موسوی جزایری، سید محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'خ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران' به 'موسوی خمینی، سید روح‌الله'
جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‌های ')
جز (جایگزینی متن - 'خ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران' به 'موسوی خمینی، سید روح‌الله')
خط ۲۱: خط ۲۱:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|[[آل طیب، محمدحسن|آيت‌الله سيد محمدحسن آل طيب]]؛ [[شوشتری، محمدتقی|علّامه حاج شيخ محمدتقى شوشترى]] [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و [[خ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى (ره)]]
|data-type='authorTeachers'|[[آل طیب، محمدحسن|آيت‌الله سيد محمدحسن آل طيب]]؛ [[شوشتری، محمدتقی|علّامه حاج شيخ محمدتقى شوشترى]] [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى (ره)]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
خط ۴۲: خط ۴۲:
هنوز مقدّمات را تمام نكرده بود كه در سفرى به مشهد، در حرم ثامن الحجج(ع) به دست پدرش، معمّم شد.
هنوز مقدّمات را تمام نكرده بود كه در سفرى به مشهد، در حرم ثامن الحجج(ع) به دست پدرش، معمّم شد.


وى دوره مقدّمات، سطح و مقدارى از خارج را در شوشتر گذراند. آن‌گاه براى تكميل تحصيلات، به نجف اشرف مهاجرت نمود. وى از هنگام ورود به نجف، با جدّيت به درس خواندن، نوشتن و مباحثه مشغول شد. او در نجف اشرف، از محضر آيات عظام: سيد محمد جعفر مروّج، سيد جعفر جزايرى، [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقرصدر]]، [[سیستانی، علی|سيد على سيستانى]]، [[غروی تبریزی، علی|ميرزاعلى غروى تبريزى]]، سيدعلى بهشتى، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و [[خ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى (ره)]] بهره فراوان برد.
وى دوره مقدّمات، سطح و مقدارى از خارج را در شوشتر گذراند. آن‌گاه براى تكميل تحصيلات، به نجف اشرف مهاجرت نمود. وى از هنگام ورود به نجف، با جدّيت به درس خواندن، نوشتن و مباحثه مشغول شد. او در نجف اشرف، از محضر آيات عظام: سيد محمد جعفر مروّج، سيد جعفر جزايرى، [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقرصدر]]، [[سیستانی، علی|سيد على سيستانى]]، [[غروی تبریزی، علی|ميرزاعلى غروى تبريزى]]، سيدعلى بهشتى، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى (ره)]] بهره فراوان برد.


مدت زيادى از ورود او به نجف اشرف نگذشته بود كه بعثى‌ها كودتا كرده، عبدالرحمان عارف را كنار زده و حكومت را به دست گرفتند. در ابتدا، تعرّضى نسبت به حوزه علميه و اهل علم نداشتند؛ ولى رعب و وحشت بسيارى در عموم مردم ايجاد شده بود.
مدت زيادى از ورود او به نجف اشرف نگذشته بود كه بعثى‌ها كودتا كرده، عبدالرحمان عارف را كنار زده و حكومت را به دست گرفتند. در ابتدا، تعرّضى نسبت به حوزه علميه و اهل علم نداشتند؛ ولى رعب و وحشت بسيارى در عموم مردم ايجاد شده بود.
خط ۶۰: خط ۶۰:
وى همچنين با نيروهاى انقلاب ارتباط برقرار نمود.
وى همچنين با نيروهاى انقلاب ارتباط برقرار نمود.


با شهادت مشکوک [[خمینی، مصطفی|سيد مصطفى خمينى]]، فعاليت ايشان وارد مرحله جديدى شده و اعلاميه‌اى با امضاى جامعه روحانیت منتشر كرد. وى در اين اعلاميه نام مبارک «[[خ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]](ره)» را كه سال‌هاى طولانى ممنوع بود، نوشته و منتشر كردند و در مراسم ختم فرزند امام(ره)، اعلاميه بين مردم پخش شد.
با شهادت مشکوک [[خمینی، مصطفی|سيد مصطفى خمينى]]، فعاليت ايشان وارد مرحله جديدى شده و اعلاميه‌اى با امضاى جامعه روحانیت منتشر كرد. وى در اين اعلاميه نام مبارک «[[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره)» را كه سال‌هاى طولانى ممنوع بود، نوشته و منتشر كردند و در مراسم ختم فرزند امام(ره)، اعلاميه بين مردم پخش شد.


ايشان در مهر 1357ش به قصد زيارت [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (ره) و معالجه پدرش، از لندن عازم پاريس شد و نظر ايشان را در مسائل مهمى كه مربوط به تداوم نهضت به‌ويژه در ارتباط با درگيرى مسلّحانه با دژخيمان رژيم و چند مسئله مهم ديگر جويا شد.وى پس از بازگشت از پاريس، در جلسه‌اى كه با حضور جامعه روحانیت و بزرگان قم تشكيل شد، پيام امام(ره) را به محضر آقايان ابلاغ نمود و با استقبال بى‌نظير آنان مواجه شد و در همان جلسه، تصميم به برگزارى راهپيمايى بزرگى گرفته شد.
ايشان در مهر 1357ش به قصد زيارت [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (ره) و معالجه پدرش، از لندن عازم پاريس شد و نظر ايشان را در مسائل مهمى كه مربوط به تداوم نهضت به‌ويژه در ارتباط با درگيرى مسلّحانه با دژخيمان رژيم و چند مسئله مهم ديگر جويا شد.وى پس از بازگشت از پاريس، در جلسه‌اى كه با حضور جامعه روحانیت و بزرگان قم تشكيل شد، پيام امام(ره) را به محضر آقايان ابلاغ نمود و با استقبال بى‌نظير آنان مواجه شد و در همان جلسه، تصميم به برگزارى راهپيمايى بزرگى گرفته شد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش