۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
'''المحاسن'''، اثر [[برقی، احمد بن محمد|احمد بن محمد بن خالد برقى]] (متوفاى حدود 274)، حاوى مجموعه رواياتى به زبان عربى است كه توسط [[محدث، جلال‌الدین|جلال‌الدين محدث]] تصحيح شده است. | '''المحاسن'''، اثر [[برقی، احمد بن محمد|احمد بن محمد بن خالد برقى]] (متوفاى حدود 274)، حاوى مجموعه رواياتى به زبان عربى است كه توسط [[محدث، جلال‌الدین|جلال‌الدين محدث]] تصحيح شده است. | ||
[[علامه مجلسى]] درباره جايگاه اين كتاب مى‌نويسد: «كتاب محاسن برقى از اصول معتبره است كه [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و همه مؤلفان پس از او از اين كتاب بهره برده و روايت نقل كرده‌اند».<ref>مدنى بجستانى، سيدمحمود، ص198</ref> | [[علامه مجلسى]] درباره جايگاه اين كتاب مى‌نويسد: «كتاب محاسن برقى از اصول معتبره است كه [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و همه مؤلفان پس از او از اين كتاب بهره برده و روايت نقل كرده‌اند».<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34938/3/198 مدنى بجستانى، سيدمحمود، ص198]</ref> | ||
«المحاسن» يكى از دايرةالمعارف‌هايى است كه متأسفانه به‌طور كامل به دست ما نرسيده است، ولى همين مقدار هم ميدان بسيار وسيعى از معارف متنوع اسلامى است.<ref>همان، ص196</ref>كتاب‌هايى چون الأجناس و الحيوان، أحاديث الجن و إبليس، ال[[الاحتجاج (نشر المرتضی)|احتجاج]]، أحكام الأنبياء و الرسل، الأركان، الامتحان، أنساب الأمم، التأويل، التبيان و التفسير، برخى از اجزاى مفقوده كتاب «المحاسن» مى‌باشد.<ref>ر.ک: همان، ص197</ref> | «المحاسن» يكى از دايرةالمعارف‌هايى است كه متأسفانه به‌طور كامل به دست ما نرسيده است، ولى همين مقدار هم ميدان بسيار وسيعى از معارف متنوع اسلامى است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34938/3/196 همان، ص196]</ref>كتاب‌هايى چون الأجناس و الحيوان، أحاديث الجن و إبليس، ال[[الاحتجاج (نشر المرتضی)|احتجاج]]، أحكام الأنبياء و الرسل، الأركان، الامتحان، أنساب الأمم، التأويل، التبيان و التفسير، برخى از اجزاى مفقوده كتاب «المحاسن» مى‌باشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34938/3/197 ر.ک: همان، ص197]</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
كتاب با مقدمه مصحح آغاز و با تعليقه و خاتمه‌اى از او نيز به پایان رسيده است. جلد اول آن شامل پنج كتاب و جلد دوم آن شامل شش كتاب مى‌باشد. | كتاب با مقدمه مصحح آغاز و با تعليقه و خاتمه‌اى از او نيز به پایان رسيده است. جلد اول آن شامل پنج كتاب و جلد دوم آن شامل شش كتاب مى‌باشد. | ||
تنظيم دقيق و تبويب بسيار مناسب اين كتاب يكى از ويژگى‌هاى ارزشمند آن است كه دسترسى به روايات را آسان كرده و موضوعات بسيار متنوعى را در ذهن و دل انسان زنده مى‌كند؛ به‌گونه‌اى كه برخى از بزرگان محدثان با پيروى از عناوين آن، به تأليف كتب ارزشمندى دست زده‌اند؛ چنان‌كه درباره [[شيخ صدوق]] نقل شده است كه وى با پيروى از عناوين كتاب «المحاسن»، كتب ذى‌قيمت خود را تأليف كرده است.<ref>همان</ref> | تنظيم دقيق و تبويب بسيار مناسب اين كتاب يكى از ويژگى‌هاى ارزشمند آن است كه دسترسى به روايات را آسان كرده و موضوعات بسيار متنوعى را در ذهن و دل انسان زنده مى‌كند؛ به‌گونه‌اى كه برخى از بزرگان محدثان با پيروى از عناوين آن، به تأليف كتب ارزشمندى دست زده‌اند؛ چنان‌كه درباره [[شيخ صدوق]] نقل شده است كه وى با پيروى از عناوين كتاب «المحاسن»، كتب ذى‌قيمت خود را تأليف كرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34938/3/197 همان]</ref> | ||
اين كتاب دو جلدى داراى 2604 حديث و 512 باب و يازده كتاب است. | اين كتاب دو جلدى داراى 2604 حديث و 512 باب و يازده كتاب است. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
# كتاب المرافق: شامل احكام منزل و نظافت و وسايل رفت و آمد. | # كتاب المرافق: شامل احكام منزل و نظافت و وسايل رفت و آمد. | ||
دقت در عناوين كتاب‌هاى المحاسن نشان مى‌دهد كه برقى موضوعات ابتكارى و جالب فراوانى را در تأليف كتب روايى مد نظر قرار داده است و محدثان پس از وى چون صدوق نيز در عناوين نزدیک به آثار او دست به تأليفات گسترده زده‌اند.<ref>معارف، مجيد؛ قربانى زرين، رضا، ص24</ref> | دقت در عناوين كتاب‌هاى المحاسن نشان مى‌دهد كه برقى موضوعات ابتكارى و جالب فراوانى را در تأليف كتب روايى مد نظر قرار داده است و محدثان پس از وى چون صدوق نيز در عناوين نزدیک به آثار او دست به تأليفات گسترده زده‌اند.<ref>[https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?FID=6010513910101 معارف، مجيد؛ قربانى زرين، رضا، ص24]</ref> | ||
با توجه به روايات بسيارى كه [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] در كتاب [[الکافی|كافى]] از محاسن برقى نقل كرده است، مى‌توان اين كتاب را يكى از مصادر مهم كتاب ارزشمند [[الکافی|كافى]] دانست. همان گونه كه [[شيخ طوسى]] و شيخ صدوق نيز از اين كتاب روايت نقل كرده‌اند. بنابراین، تمام كتب اربعه شيعه و مؤلفان ارجمند آن وام‌دار اين محدث گران‌قدر و تأليف ارزشمند او هستند... مرحوم [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسى]] اكثريت قريب به اتفاق روايات محاسن را در كتاب [[بحار الأنوار]] آورده و [[شيخ حر عاملى]] به هنگام شمردن كتاب‌هايى كه در تأليف كتاب [[وسائل الشيعة]] به آنها اعتماد كرده است.<ref>مدنى بجستانى، سيدمحمود، ص198</ref> | با توجه به روايات بسيارى كه [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] در كتاب [[الکافی|كافى]] از محاسن برقى نقل كرده است، مى‌توان اين كتاب را يكى از مصادر مهم كتاب ارزشمند [[الکافی|كافى]] دانست. همان گونه كه [[شيخ طوسى]] و شيخ صدوق نيز از اين كتاب روايت نقل كرده‌اند. بنابراین، تمام كتب اربعه شيعه و مؤلفان ارجمند آن وام‌دار اين محدث گران‌قدر و تأليف ارزشمند او هستند... مرحوم [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسى]] اكثريت قريب به اتفاق روايات محاسن را در كتاب [[بحار الأنوار]] آورده و [[شيخ حر عاملى]] به هنگام شمردن كتاب‌هايى كه در تأليف كتاب [[وسائل الشيعة]] به آنها اعتماد كرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34938/3/198 مدنى بجستانى، سيدمحمود، ص198]</ref> | ||
از ويژگى اين مجموعه كه بسيار ارزشمند است، مسند بودن تمام روايات آن است. برقى در اين كتاب از افراد و مشايخ بسيارى نقل مى‌كند كه برخى از آنها عبارتند از: | از ويژگى اين مجموعه كه بسيار ارزشمند است، مسند بودن تمام روايات آن است. برقى در اين كتاب از افراد و مشايخ بسيارى نقل مى‌كند كه برخى از آنها عبارتند از: | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
پدرش محمد بن خالد، يعقوب بن يزيد، حسن بن محبوب، نضر بن سويد، قاسم بن يحيى، حسن بن ظريف، حسن بن على يقطينى، محمد بن سنان، اسماعيل بن مهران، اسحاق بن عمار، عثمان بن عيسى، على بن فضال. | پدرش محمد بن خالد، يعقوب بن يزيد، حسن بن محبوب، نضر بن سويد، قاسم بن يحيى، حسن بن ظريف، حسن بن على يقطينى، محمد بن سنان، اسماعيل بن مهران، اسحاق بن عمار، عثمان بن عيسى، على بن فضال. | ||
گاهى هم رواياتى به‌صورت مرفوعه از معصومين نقل كرده است و گاه نيز از افراد نامشخص با عباراتى همچون «عمن ذكره»، «عن بعض أصحابنا» روايت كرده، ولى از هرگونه توضيح خوددارى كرده است.<ref>همان، ص197 و 198</ref> | گاهى هم رواياتى به‌صورت مرفوعه از معصومين نقل كرده است و گاه نيز از افراد نامشخص با عباراتى همچون «عمن ذكره»، «عن بعض أصحابنا» روايت كرده، ولى از هرگونه توضيح خوددارى كرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34938/3/197 همان، ص197 و 198]</ref> | ||
در ابتداى روايات، نام مؤلف كتاب به‌صورت اسم ظاهر (احمد بن محمد بن خالد) يا به‌صورت ضمير آمده است. | در ابتداى روايات، نام مؤلف كتاب به‌صورت اسم ظاهر (احمد بن محمد بن خالد) يا به‌صورت ضمير آمده است. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
#مقدمه و متن كتاب. | #مقدمه و متن كتاب. | ||
#مدنى بجستانى، سيدمحمود، فرهنگ كتب حديثى شيعه، جلد اول، تهران، مؤسسه انتشارات امير كبير، شركت چاپ و نشر بين‌الملل، چاپ اول، 1385. | #مدنى بجستانى، سيدمحمود، فرهنگ كتب حديثى شيعه، جلد اول، تهران، مؤسسه انتشارات امير كبير، شركت چاپ و نشر بين‌الملل، چاپ اول، 1385. | ||
#معارف، مجيد؛ قربانى زرين، رضا، «احمد بن محمد بن خالد در آيينه المحاسن»، مجله لسان صدق، تابستان 1391، شماره 1، صفحه 11 تا 29، درج در پايگاه اطلاعات علمى جهاد | #[http://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/6010513910101.pdf معارف، مجيد؛ قربانى زرين، رضا، «احمد بن محمد بن خالد در آيينه المحاسن»، مجله لسان صدق، تابستان 1391، شماره 1، صفحه 11 تا 29، درج در پايگاه اطلاعات علمى جهاد دانشگاهى]. | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
[[رده: متون احادیث]] | [[رده: متون احادیث]] | ||
[[رده:احادیث شیعه]] | [[رده:احادیث شیعه]] | ||
[[رده:25 فروردین الی 24 اردیبهشت(98)]] | |||