پرش به محتوا

البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جلال الدین' به 'جلال‌الدین'
جز (جایگزینی متن - 'پاره ای' به 'پاره‌ای')
جز (جایگزینی متن - 'جلال الدین' به 'جلال‌الدین')
خط ۴۶: خط ۴۶:
از ویژگی‌های بارز روش شوکانی، آن است که از تراجم علمای عصر خویش، به واسطه مراسلات و محاولاتی که با ایشان داشته، اطلاعات کافی و جامعی را ضبط نموده است. اما در مورد تراجم متقدمین بر عصر خود، باید گفت که وی نویسنده ای امین بوده و مطالب را مگر در موارد نادر، با اشاره به منابع و مصادر معتبر، ذکر کرده است. در پاره‌ای از موارد نیز مطالب منقول را نقد و بررسی نموده و به موارد مبالغه آمیز، تناقضات و موارد دور از انصاف، اشاره کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>
از ویژگی‌های بارز روش شوکانی، آن است که از تراجم علمای عصر خویش، به واسطه مراسلات و محاولاتی که با ایشان داشته، اطلاعات کافی و جامعی را ضبط نموده است. اما در مورد تراجم متقدمین بر عصر خود، باید گفت که وی نویسنده ای امین بوده و مطالب را مگر در موارد نادر، با اشاره به منابع و مصادر معتبر، ذکر کرده است. در پاره‌ای از موارد نیز مطالب منقول را نقد و بررسی نموده و به موارد مبالغه آمیز، تناقضات و موارد دور از انصاف، اشاره کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>


نویسنده در نگارش شرح حال علما و دانشمندان غیر یمنی، به کتب [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] (ت 1448/852م)، [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|سخاوی]]، جلال الدین سیوطی، حافظ ذهبی دمشقی (ت 1347/748م)، اسنوی (772ق/1322م)، صلاح صفدی (ت 764ق/1363م) و ابن رجب (ت 795ق/1393م) مراجعه نموده است؛ اما در مورد دانشمندان اهل یمن، منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده، بسیار زیاد می‌باشد که برخی از آنها، مربوط به مورخانی ناشناس بوده و برخی دیگر، افرادی نظیر خزرجی، ابن دیبع، ابن ابی‌الرجال، ابن الوزیر، یحیی بن حسین و مورخین دیگر می‌باشند که از آن‌ها نقل قول کرده و در مواردی نیز، شرح حالی از ایشان ذکر نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref>
نویسنده در نگارش شرح حال علما و دانشمندان غیر یمنی، به کتب [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] (ت 1448/852م)، [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|سخاوی]]، جلال‌الدین سیوطی، حافظ ذهبی دمشقی (ت 1347/748م)، اسنوی (772ق/1322م)، صلاح صفدی (ت 764ق/1363م) و ابن رجب (ت 795ق/1393م) مراجعه نموده است؛ اما در مورد دانشمندان اهل یمن، منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده، بسیار زیاد می‌باشد که برخی از آنها، مربوط به مورخانی ناشناس بوده و برخی دیگر، افرادی نظیر خزرجی، ابن دیبع، ابن ابی‌الرجال، ابن الوزیر، یحیی بن حسین و مورخین دیگر می‌باشند که از آن‌ها نقل قول کرده و در مواردی نیز، شرح حالی از ایشان ذکر نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref>


از جمله ویژگی‌های دیگر این اثر، آن است که باآنکه از جمله کتب تراجم می‌باشد، اما بااین حال دربردارنده مطالب و نکات فراوان از علوم مختلف می‌باشد. کتاب، سرشار از مطالبی تاریخی پیرامون جنگ و درگیری‌هایی است که در ایام گسترش دعوت سلفیه توسط پیروان محمد بن عبدالوهاب در سرزمین نجد و جزیرةالعرب رخ داده است.<ref>ر.ک: السدیس، ص2</ref>
از جمله ویژگی‌های دیگر این اثر، آن است که باآنکه از جمله کتب تراجم می‌باشد، اما بااین حال دربردارنده مطالب و نکات فراوان از علوم مختلف می‌باشد. کتاب، سرشار از مطالبی تاریخی پیرامون جنگ و درگیری‌هایی است که در ایام گسترش دعوت سلفیه توسط پیروان محمد بن عبدالوهاب در سرزمین نجد و جزیرةالعرب رخ داده است.<ref>ر.ک: السدیس، ص2</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش