معرفت امام عصر علیه‌السلام و تکلیف منتظران: تفاوت میان نسخه‌ها

در فصل چهارم، ضمن تبيين مهمترين بايدها و نبايدهاى تبليغ و ترويج فرهنگ انتظار و ارائه راهكارهايى براى تعميق و گسترش هرچه بيشتر اين‌گونه فعاليت‌ها، از جمله ارتباط معنوى با امام عصر(عج)، توجه به جايگاه و شأن رفيع ايشان، پرهيز از تعيين وقت براى ظهور، برخى از آسيب‌ها و آفت‌هايى كه فعاليت‌هاى تبليغى و ترويجى در حوزه مهدويت را تهديد مى‌كنند، بررسى و تبيين شده است.

در پايان مى‌توان چنين ادعا كرد كه اين اثر توانسته است از يك سو بر اصول و مبانى پذيرفته شده در ديدگاه كلامى- تاريخى مبتنى بوده و موضوعات و مسائلى را كه در اين ديدگاه مورد توجه قرار گرفته است، با زبان و ادبيات روز و متناسب با نيازهاى اين زمان بررسى و تبيين كند و از سوى ديگر، با چهارچوب‌ها و موازين مورد پذيرش ديدگاه فرهنگى- اجتماعى هماهنگ باشد و باور مهدوى و فرهنگ انتظار را به عنوان حقيقتى جارى و سارى در عصر و جامعه ما مطرح سازد.