۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
معارج الوصول إلی معرفة فضل آل الرسول و البتول (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۰۲
، ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[محمودی، محمدکاظم]] (محقق) | [[محمودی، محمدکاظم]] (محقق) | ||
[[زرندی، محمد بن یوسف]] ( | [[زرندی، محمد بن یوسف]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 36/5 /ز4م6 | | کد کنگره =BP 36/5 /ز4م6 | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
مؤلف در اين رساله گاه از شيوه سجع استفاده كرده و گويا در پردازش و نحوه چينش مطالب كتاب، منابع اختصاصى نگارش يافته درباره ائمه را در اختيار نداشته كه از آنها بهره ببرد، چنان كه خود در پايان كتاب مى‌گويد در موضوع فضائل ائمه دوازدگانه نوشته‌اى را نديده كه الگوى كار خويش قرار دهد. شيوه دسته بندى مطالب براى همه ائمه يكسان است و پس از بيان آنكه چندمين امام است او را با عبارات بلندى مى ستايد و القاب وى را ذكر مى‌كند سپس اخبارى را درباره اطلاعات شخصى امام و در پايان هر شرح حال، عنوانى را به سخنان امام اختصاص مى دهد. | مؤلف در اين رساله گاه از شيوه سجع استفاده كرده و گويا در پردازش و نحوه چينش مطالب كتاب، منابع اختصاصى نگارش يافته درباره ائمه را در اختيار نداشته كه از آنها بهره ببرد، چنان كه خود در پايان كتاب مى‌گويد در موضوع فضائل ائمه دوازدگانه نوشته‌اى را نديده كه الگوى كار خويش قرار دهد. شيوه دسته بندى مطالب براى همه ائمه يكسان است و پس از بيان آنكه چندمين امام است او را با عبارات بلندى مى ستايد و القاب وى را ذكر مى‌كند سپس اخبارى را درباره اطلاعات شخصى امام و در پايان هر شرح حال، عنوانى را به سخنان امام اختصاص مى دهد. | ||
نویسنده هر چند همچون شیعیان از ائمه با عنوان «امام» ياد مى‌كند و به ترتيب شیعیان از امام اول تا امام دوازدهم را بر مى شمارد، اما از ويژگى‌هاى ديگرى همچون عصمت امامان سخن نمى‌گويد و از نقل اخبار خوارق عادات به دست ائمه پرهيز كرده و اين موارد را گزارش نمى‌كند. | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مطالب اين كتاب در بخش سه امام اول، گزينشى از مطالب كتاب ديگر | مطالب اين كتاب در بخش سه امام اول، گزينشى از مطالب كتاب ديگر نویسنده با عنوان «نظم درر السمطين» است. در تدوين كتاب گويا منابع زيادى در دسترس نداشته و به ويژه به منابع شیعیان در زندگانى ائمه دست نيافته است. علاوه بر فرائد السمطين كه به نظر مى‌رسد از منابع اصلى اين اثر به شمار مى‌رود، از آثار ديگرى چون السنة الكبيره نوشته عبدالله بن محمد معروف به ابى الشيخ اصفهانى، التبصره ابن الجوزى، و آثار عالمان تصوف مانند حليه الاولياء و تاريخ الصوفيه [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] و شواهد التصوف، ابومنصور معمر نقل مى‌كند و گرايش صوفيانه خود را نشان مى‌دهد. وى اطلاعات شخصى مربوط به امام رضا را از نصر بن على جهضمى نقل مى‌كند اين كتاب رواج چندانى در ميان نويسندگان بعدى نيافته و گويا نويسندگان متقدم شيعى از اين كتاب اطلاع نداشته‌اند. برخى از نويسندگان اهل سنت مانند سمهودى (م. 911) در جواهر العقدين و [[قندوزی، سلیمان بن ابراهیم|قندوزى]] (م. 1294) در ينابيع المودة از اين كتاب استفاده كرده‌اند. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||