دواداری، ابوبکر بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:




'''ابن دوادارى، يا ابن دواةدارى، ابوبكر بن عبدالله بن آيبك دوادارى'''، فرزند جمال‌الدين عبدالله از بزرگان دستگاه امير سيف‌الدين بَلَبان (بُلبان) رومى و جدّش عزالدين آيبك استاددار معظَّمى (د 646ق/ 1248م) فرمانرواى شهرک صرخد (واقع در حوران) بود.
'''ابن دوادارى، یا ابن دواةدارى، ابوبکر بن عبدالله بن آیبک دوادارى'''، فرزند جمال‌الدین عبدالله از بزرگان دستگاه امیر سیف‌الدین بَلَبان (بُلبان) رومى و جدّش عزالدین آیبک استاددار معظَّمى (د 646ق/ 1248م) فرمانرواى شهرک صرخد (واقع در حوران) بود.


جمال‌الدين عبدالله پدر ابن‌دوادارى در محله باطليه قاهره اقامت داشت و فرزندش ابوبكر در همين محله زاده شد و پرورش يافت.
==پدرش==
جمال‌الدین عبدالله پدر ابن‌دوادارى در محله باطلیه قاهره اقامت داشت و فرزندش ابوبکر در همین محله زاده شد و پرورش یافت.


جمال‌الدين‌از 699ق1300/م تا 710ق1310/م حكومت ايالت عُريان را بر عهده داشت. پس از كناره‌گيرى از اين سمت، سلطان او را ميان ماندن در قاهره يا رفتن به شام مخيّر ساخت و او شام را برگزيد و همراه فرزندش ابوبكر بدانجا رفت. جمال‌الدين در دمشق به سمت مهماندارى منصوب گشت و سپس شغل بازرسى ديوانها (مُشدّالدّواوين) نيز به او داده شد. وى به اين كار علاقه‌اى نداشت و در فرصتى كه به دست آورد، آن را رها كرد، اما تا سال713ق1313/م كه درگذشت، در سمت مهماندارى باقى ماند. سرانجام در مأموريتى كه به وادى زرقاء اردن رفته بود، از اسب فرو افتاد و مرد. پيكرش را به اذرعات در حوران بردند و در كنار گور پدر و مادرش به خاک سپردند.
جمال‌الدین‌از 699ق تا 710ق حکومت ایالت عُریان را بر عهده داشت. پس از کناره‌گیرى از این سمت، سلطان او را میان ماندن در قاهره یا رفتن به شام مخیّر ساخت و او شام را برگزید و همراه فرزندش ابوبکر بدانجا رفت. جمال‌الدین در دمشق به سمت مهماندارى منصوب گشت و سپس شغل بازرسى دیوانها (مُشدّالدّواوین) نیز به او داده شد. وى به این کار علاقه‌اى نداشت و در فرصتى که به دست آورد، آن را رها کرد، اما تا سال713ق1313/م که درگذشت، در سمت مهماندارى باقى ماند. سرانجام در مأموریتى که به وادى زرقاء اردن رفته بود، از اسب فرو افتاد و مرد. پیکرش را به اذرعات در حوران بردند و در کنار گور پدر و مادرش به خاک سپردند.


از زندگانى ابوبكر بن عبدالله بن دوادارى جز آنچه او خود در جاى‌جاى كتابهايش آورده، اطلاع مهمى در دست نيست. احتمالاً در دهه‌هاى آخر سده 7ق13/م زاده شده است. او خود گفته است كه در محله باطليه قاهره متولد شده و سالهاى كودكى و جوانى را در آنجا گذرانده، آنگاه همراه پدرش به دمشق رفته و تا زمانى كه پدرش در قيد حيات بوده، در همان شهر مى‌زيسته است. گر چه نمى‌دانيم كه آيا بعدها به قاهره بازگشته يا نه، ولى به احتمال قوى با ناصرالدين محمد بن منصور قلاوون از مماليك بحرى مصر ارتباط داشته، زيرا در مقدمه كنزالدرر با لحن ستايش‌آميزى از اين سلطان سخن رانده و كتاب تاريخ خود را به نام او ناميده است.
==تولد
از زندگانى ابوبکر بن عبدالله بن دوادارى جز آنچه او خود در جاى‌جاى کتابهایش آورده، اطلاع مهمى در دست نیست. احتمالاً در دهه‌هاى آخر سده 7ق13/م زاده شده است. او خود گفته است که در محله باطلیه قاهره متولد شده و سالهاى کودکى و جوانى را در آنجا گذرانده، آنگاه همراه پدرش به دمشق رفته و تا زمانى که پدرش در قید حیات بوده، در همان شهر مى‌زیسته است. گر چه نمى‌دانیم که آیا بعدها به قاهره بازگشته یا نه، ولى به احتمال قوى با ناصرالدین محمد بن منصور قلاوون از ممالیک بحرى مصر ارتباط داشته، زیرا در مقدمه کنزالدرر با لحن ستایش‌آمیزى از این سلطان سخن رانده و کتاب تاریخ خود را به نام او نامیده است.


به نظر مى‌رسد كه وى پس از مدتى كار ديوانى از آن روى برتافته و به علم و ادب پرداخته بوده است. ابن دوادارى با آنكه در مقدمه تاريخ بزرگش، كنزالدرر، از دانشمندان بزرگ شرق و غرب و برخى از متصوفه كه با آنان ديدار داشته و از ايشان بهره گرفته سخن مى‌گويد، يادى از آنان در كتابش به ميان نمى‌آورد.
==مناصب==
به نظر مى‌رسد که وى پس از مدتى کار دیوانى از آن روى برتافته و به علم و ادب پرداخته بوده است. ابن دوادارى با آنکه در مقدمه تاریخ بزرگش، کنزالدرر، از دانشمندان بزرگ شرق و غرب و برخى از متصوفه که با آنان دیدار داشته و از ایشان بهره گرفته سخن مى‌گوید، یادى از آنان در کتابش به میان نمى‌آورد.


از پايان زندگانى او نيز اطلاعى در دست نيست، اما روشن است كه تا 736ق1335/م يعنى آخرين سال مذكور در تاريخ وى، زنده بوده است. [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] از مردى به نام ابن دوادارى كه در 750ق1349/م حيات داشته، نام برده است، اما بسيار بعيد به نظر مى‌رسد كه اين يك، همان ابوبكر بن عبدالله بوده باشد.
==وفات==
از پایان زندگانى او نیز اطلاعى در دست نیست، اما روشن است که تا 736ق یعنى آخرین سال مذکور در تاریخ وى، زنده بوده است. [[مقریزی، احمد بن علی|مقریزى]] از مردى به نام ابن دوادارى که در 750ق حیات داشته، نام برده است، اما بسیار بعید به نظر مى‌رسد که این یک، همان ابوبکر بن عبدالله بوده باشد.


== آثار==
== آثار==


 
از ابن دوادارى دو کتاب باقى مانده که شهرت یافته است:
از ابن دوادارى دو كتاب باقى مانده كه شهرت يافته است:


1. كنز الدرر و جامع‌الغرر.
1. كنز الدرر و جامع‌الغرر.
 
2. درر التيجان و غرر تواريخ الأزمان.
2. درر التيجان و غرر تواريخ الازمان.




۶۱٬۱۸۹

ویرایش