۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
لینک درون متنی
(لینک درون متنی) |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
این کتاب به زبان فارسی و در زمان معاصر به نگارش درآمده است. | این کتاب به زبان فارسی و در زمان معاصر به نگارش درآمده است. | ||
اساس این کتاب رسالهاى بوده که سال ها قبل در دوره فوق لیسانس گروه ادیان و عرفان دانشکده الهیات براى دانشجویان رشته کلام به رشته تحریر درآمده و سپس بهصورت کتابى به نام سیر کلام در فرق اسلام درآمده است. این کتاب، در واقع مکمل کتاب | اساس این کتاب رسالهاى بوده که سال ها قبل در دوره فوق لیسانس گروه ادیان و عرفان دانشکده الهیات براى دانشجویان رشته کلام به رشته تحریر درآمده و سپس بهصورت کتابى به نام سیر کلام در فرق اسلام درآمده است. این کتاب، در واقع مکمل کتاب «[[فرهنگ فرق اسلامی|فرهنگ فرق اسلام]]» (اثر دیگر نویسنده) است که از طرف پژوهشکده آستان قدس رضوى به حلیه طبع درآمده است و هریک از این دو کتاب در آراء و عقاید اسلامى مکمل یکدیگرند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، صفحه پنج - شش</ref>. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
یک جهت عمده این مخالفت آن بود که علماى کلام در تصانیف خود اقوال مخالفان را نقل مىکردند و جواب مىدادند و محدثان، این نقل کفر را هم جایز نمىدانستند<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. | یک جهت عمده این مخالفت آن بود که علماى کلام در تصانیف خود اقوال مخالفان را نقل مىکردند و جواب مىدادند و محدثان، این نقل کفر را هم جایز نمىدانستند<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. | ||
درباره تاریخ علم کلام از معتزله و اشاعره و ماتریدیه و نظرات علماى آن فن چون [[غزالی، محمد بن محمد|امام غزالى]] و [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|شهرستانى]] و [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم آندلسى]] و [[فخر رازی، محمد بن عمر|امام فخرالدین رازى]] و [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]] و [[آمدی، علی بن محمد|آمدى]] و قاضى عضدالدین ایجى و ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب و شاه ولىاللّه دهلوى و شیخ محمد عبده سخن رفته است. | درباره تاریخ علم کلام از معتزله و اشاعره و ماتریدیه و نظرات علماى آن فن چون [[غزالی، محمد بن محمد|امام غزالى]] و [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|شهرستانى]] و [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم آندلسى]] و [[فخر رازی، محمد بن عمر|امام فخرالدین رازى]] و [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]] و [[آمدی، علی بن محمد|آمدى]] و قاضى عضدالدین ایجى و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و محمد بن عبدالوهاب و شاه ولىاللّه دهلوى و شیخ محمد عبده سخن رفته است. | ||
درباره پیدایش مکاتب کلامی معتزله و اشاعره اینگونه آمده است که در زمان بنىامیه و در عهد عبدالملک بن مروان (۶۵-۸۵)، عقیده به قدر یا طرفداران اختیار پیدا شد و اساس فکر معتزله بر آن بود. در آن زمان جبریه یا مجبره عقیده داشتند که بندگان خدا صاحب افعال خود نیستند و خیر و شر را به خداوند نسبت مىدادند و نسبت آن را به انسان امرى مجازى مىپنداشتند؛ برخلاف ایشان قدریه یا معتزله قرن بعد طرفدار حریت انسان و قدرت اراده او بودند و آدمى را در کردار و رفتار خود آزاد مىدانستند<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref>. | درباره پیدایش مکاتب کلامی معتزله و اشاعره اینگونه آمده است که در زمان بنىامیه و در عهد عبدالملک بن مروان (۶۵-۸۵)، عقیده به قدر یا طرفداران اختیار پیدا شد و اساس فکر معتزله بر آن بود. در آن زمان جبریه یا مجبره عقیده داشتند که بندگان خدا صاحب افعال خود نیستند و خیر و شر را به خداوند نسبت مىدادند و نسبت آن را به انسان امرى مجازى مىپنداشتند؛ برخلاف ایشان قدریه یا معتزله قرن بعد طرفدار حریت انسان و قدرت اراده او بودند و آدمى را در کردار و رفتار خود آزاد مىدانستند<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref>. | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
[[فرهنگ فرق اسلامی]] | |||
==پیوندها== | ==پیوندها== | ||