آشنایی با احکام، اسرار و معارف عمره: تفاوت میان نسخه‌ها

#«حج» و «عمره» از باشكوه‌ترين برنامه‌هاى عبادى، سياسى و اجتماعى اسلام است و یک دوره كلاس خداشناسى است. سفر حج انسان را از فقر و ندارى بيمه مى‌كند و باعث بخشيده شدن گناهان مى‌شود. پيامبر خدا(ص) فرمودند: «حاجيان و عمره‌گزاران، ميهمانان خدايند. خداوند ايشان را دعوت كرده و آنان به این دعوت پاسخ مثبت داده‌اند و از خداوند خواسته‌اى داشته‌اند و او عطايشان كرده است».<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-4</ref>{{شعر}}

#جمعيت عربستان بيست و دو ميليون نفر است كه از این تعداد، شانزده ميليون بومى و شش ميليون نفر خارجى هستند كه برای كار به این كشور آمده‌اند. عربستان، حدود یک و نيم ميليون شيعه دارد كه بيشتر آنان، در مناطق «احساء»، «قطيف»، «ظهران»، و «مدينه» ساكنند. تقویم رسمى عربستان بر اساس ماه‌هاى هجرى قمرى است. زمان در این كشور، سه ساعت جلوتر از «گرينویچ» است؛ به این ترتيب، اختلاف ساعت عربستان با ایران در پاييز و زمستان سى دقيقه و در بهار و تابستان (به علت جلو كشيدن ساعت‌ها) یک ساعت و سى دقيقه است.<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>

#حجر اسماعيل ميان ركن شامى و ركن غربى كعبه واقع است. این ديوار هلالى‌شكل زير ناودان كعبه است. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] فرمودند: «حجر، خانه اسماعيل است و قبر هاجر و اسماعيل در آن قرار دارد». حجر اسماعيل، محل وقوع معجزه «شق القمر» حضرت رسول(ص) است.<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>

#در چهار كيلومترى شمال مكه، كوهى است بلند به نام «كوه نور» يا «جبل النور» كه در نزدیکى قله آن، غار «حِرا» قرار دارد. حضرت محمد(ص) پيش از بعثت، در آنجا با خدا خلوت مى‌كرد. خداوند، امين وحى، جبرئيل را در غار حرا بر پيامبر نازل كرد و وحى چنين آغاز شد: «بخوان به نام پروردگارت كه [هستى را] آفريد؛ او كه انسان را از خون لخته آفريد؛ بخوان [و بدان كه] پروردگارت [از همه چيز] گرامى‌تر است؛ خدايى كه با قلم نوشتن آموخت و به انسان آنچه نمى‌دانست ياد داد.<ref>ر.ک: همان، ص51-52</ref>

#:- مسجد «خيف»: یکى از مساجد مهم، منا است. پيامبر خدا در این مسجد بسيار نماز گزارده و در روايت آمده است كه هفتاد نفر از پيامبران در آن نماز خوانده‌اند. همچنين مسجد «بيعت» به ياد پيمان عقبه ميان پيامبر(ص) و مردم يثرب در اينجا قرار دارد.<ref>ر.ک: همان، ص55-56</ref>

#:احرام، همگام با سپيدجامگان: احرام، لباس بندگى و نمادى از پاكى جان و روشنايى دل است. احرام، تمرين فرمان‌بردارى از حق و حركت در مسير خداست. در «ميقات» احرام مى‌بنديم و در آنجا تولدى ديگر مى‌يابيم. لباس‌هاى دنيا را درمى‌آوريم و تصميم مى‌گيريم «لباس گناه» را هم از خویشتن دور كنيم. «غسل» مى‌كنيم، خویشتن را از گناهان مى‌شویيم تا با طهارت قلب و روح و جسم، لباس احرام بپوشيم؛ لباسى سفيد، پاك و حلال، لباس اطاعت از پروردگار! لباس احرام، شبيه «كفن» است و حضور در ميقات، همانند حضور در برابر محضر ربوبى در روز قيامت است. آماده تكبيرة الإحرام مى‌شویم؛ چون احرام همانند تكبيرة الإحرام در نماز است. نمازگزار بايد خود را از همه چيز رها كند و تنها متوجه خدا شود و آنچه را بر او حرام است، مرتكب نشود.<ref>ر.ک: همان، ص81-82</ref>

#سعى ميان صفا و مروه، اقتدا به هاجر است؛ او كه با قلبى پراميد و ايمانى استوار، فاصله پرفرازونشيب را در آن لحظات تنهايى، هفت بار به اين‌سو و آن‌سو دوید تا جرعه‌اى آب بيابد و فرزند تشنه‌كامش را از مرگ رهايى بخشد و سرانجام به نتيجه رسيد. مسلمانان در این برنامه نمادين، با الهام از سعى هاجر مى‌آموزند كه در سختى‌هاى روزگار بايد علاوه بر توكل و دعا، به كار و كوشش بپردازند و از گوشه‌نشينى و زانوى غم در بغل گرفتن دورى گزينند؛ زيرا همراه با سعى و كار خستگى‌ناپذير بود كه چشمه زمزم به جريان افتاد و نيز مى‌آموزند كه متواضع و فروتن باشند؛ چراكه همه با لباسى سفيد و ساده برای حل مشكلات و سعادت خویش، سراسيمه در حركتند.<ref>ر.ک: همان، ص91-92</ref>

#خدا حافظ اى كعبه:.<ref>ر.ک: همان، ص98</ref>{{شعر}}{{ب|''خدا حافظ اى كعبه، اى بزم يار''|2=''خدا حافظ اى بيت پروردگار''}}{{ب|''خدا حافظ اى محفل اهل راز''|2=''خدا حافظ اى قبله‌ام در نماز''}}{{ب|''خدا حافظ اى كوى مطلوب من''|2=''خدا حافظ اى بيت محبوب من''}}{{ب|''خدا حافظ اى از تو دل منجلى''|2=''خدا حافظ اى زادگاه على''}}{{ب|''اگر ميهمان بدى بوده‌ام''|2=''به دامان پاك تو رخ سوده‌ام''}}{{ب|''از این در برون با چه حالى روم''|2=''مبادا كه با دست خالى روم''}}{{ب|''اگر خواهى از خود جدايم كنى''|2=''كرم كن كه عبدخدايم كنى''}}{{ب|''صفايى دگر بر روانم بده''|2=''امام زمان را نشانم بده''}}{{پایان شعر}}