روح التشيع: تفاوت میان نسخه‌ها

#نويسنده در مقدمه‌اش - كه مكان و تاريخ و مشخصات نگارش آن را روشن نكرده - تأكيد كرده است كه روزى دوستم مرحوم دكتر محمدعلى مكى از من پرسيد: اين روزها در حال نگارش چه مطلبى هستى؟ گفتم مشغول نوشتن روح تشيع هستم. پرسيد: مقصودت از روح تشيع چيست؟ آيا منظورت آزادكردن تشيع از مفاهيمى است كه با روح اين عصر سازگارى ندارد يا متحول كردن تشيع است به‌گونه‌اى كه با اين مفاهيم هماهنگ شود؟ گفتمش: نظرم نه اين است، نه آن، بلكه قصدم آزادسازى تشيع از عادات و ذهنياتى است كه در طى دوره طولانى تاريخش به آن تنيده است، ولى ارتباطى با دين ندارد... و منظورم همچنين از روح تشيع، عبارت است از بازگشت‌دادن آن به هر مطلب مهمى است كه اهل‌بيت(ع) خواسته‌اند؛ به سرچشمه‌هاى اسلامى زلال و پاكى كه از آموزه‌هاى قرآن كريم و پيامبر عظيم(ص) و اهل‌بيت(ع) نشئت گرفته است..<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8123/1/7|ر. ك.: مقدمه كتاب، ص 7]] - [[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8123/1/8|8]]</ref>

#نويسنده تأكيد كرده است كه: مشكلى كه پژوهشگر آزاده با آن مواجه مى‌شود در اين نكته نهفته است كه منابع اصلى حديث و تاريخ و... كه از شيعه و تشيع بحث مى‌كند، به قلم مخالفان شيعه و در پناه اراده حكومت‌ها از قرن اول تاكنون نوشته شده و آرا و جهت‌گيرى‌هاى آن دستگاه‌ها را گزارش مى‌كند..<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8123/1/56|ر. ك.: متن كتاب، ص 56]]</ref>

#موضع‌گيرى ديگرى كه اين متعصبان - كه براى على(ع) و فرزندانش(ع) نمى‌خواهند هيچ فضيلتى را ببينند - انتخاب مى‌كنند عبارت است از اينكه آثار مربوط به آنان را مشوه جلوه مى‌دهند و احاديث پيامبر(ص) و نصوص تاريخى را كه در تأييد و فضيلت‌هاى اهل‌بيت(ع) است، با حيله‌گرى تضعيف مى‌كنند؛ همان‌طوركه در مورد حديث يوم الدار و... انجام دادند<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8123/1/217|همان، ص 217]]</ref>

#نويسنده با يادآورى اينكه برخى از دشمنان شيعه، قصه سرداب را به‌عنوان محل غيبت امام مهدى(ع) مطرح مى‌كنند كه در آن تا امروز باقى است و از همان جا ظهور مى‌كند، تأكيد مى‌كند كه اين مطالب، ساخته دشمنان و خيالاتشان است. درحالى‌كه اين سرداب خانه دو امام هادى و عسكرى(ع) بود و حضرت مهدى(ع) در همان جا به دنيا آمد و شیعیان به‌خاطر تبرک، آن را زيارت مى‌كنند و در آنجا نماز مى‌خوانند و دعا مى‌كنند... و جاهاى ديگرى هم هست كه شيعه در آن نماز مى‌گزارد و آن را زيارت مى‌كند و به آن تبرک مى‌جويد و در آن به دعا و نيايش مى‌پردازد، مانند مسجد سهله كه در نزدیکى كوفه است و ثابت شده كه حضرت مهدى موعود(عج)، در آن، مدتى اقامت كرده و نماز خوانده است<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8123/1/390|ر. ك.: همان، ص 390]] - [[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8123/1/391|391]]</ref>