد بن محمد بن محمود حافظى بخارى''' (در حدود 756 - 822ق)، ملقب به «پارسا»، از مشایخ طریقه نقشبندیه، آغاز كنندۀ شيوۀ علمى و تحقيقى در طريقت نقشبندیّه در قرن هشتم هجری | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۷: | ||
وى از آغاز جوانى، مانند پدر و عمويش، به طريقت نقشبندیّه درآمد و در اين طريقت، دومين جانشين بهاءالدينِ نقشبند شد و شاخۀ پارسائيه در طريقت نقشبندیّه به او منسوب است. به روايتى، لقب «پارسا» را بهاءالدين به وى داده است. همچنين دربارۀ عظمت مقام معنوى وى، از بهاءالدين سخنانى نقل شده است. نورالدين [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامى]] نيز كه در پنج سالگى به همراه پدرش با او ملاقات كرده بود، او را بسيار ستوده و خود را مرهون توجهات وى دانسته است. ظاهراً عنوان «خواجه» به سبب انتساب پارسا به سلسلۀ خواجگان به وى داده شده است. | وى از آغاز جوانى، مانند پدر و عمويش، به طريقت نقشبندیّه درآمد و در اين طريقت، دومين جانشين بهاءالدينِ نقشبند شد و شاخۀ پارسائيه در طريقت نقشبندیّه به او منسوب است. به روايتى، لقب «پارسا» را بهاءالدين به وى داده است. همچنين دربارۀ عظمت مقام معنوى وى، از بهاءالدين سخنانى نقل شده است. نورالدين [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامى]] نيز كه در پنج سالگى به همراه پدرش با او ملاقات كرده بود، او را بسيار ستوده و خود را مرهون توجهات وى دانسته است. ظاهراً عنوان «خواجه» به سبب انتساب پارسا به سلسلۀ خواجگان به وى داده شده است. | ||
دربارۀ مقام علمى و روحانى او و نيز نفوذ كلام وى در امراى زمان، سخنان بسيارى نقل شده است، از جمله گفتهاند كه نفوذ كلام سلسلۀ نقشبندیّه در حكومتهاى وقت، از وى آغاز شده است. عبدالرزاق کرمانى در تذكره در مناقب شاه نعمتالله ولى از او در زمرۀ «كُمَّلِ» زمان نام برده است. | دربارۀ مقام علمى و روحانى او و نيز نفوذ كلام وى در امراى زمان، سخنان بسيارى نقل شده است، از جمله گفتهاند كه نفوذ كلام سلسلۀ نقشبندیّه در حكومتهاى وقت، از وى آغاز شده است. عبدالرزاق کرمانى در تذكره در مناقب [[نعمتالله ولی|شاه نعمتالله ولى]] از او در زمرۀ «كُمَّلِ» زمان نام برده است. | ||
وى مريدانى داشت كه برخى از آنها عبارتند از: ابونصر محمد پارسا فرزند و جانشين وى؛ ابوالقاسم بخارى صاحب رسالۀ بهائيه در مقامات نقشبندیّه؛ احمد بن محمود معروف به معين الفقراء، مؤلف تاريخ ملازاده و علاءالدين غُجدوانى. | وى مريدانى داشت كه برخى از آنها عبارتند از: ابونصر محمد پارسا فرزند و جانشين وى؛ ابوالقاسم بخارى صاحب رسالۀ بهائيه در مقامات نقشبندیّه؛ احمد بن محمود معروف به معين الفقراء، مؤلف تاريخ ملازاده و علاءالدين غُجدوانى. | ||
| خط ۵۷: | خط ۶۰: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
# فصل الخطاب لِوَصل الاحباب الفارق بين الخطاء و الصواب، به فارسى. | # فصل الخطاب لِوَصل الاحباب الفارق بين الخطاء و الصواب، به فارسى. | ||
# قدسيه، مجموعهاى است فارسى از سخنان بهاءالدين نقشبند كه پارسا آن را به تشويق داماد و جانشين بهاءالدين نقشبند، علاءالدين محمد عطار، همراه با شرحى بر آن، نوشته است. | # قدسيه، مجموعهاى است فارسى از سخنان بهاءالدين نقشبند كه پارسا آن را به تشويق داماد و جانشين بهاءالدين نقشبند، علاءالدين محمد عطار، همراه با شرحى بر آن، نوشته است.. | ||
# تحقيقات، كتابى در عرفان، اخلاق و آداب سلوك به فارسى كه خواجه محمد زاهد كابلى آن را به بابهايى تقسيم كرده است. | # تحقيقات، كتابى در عرفان، اخلاق و آداب سلوك به فارسى كه خواجه محمد زاهد كابلى آن را به بابهايى تقسيم كرده است. | ||
# انيس الطالبين و عُدَّة السالكين، منظومهاى است فارسى در شرح مقامات بهاءالدين نقشبند. | # انيس الطالبين و عُدَّة السالكين، منظومهاى است فارسى در شرح مقامات بهاءالدين نقشبند. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۷: | ||
=== آثار منسوب === | === آثار منسوب === | ||
آداب السالكين؛ الارَبَعون حديثاً؛ جامع الكَلِم؛ رساله در ذكر 72 فرقۀ اسلام؛ رسالة فى طريق ذكر الخفى؛ رساله در باب قصيدۀ ابن فارض؛ رمز الاَقطاب؛ رساله در تحقيق زمان و مكان كه گزيدهاى است از فصل الخطاب؛ سخن راست، رباعيات خواجه محمد پارسا، كه جامى بر آن شرح نوشته است؛ الفصول الستّة در حديث؛ كشفيه؛ رساله محبوبيه در مناقب بهاءالدين نقشبند؛ مسألۀ خلق الافعال؛ مسلك العارفين در مناقب بهاءالدين نقشبند و طريقت او؛ مناسك حج؛ و منطق الطير. | آداب السالكين؛ الارَبَعون حديثاً؛ جامع الكَلِم؛ رساله در ذكر 72 فرقۀ اسلام؛ رسالة فى طريق ذكر الخفى؛ رساله در باب قصيدۀ ابن فارض؛ رمز الاَقطاب؛ رساله در تحقيق زمان و مكان كه گزيدهاى است از فصل الخطاب؛ سخن راست، رباعيات خواجه محمد پارسا، كه جامى بر آن شرح نوشته است؛ الفصول الستّة در حديث؛ كشفيه؛ رساله محبوبيه در مناقب بهاءالدين نقشبند؛ مسألۀ خلق الافعال؛ مسلك العارفين در مناقب بهاءالدين نقشبند و طريقت او؛ مناسك حج؛ و منطق الطير. | ||
همچنین شرح فصوص الحكم ابن عربى به فارسى که دکتر [[مسگرنژاد، جلیل|جلیل مسگرنژاد]] آن را تصحیح فرموده و منتسب به خواجه محمد پارسا دانسته است، اما درست آن است که اين کتاب یکی از شروحی است که توسط [[همدانی، سید علی بن شهابالدین|میر سيد علی همدانی]] نگاشته شده و نام اصلی آن حل الفصوص است و استنداد آن به خواجه محمد پارسا اشتباه است. | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#[http://lib.eshia.ir/23019/1/2588 دانشنامه جهان اسلام، | #[http://lib.eshia.ir/23019/1/2588 دانشنامه جهان اسلام، ج1، ص 2588] | ||
# پارسا، مقدمۀ طاهرى عراقى، ص 65-66؛ بغدادى، ج 2. | # پارسا، مقدمۀ طاهرى عراقى، ص 65-66؛ بغدادى، ج 2. | ||
# فخرالدين صفى، ج 1، ص 106-109؛ احرار. | # فخرالدين صفى، ج 1، ص 106-109؛ احرار. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۷: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[فصل الخطاب لوصل الاحباب]] | [[فصل الخطاب لوصل الاحباب]] | ||
[[قدسیه (كلمات بهاءالدین نقشبند)]] | |||
[[انیس الطالبین و عدة السالکین: در شرح مقامات سلطان العارفین خواجه بهاءالحق والدین نقشبند و مقامات علاءالدین عطار]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||