قاطعة اللجاج في تحقیق حق الخراج: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '<ref> ' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
جز (جایگزینی متن - '<ref> ' به '<ref>')
خط ۳۷: خط ۳۷:
وی از آنچنان جایگاهی در حکومت صفویه برخوردار بوده که شاه طهماسب درباره اش نوشته است: انت احق بالملک لانک النائب عن الامام علیه‌السّلام و انما اکون من عمالک اقوم باوامرک و نواهیک.
وی از آنچنان جایگاهی در حکومت صفویه برخوردار بوده که شاه طهماسب درباره اش نوشته است: انت احق بالملک لانک النائب عن الامام علیه‌السّلام و انما اکون من عمالک اقوم باوامرک و نواهیک.


صاحب حدائق نیز در مورد ادارۀ حکومت و گرفتن خراج توسط او می‌نویسد: رایت للشیخ احکاما و رسائل الی الممالک الشاهیة الی عمالها و اهل الاختیار فبها تتضمن العدل و کیفیة سلوک العمال مع الرعیة فی اخذ الخراج و کمیة و مقدار مدته.<ref> لؤلؤ البحرین، ص۱۵۳</ref>
صاحب حدائق نیز در مورد ادارۀ حکومت و گرفتن خراج توسط او می‌نویسد: رایت للشیخ احکاما و رسائل الی الممالک الشاهیة الی عمالها و اهل الاختیار فبها تتضمن العدل و کیفیة سلوک العمال مع الرعیة فی اخذ الخراج و کمیة و مقدار مدته.<ref>لؤلؤ البحرین، ص۱۵۳</ref>


او با نیازی که در زمان خود به اثری در مورد خراج و مالیات احساس می‌کرد به تألیف کتاب گرانقدر «قاطعة اللجاج» پرداخت.
او با نیازی که در زمان خود به اثری در مورد خراج و مالیات احساس می‌کرد به تألیف کتاب گرانقدر «قاطعة اللجاج» پرداخت.
خط ۱۰۰: خط ۱۰۰:
از دیگر خصوصیات کتاب تعیین مصادیق زمین‌های مفتوحة عنوة است وی در صفحۀ ۶۱ به تعیین مصادیق آن پرداخته و زمین‌های مکه، عراق، شام، خراسان و بعضی از زمین‌های ایران و بحرین را از انفال دانسته است.
از دیگر خصوصیات کتاب تعیین مصادیق زمین‌های مفتوحة عنوة است وی در صفحۀ ۶۱ به تعیین مصادیق آن پرداخته و زمین‌های مکه، عراق، شام، خراسان و بعضی از زمین‌های ایران و بحرین را از انفال دانسته است.


وی حتی حدود این زمین‌ها را مشخص نموده مثلاًدر صفحۀ ۶۳<ref> قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن ۶۳</ref> در مورد زمین‌های عراق به نقل از ابو عبیده نظر عثمان بن حنیف را این گونه ذکر نموده است: و هی ما بین عبادان و موصل طولا و بین القادسیة و حلوان عرضا.
وی حتی حدود این زمین‌ها را مشخص نموده مثلاًدر صفحۀ ۶۳<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن ۶۳</ref> در مورد زمین‌های عراق به نقل از ابو عبیده نظر عثمان بن حنیف را این گونه ذکر نموده است: و هی ما بین عبادان و موصل طولا و بین القادسیة و حلوان عرضا.


یا در صفحۀ ۶۹<ref>قاطعة اللجاج عبد العالی عاملی کرکی،ص فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبد العالی عاملی کرکی، ص۶۹</ref> به نقل از شرح نهایه قطب الدین راوندی می‌نویسد: ان الارضین هی من اقصی خراسان الی کرمان و خوزستان و همدان و قزوین و ما حوالیها اخذت بالسیف.
یا در صفحۀ ۶۹<ref>قاطعة اللجاج عبد العالی عاملی کرکی،ص فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبد العالی عاملی کرکی، ص۶۹</ref> به نقل از شرح نهایه قطب الدین راوندی می‌نویسد: ان الارضین هی من اقصی خراسان الی کرمان و خوزستان و همدان و قزوین و ما حوالیها اخذت بالسیف.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش