۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
قرآن کریم (مترجم ناشناخته (قرن دهم)) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۰۵
، ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
مى‌دانيم كه در سنت ترجمه و برگردان قرآن به زبان فارسى، بهره‌ورى از ترجمه‌هاى پيشين، براى آگاهى از انديشه و ذهن و زبان ترجمانان ديگر امرى عادى است. ترجمه‌گران قرآن، گاه از برابرنهاده‌هاى مترجمان پيش از خود سود مى‌جسته‌اند و گاه دريافت‌ها و برداشت‌هاى آنان را، دست‌مايه كار خويش قرار مى‌داده‌اند. | مى‌دانيم كه در سنت ترجمه و برگردان قرآن به زبان فارسى، بهره‌ورى از ترجمه‌هاى پيشين، براى آگاهى از انديشه و ذهن و زبان ترجمانان ديگر امرى عادى است. ترجمه‌گران قرآن، گاه از برابرنهاده‌هاى مترجمان پيش از خود سود مى‌جسته‌اند و گاه دريافت‌ها و برداشت‌هاى آنان را، دست‌مايه كار خويش قرار مى‌داده‌اند. | ||
نویسنده اين ترجمه - تفسير هم، چنان‌كه در پيشگفتار كتاب گفته‌ايم، از اين شيوه پسنديده به‌دور نمانده است و بيش از همه ترجمه‌ها و تفسيرها به تفسير ابوبكر عتيق سورآبادى توجه داشته است. | |||
در اين پيشگفتار كوتاه بر آن نيستم كه از يكايك ويژگى‌هاى اين دست‌نوشت براى شما سخنى بگويم؛ چراكه كوشيده‌ام تا متن چاپى حاضر آيينه تمام‌نماى دست‌نوشت اصلى باشد و خواننده اين ترجمه - تفسير با در دست داشتن اين متن، همگى آنچه را در دست‌نوشت وجود داشته است، پيش روى خود ببيند؛ ازاين‌روى، تنها به بازگو كردن نمونه‌هايى از برخى ويژگى‌هاى اين متن مى‌پردازم. | در اين پيشگفتار كوتاه بر آن نيستم كه از يكايك ويژگى‌هاى اين دست‌نوشت براى شما سخنى بگويم؛ چراكه كوشيده‌ام تا متن چاپى حاضر آيينه تمام‌نماى دست‌نوشت اصلى باشد و خواننده اين ترجمه - تفسير با در دست داشتن اين متن، همگى آنچه را در دست‌نوشت وجود داشته است، پيش روى خود ببيند؛ ازاين‌روى، تنها به بازگو كردن نمونه‌هايى از برخى ويژگى‌هاى اين متن مى‌پردازم. | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
''' «و قولوا حطة» ''' (بقره: 58)؛ «و گوييد فرونهادنى از ما مسئلتنا حطة». | ''' «و قولوا حطة» ''' (بقره: 58)؛ «و گوييد فرونهادنى از ما مسئلتنا حطة». | ||
يكى از ويژگى‌هاى نگارشى اين متن، شيوه‌اى است كه در كتابت شمارى از واژه‌ها در اين ترجمه - تفسير ديده مى‌شود؛ | يكى از ويژگى‌هاى نگارشى اين متن، شيوه‌اى است كه در كتابت شمارى از واژه‌ها در اين ترجمه - تفسير ديده مى‌شود؛ نویسنده با استفاده از واژه‌هايى كه در ترجمه آمده است و همچنين از رنگ شگرف، با افزودن حرفى يا كلمه‌اى به واژه‌هايى كه در ترجمه آورده است، توانسته است از آن واژه‌ها در بخش تفسير هم سود ببرد. | ||
شيوه نگارش معمول در نوشته‌هاى قديم فارسى، در اين كتاب در بسيارى از واژه‌ها، همچنان برجاى مانده است. | شيوه نگارش معمول در نوشته‌هاى قديم فارسى، در اين كتاب در بسيارى از واژه‌ها، همچنان برجاى مانده است. | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
چهار حرف «پ»، «چ»، «ژ» و «گ» گاه به‌صورت «ب»، «ج»، «ز» و «ك» آمده است و گاه با سه نقطه ضبط شده است. | چهار حرف «پ»، «چ»، «ژ» و «گ» گاه به‌صورت «ب»، «ج»، «ز» و «ك» آمده است و گاه با سه نقطه ضبط شده است. | ||
نویسنده اين ترجمه - تفسير گذاشتن و پذيرفتن و برگرفته‌هاى اين دو واژه را گاه با نقطه ذال و گاه بى‌نقطه آورده است كه در متن، همه جا آن كاربردها با نقطه ضبط شده است. | |||
واژه‌هايى چون پاكيزه‌ها و چشمه‌ها و نهان‌كده‌ها در متن، پاكيزها، چشم‌ها و نهان‌كدها آمده و در متن چاپى، همان صورت نخستين حفظ شده است. | واژه‌هايى چون پاكيزه‌ها و چشمه‌ها و نهان‌كده‌ها در متن، پاكيزها، چشم‌ها و نهان‌كدها آمده و در متن چاپى، همان صورت نخستين حفظ شده است. | ||