۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[مهستي گنجوي]] (نویسنده) | [[مهستي گنجوي]] (نویسنده) | ||
[[فرامرزي، | [[فرامرزي، عبدالرحمن]] (مقدمه نويس) | ||
[[طاهري شهاب، محمد]] (مصحح) | [[طاهري شهاب، محمد]] (مصحح) | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب، دارای دو مقدمه از [[فرامرزي، | کتاب، دارای دو مقدمه از [[فرامرزي، عبدالرحمن|عبدالرحمن فرامرزی]] و [[طاهري شهاب، محمد|شهاب طاهری]] است و محتوای آن در چند بخش ارائه گردیده است. | ||
مجموع ابیات دیوان مهستی چهارصدوهجده بیت است. | مجموع ابیات دیوان مهستی چهارصدوهجده بیت است. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
محقق دیوان حاضر در مورد جمعآوری این دیوان بیان میدارد که رباعیات این بانوی دانشمند و فاضله با ذوق، دارای سبک و طعم مخصوصی هستند که با آثار دیگران بهسهولت مشتبه نمیشوند؛ اگرچه رباعیاتی به نام او در کتب تذکره و جنگهای کهن، ثبت است، نمیتوان بیتحقیق اغلب آنها را از [[مهستي گنجوي|مهستی]] دانست و به وی منسوب داشت، ولی تا جایی که سبک سخن یکدستی گفتار را مسلم میداشت، به جمعآوری آثار او کوشیده و آنچه را هم که منافی با اخلاق و عفت بوده از لحاظ تدوین کلیه آثار او بدون هیچگونه تغییری ثبت و آثار وی را تااندازهای که در اصالت آنها اطمینان داشتم انتخاب و گردآوری نمودم<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص29-30</ref>. | محقق دیوان حاضر در مورد جمعآوری این دیوان بیان میدارد که رباعیات این بانوی دانشمند و فاضله با ذوق، دارای سبک و طعم مخصوصی هستند که با آثار دیگران بهسهولت مشتبه نمیشوند؛ اگرچه رباعیاتی به نام او در کتب تذکره و جنگهای کهن، ثبت است، نمیتوان بیتحقیق اغلب آنها را از [[مهستي گنجوي|مهستی]] دانست و به وی منسوب داشت، ولی تا جایی که سبک سخن یکدستی گفتار را مسلم میداشت، به جمعآوری آثار او کوشیده و آنچه را هم که منافی با اخلاق و عفت بوده از لحاظ تدوین کلیه آثار او بدون هیچگونه تغییری ثبت و آثار وی را تااندازهای که در اصالت آنها اطمینان داشتم انتخاب و گردآوری نمودم<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص29-30</ref>. | ||
به عقیده [[فرامرزي، | به عقیده [[فرامرزي، عبدالرحمن|عبدالرحمن فرامرزی]]، هیچکس رباعی را مثل [[مهستي گنجوي|مهستی]] نساخته، حتی خیام. رباعیات مهستی بهقدری روان و لطیف و بیحشو است که شبیه به یک زر خالصی میباشد که ابدا بار ندارد. به یک کلمه از کلمات [[مهستي گنجوي|مهستی]] نمیتوان اعتراض کرد که بیجا استعمال گشته یا برخلاف فصاحت یا بلاغت انتخاب شده است. | ||
اشعارش بهقدری روان و شیرین است که بااینکه در بسیاری از آنها صنایع بدیعی بهکار برده، ابدا این تکلف در آن معلوم نیست و از این بابت شباهت تامی به گفتههای سعدی دارد<ref>ر.ک: مقدمه عبدالرحمن فرامرزی، ص8</ref>. | اشعارش بهقدری روان و شیرین است که بااینکه در بسیاری از آنها صنایع بدیعی بهکار برده، ابدا این تکلف در آن معلوم نیست و از این بابت شباهت تامی به گفتههای سعدی دارد<ref>ر.ک: مقدمه عبدالرحمن فرامرزی، ص8</ref>. | ||