۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تاريخ العلماء و الرواة للعلم بالأندلس (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۳۷
، ۶ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر =تاریخ علماء الاندلس | | عنوان‌های دیگر =تاریخ علماء الاندلس | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابن فرضی، عبدالله بن محمد]] ( | [[ابن فرضی، عبدالله بن محمد]] (نویسنده) | ||
[[حسینی، عزت عطار]] (مصحح) | [[حسینی، عزت عطار]] (مصحح) | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
كتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و اسامى افراد، به ترتيب حروف الفبا، در دو جلد، تنظيم شده است. | كتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و اسامى افراد، به ترتيب حروف الفبا، در دو جلد، تنظيم شده است. | ||
بناى | بناى نویسنده در اين اثر، بر اختصار بوده و لذا به ذكر نام، كنيه، انساب و مهم‌ترين آثار اشخاص، بسنده كرده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه محقق، زندگى‌نامه كوتاهى از مؤلف ارائه گرديده.<ref>مقدمه، ج1، ص3-7</ref>و در مقدمه مؤلف، توضيحات مختصرى پيرامون ويژگى‌هاى كتاب، ذكر شده است.<ref>مقدمه مؤلف، ج1، ص8-15</ref> | در مقدمه محقق، زندگى‌نامه كوتاهى از مؤلف ارائه گرديده.<ref>مقدمه، ج1، ص3-7</ref>و در مقدمه مؤلف، توضيحات مختصرى پيرامون ويژگى‌هاى كتاب، ذكر شده است.<ref>مقدمه مؤلف، ج1، ص8-15</ref> | ||
نویسنده در ذكر اسانيد، رعايت اختصار را نموده و لذا در مقدمه كتاب به اين نكته اشاره دارد كه هرجا مطلبى از «احمد» - بدون نسبت ديگرى - نقل شد، مرادش «احمد بن محمد بن عبدالبر» مى‌باشد. همچنين مراد از «خالد»، «خالد بن سعيد»؛ مراد از «محمد» - بدون نسبت ديگر - «محمد بن حارث قروى»؛ مراد از «ابوسعيد»، «ابوسعيد عبدالرحمن بن احمد بن يونس» و مراد از «محمد بن احمد»، «محمد بن احمد بن يحيى قاضى» مى‌باشد.<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref> | |||
ابن فرضى چنان‌كه خود مى‌گويد، در آغاز قصد داشته كه كتابى كلان درباره علماى همه شهرهاى اسلامى بنويسد، ولى موانعى پديد آمد كه او را از اين كار بازداشت، ولذا به همين مختصر بسنده كرده است.<ref>ر.ک: سجادى، صادق، 1377، ج4، 397</ref> | ابن فرضى چنان‌كه خود مى‌گويد، در آغاز قصد داشته كه كتابى كلان درباره علماى همه شهرهاى اسلامى بنويسد، ولى موانعى پديد آمد كه او را از اين كار بازداشت، ولذا به همين مختصر بسنده كرده است.<ref>ر.ک: سجادى، صادق، 1377، ج4، 397</ref> | ||