أسماء الأدوية: تفاوت میان نسخه‌ها

|data-type='publisher'|دانشگاه علوم پزشكی ايران، موسسه مطالعات تاريخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل

کتاب اسماء الادويه اثرى در نوع خود بسيار مفيد است. مؤلف در نگارش اين اثر - همانند شيوه و سبك او در نگارش آثار ديگرش - از منابع و اقوال پزشكان بسيارى استفاده مى‌كند كه از آن جمله‌اند: غافقى  .<ref>همان، ص31</ref>، بغدادى  .<ref>همان</ref>، حكيم على گيلانى شارح قانون  .<ref>همان، ص33</ref>، حكيم عبدالحميد  .<ref>همان، ص37</ref>، حكيم علوى خان  .<ref>همان، ص38</ref>، حكيم مير محمد مؤمن  .<ref>همان، ص42</ref>، ابن بيطار  .<ref>همان، ص46</ref>، امين الدوله.<ref>همان، ص104</ref>، مؤلف اختيارات بديعى  .<ref>همان، ص104</ref>، [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]]  .<ref>همان، 116</ref>، عقيلى خراسانى  .<ref>همان، ص155</ref>، داود انطاكى  .<ref>همان، ص176</ref>، حكيم غلام امام  .<ref>همان، ص178</ref>و يوسفى  .<ref>همان، ص179</ref>

کتاب به همت حكيم سيد ظل الرحمن استاد دانشكده طب اجمل خان وابسته به دانشگاه اسلامى عليگر هند بازخوانى، تصحيح و همراه فهرست اعلام منتشر شده است.افست اين نسخه را مؤسسه مطالعات تاريخ پزشكى، طب اسلامى و مكمل دانشگاه علوم پزشكى ايران با ديباچه‌اى كوتاه پيرامون زندگى و آثار حكيم محمد اعظم خان منتشر كرده است. نسخه موجود کتاب به لحاظ حذف مقدمه اردويى کتاب و زوائد آن از صفحه 29 آغاز مى‌شود لذا متن کتاب افتادگى ندارد.