استعاذه (پناهندگی به خدا): تفاوت میان نسخه‌ها

[[دستغیب، عبدالحسین]] (نويسنده)

ايشان غرض اصلى استعاذه را در امور عبادى دانسته و معتقد است كه براى بهره بردن از عبادت، بايد به خدا پناه برد. در تأييد اين فرمايش، ايشان به داستان فردى اشاره مى‌فرمايند كه در عالم مكاشفه ديد شيطان بر در مسجدى ايستاده و به او گفت: اينجا چه مى‌كنى؟ شيطان پاسخ داد: رفقا فرار كرده‌اند و منتظرشان هستم. آن فرد با خود مى‌گويد: معلوم مى‌شود كه اين افراد، مردان رشيدى بوده‌اند كه شيطان همراهشان به مسجد نرفته است.

باطل شدن صدقه با منت و اذيت كردن، فرار شيطان از دل مؤمن، از جنس آتش و لطيف بودن شيطان، رؤيت انسان توسط وى، ارتباط آفرينش شيطان با سعادت بشر، آزمايش انسان‌ها توسط شياطين، وعده خدا و وعده شيطان، نداى رحمانى و صداى شيطانى و عدم اجبار انسان توسط شيطان، از جمله عناوينى است كه در اين جلسه، مورد بحث قرار گرفته شده است.

در جلسه پنجم، اركان اساسى استعاذه بررسى شده است. اين اركان، عبارتند از: تقوا، توكل، اخلاص و تضرع. آيت‌الله دستغيب در اين جلسه بيان فرموده‌اند كه پس از حاصل شدن مجموع اين حالات، حقيقت استعاذه پيدا مى‌شود و درحالى‌كه مؤمن اين پنج ركن را داراست، فرسنگ‌ها از شيطان دور مى‌شود؛ چه به زبان بگويد: «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم» يا نگويد.

در جلسه هفتم، لزوم دشمنى با شيطان مورد بحث قرار گرفته است. در اين جلسه، با اين مطلب آشنا مى‌شويم كه اگر انسان از اطاعت شيطان دورى نكند، حقيقت استعاذه در او پيدا نمى‌شود و كسى كه مرتكب گناه مى‌گردد، در حال خضوع به شيطان است.

2. كسانى هستند كه ما رو به آن‌ها مى‌رويم و با زحمت زياد آن‌ها را منحرف مى‌كنيم، ليكن زحمت‌هاى ما را هدر مى‌دهند و با توبه و انابه به درگاه خدا، آب رفته را به جوى بازمى‌گردانند؛

عناوين ديگرجلسات، عبارتند از: ملكه تقوا، حاصل تمرين و مداومت است؛ تذكر، دومين ركن استعاذه؛ اقسام سه‌گانه امور؛ توكل، سومين ركن استعاذه؛ توكل، حاصل علم؛ حال و عمل؛ توحيد در توكل؛ همه چيز به دست خداوند است؛ سخن محقق اردبيلى درباره توكل؛ جايگاه توكل؛ توكل از لوازم ايمان؛ توكل در امور اخروى؛ ارزش عمل به نيت و خلوص؛ اخلاص نيت، اساس دين؛ اخلاص، كمال دين؛ خلوص چيست و عمل خالص كدام است؟؛ اخلاص، مقوم عمل؛ باطل بودن عبادت معاوضه‌اى و تضرع، پنجمين ركن استعاذه.