إعراب القراءات السبع و عللها (ابن خالويه): تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده فقط به بيان اختلاف قرائت‌ها نپرداخته، بلكه علل و وجوه هر يك از قرائت‌ها و امورى كه باعث اختلاف شده را نيز بررسى نموده است.

از جمله ویژگى‌هاى کتاب آن است كه نویسنده، علاوه بر ذكر اختلاف‌ها در قرائت، علل هر يك از قرائت‌ها را نيز بررسى و از وجوه مختلف هر يك، بحث كرده است؛ به عنوان مثال، در سوره حمد، آيه مبارکه ''' «مالك يوم‌الدين» '''، عاصم و كسايى ''' «مالك» ''' را با الف بعد ميم قرائت كرده و بقيه قرّاء آن را بدون الف و به صورت «ملك يوم‌الدين» خوانده‌اند. نویسنده در بررسى اين اختلاف در قرائت، چنين نتيجه‌گيرى نموده است كه حجت كسانى كه آن را «مالك» قرائت كرده‌اند، آن است كه ملك، داخل در تحت معناى «مالك» است به احتجاج آيه شريفه ''' «قل اللهم مالك المُلك» ''' و دليل كسانى كه آن را «مَلِك» قرائت نموده‌اند، آن است كه «مَلك»، اخص از مالك و ممدوح‌تر از آن مى‌باشد.<ref>متن کتاب، ص37</ref>

از جمله آياتى كه مورد اختلاف قرائت واقع شده و نویسنده به بررسى آن پرداخته است، عبارتند از: ''' «لاريب فيه هدى» '''؛ ''' «الذين يؤمنون بالغيب» '''.<ref>همان، ص40</ref>؛ ''' «بما أنزل اليك» '''.<ref>همان، ص41</ref>؛ ''' «ءأنذرتهم» '''؛ ''' «و على أبصارهم» '''.<ref>همان، ص42</ref>؛ ''' «غشاوة» '''؛ ''' «و من الناس من يقول آمنّا بالله» '''.<ref>همان، ص43</ref>

از جمله ویژگى‌هاى ديگر کتاب، عبارت است از موافقت قرائات ياد شده با وجهى از وجوه نحوى در كلام عرب، هرچند آن وجه، محتمل يا مرجوح باشد؛ اما به هر حال به يكى از اصول كلام عرب باز مى‌گردد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>