آشنایی با احکام، اسرار و معارف عمره: تفاوت میان نسخه‌ها

#:احرام، همگام با سپيدجامگان: احرام، لباس بندگى و نمادى از پاكى جان و روشنايى دل است. احرام، تمرين فرمان‌بردارى از حق و حركت در مسير خداست. در «میقات» احرام مى‌بنديم و در آنجا تولدى ديگر مى‌يابيم. لباس‌هاى دنيا را درمى‌آوريم و تصمیم مى‌گيريم «لباس گناه» را هم از خویشتن دور كنيم. «غسل» مى‌كنيم، خویشتن را از گناهان مى‌شویيم تا با طهارت قلب و روح و جسم، لباس احرام بپوشيم؛ لباسى سفيد، پاك و حلال، لباس اطاعت از پروردگار! لباس احرام، شبيه «كفن» است و حضور در میقات، همانند حضور در برابر محضر ربوبى در روز قيامت است. آماده تكبيرة الإحرام مى‌شویم؛ چون احرام همانند تكبيرة الإحرام در نماز است. نمازگزار بايد خود را از همه چيز رها كند و تنها متوجه خدا شود و آنچه را بر او حرام است، مرتكب نشود.<ref>ر.ک: همان، ص81-82</ref>

#خدا حافظ اى كعبه:.<ref>ر.ک: همان، ص98</ref>{{شعر}}{{ب|''خدا حافظ اى كعبه، اى بزم يار''|2=''خدا حافظ اى بيت پروردگار''}}{{ب|''خدا حافظ اى محفل اهل راز''|2=''خدا حافظ اى قبله‌ام در نماز''}}{{ب|''خدا حافظ اى كوى مطلوب من''|2=''خدا حافظ اى بيت محبوب من''}}{{ب|''خدا حافظ اى از تو دل منجلى''|2=''خدا حافظ اى زادگاه على''}}{{ب|''اگر میهمان بدى بوده‌ام''|2=''به دامان پاك تو رخ سوده‌ام''}}{{ب|''از این در برون با چه حالى روم''|2=''مبادا كه با دست خالى روم''}}{{ب|''اگر خواهى از خود جدايم كنى''|2=''كرم كن كه عبدخدايم كنى''}}{{ب|''صفايى دگر بر روانم بده''|2=''امام زمان را نشانم بده''}}{{پایان شعر}}