۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</div> ' به '</div> ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
===نام، کنیه، نسبت=== | ===نام، کنیه، نسبت=== | ||
احمد بن ابراهیم بن زبیر بن محمد بن ابراهیم (ابن زبیر) (ابن حسن بن حسین بن زبیر) بن عاصم بن مسلم بن کعب بن مالک بن علقمة بن خباب بن مسلم بن عدی بن مرة بن عوف بن ثقیف. کنیه‌اش ابوجعفر است و به ابن زبیر معروف است.<ref>ر.ک: فلاح، سعید، ج1، ص61</ref> وی از عالمان لغوی، قاری، محدث، فقیه، اصولی، مورخ، مفسر، ناقد و شاعر جهان اسلام است.<ref>ر.ک: همان، ص81-91</ref> | '''احمد بن ابراهیم بن زبیر بن محمد بن ابراهیم (ابن زبیر) (ابن حسن بن حسین بن زبیر) بن عاصم بن مسلم بن کعب بن مالک بن علقمة بن خباب بن مسلم بن عدی بن مرة بن عوف بن ثقیف'''. کنیه‌اش ابوجعفر است و به ابن زبیر معروف است.<ref>ر.ک: فلاح، سعید، ج1، ص61</ref> وی از عالمان لغوی، قاری، محدث، فقیه، اصولی، مورخ، مفسر، ناقد و شاعر جهان اسلام است.<ref>ر.ک: همان، ص81-91</ref> | ||
او را به خاطر نسبت داشتن با جدش عاصمی می‌نامند و به خاطر ثقفی بودن جد اخیرش ثقفی می‌دانند. چون زادگاهش «جیان» بوده جیانی می‌خوانندش، به خاطر زندگی و علم‌آموزی در «غرناطه»، غرناطی‌اش می‌دانند (در غرناطه متولی قضا و امام مسجد کبیرش بود) و چون از عرب‌هایی بود که به اندلس داخل شده به اندلس منسوبش کرده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص61-62</ref> | او را به خاطر نسبت داشتن با جدش عاصمی می‌نامند و به خاطر ثقفی بودن جد اخیرش ثقفی می‌دانند. چون زادگاهش «جیان» بوده جیانی می‌خوانندش، به خاطر زندگی و علم‌آموزی در «غرناطه»، غرناطی‌اش می‌دانند (در غرناطه متولی قضا و امام مسجد کبیرش بود) و چون از عرب‌هایی بود که به اندلس داخل شده به اندلس منسوبش کرده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص61-62</ref> | ||