۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'پاره ای' به 'پارهای') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
از آنجا که نویسنده خود یمنی بوده است، بدین لحاظ در این اثر، به تراجم اهل یمن، اهمیت بیشتری داده است، مخصوصا معاصرین خویش از جمله شیوخ، دوستان و شاگردان خود و غیر آنها از حکام، سیاسیون، علما و ادبای هم عصر خویش و آنچه بر غنای کتاب افزوده است، مشارکت نویسنده در امور سیاسی، علمی و ادبی عصر خود بوده است؛ زیرا وی از سن سی و شش سالگی، در سال 1209ق، تا پایان عمر خویش، عهده دار منصب قضاوت بوده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص7-8</ref> | از آنجا که نویسنده خود یمنی بوده است، بدین لحاظ در این اثر، به تراجم اهل یمن، اهمیت بیشتری داده است، مخصوصا معاصرین خویش از جمله شیوخ، دوستان و شاگردان خود و غیر آنها از حکام، سیاسیون، علما و ادبای هم عصر خویش و آنچه بر غنای کتاب افزوده است، مشارکت نویسنده در امور سیاسی، علمی و ادبی عصر خود بوده است؛ زیرا وی از سن سی و شش سالگی، در سال 1209ق، تا پایان عمر خویش، عهده دار منصب قضاوت بوده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص7-8</ref> | ||
از ویژگیهای بارز روش شوکانی، آن است که از تراجم علمای عصر خویش، به واسطه مراسلات و محاولاتی که با ایشان داشته، اطلاعات کافی و جامعی را ضبط نموده است. اما در مورد تراجم متقدمین بر عصر خود، باید گفت که وی نویسنده ای امین بوده و مطالب را مگر در موارد نادر، با اشاره به منابع و مصادر معتبر، ذکر کرده است. در | از ویژگیهای بارز روش شوکانی، آن است که از تراجم علمای عصر خویش، به واسطه مراسلات و محاولاتی که با ایشان داشته، اطلاعات کافی و جامعی را ضبط نموده است. اما در مورد تراجم متقدمین بر عصر خود، باید گفت که وی نویسنده ای امین بوده و مطالب را مگر در موارد نادر، با اشاره به منابع و مصادر معتبر، ذکر کرده است. در پارهای از موارد نیز مطالب منقول را نقد و بررسی نموده و به موارد مبالغه آمیز، تناقضات و موارد دور از انصاف، اشاره کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> | ||
نویسنده در نگارش شرح حال علما و دانشمندان غیر یمنی، به کتب [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] (ت 1448/852م)، [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|سخاوی]]، جلال الدین سیوطی، حافظ ذهبی دمشقی (ت 1347/748م)، اسنوی (772ق/1322م)، صلاح صفدی (ت 764ق/1363م) و ابن رجب (ت 795ق/1393م) مراجعه نموده است؛ اما در مورد دانشمندان اهل یمن، منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده، بسیار زیاد میباشد که برخی از آنها، مربوط به مورخانی ناشناس بوده و برخی دیگر، افرادی نظیر خزرجی، ابن دیبع، ابن ابیالرجال، ابن الوزیر، یحیی بن حسین و مورخین دیگر میباشند که از آنها نقل قول کرده و در مواردی نیز، شرح حالی از ایشان ذکر نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref> | نویسنده در نگارش شرح حال علما و دانشمندان غیر یمنی، به کتب [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] (ت 1448/852م)، [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|سخاوی]]، جلال الدین سیوطی، حافظ ذهبی دمشقی (ت 1347/748م)، اسنوی (772ق/1322م)، صلاح صفدی (ت 764ق/1363م) و ابن رجب (ت 795ق/1393م) مراجعه نموده است؛ اما در مورد دانشمندان اهل یمن، منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده، بسیار زیاد میباشد که برخی از آنها، مربوط به مورخانی ناشناس بوده و برخی دیگر، افرادی نظیر خزرجی، ابن دیبع، ابن ابیالرجال، ابن الوزیر، یحیی بن حسین و مورخین دیگر میباشند که از آنها نقل قول کرده و در مواردی نیز، شرح حالی از ایشان ذکر نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref> |
ویرایش