پرش به محتوا

سیر کلام در فرق اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|سیر کلام در فرق اسلام {| class="wikitable aboutB...» ایجاد کرد)
 
(لینک درون متنی)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR14744J1.jpg|بندانگشتی|سیر کلام در فرق اسلام]]
[[پرونده:NUR14744J1.jpg|بندانگشتی|سیر کلام در فرق اسلام]]
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
|+ |
|+  
|-
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|سیر کلام در فرق اسلام
! نام کتاب!! data-type="bookName" |سیر کلام در فرق اسلام
|-
|-
|نام های دیگر کتاب  
|نام های دیگر کتاب  
|data-type='otherBookNames'|
| data-type="otherBookNames" |
|-
|-
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
|data-type='authors'|[[مشکور، محمدجواد]] (نويسنده)
| data-type="authors" |[[مشکور، محمدجواد]] (نويسنده)
|-
|-
|زبان  
|زبان  
|data-type='language'| فارسي
| data-type="language" | فارسي
|-
|-
|کد کنگره  
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏203‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏5‎‏س‎‏9  
| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏BP‎‏ ‎‏203‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏5‎‏س‎‏9  
|-
|-
|موضوع  
|موضوع  
|data-type='subject'|اسلام - فرقه‎ها  
| data-type="subject" |اسلام - فرقه‎ها  


کلام - تاريخ  
کلام - تاريخ  
|-
|-
|ناشر  
|ناشر  
|data-type='publisher'|شرق  
| data-type="publisher" |شرق  
|-
|-
|مکان نشر  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'| ايران - تهران
| data-type="publishPlace" | ايران - تهران
|-
|-
||سال نشر  
||سال نشر  
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 1368ش ,   
| ata-type="publishYear" |مجلد1: 1368ش ,   
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"


|کد اتوماسیون  
|کد اتوماسیون  
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE14744AUTOMATIONCODE
| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE14744AUTOMATIONCODE
|}
|}
</div>
</div>
'''‏سیر کلام در فرق اسلام'''، نوشته محمدجواد مشکور، کتابی است با موضوع کلام که در یک جلد به نگارش درآمده است. موضوع خاص کلامی پرداخته‎شده در این کتاب در سه بخش تاریخ و مراحل علم کلام، امور عامه در علم کلام و سیر کلام در فرق اسلامی است و به‎طور مجزا در این کتاب یک دوره علم کلام از مبدأ و معاد به زبان ساده بیان شده است.
'''‏سیر کلام در فرق اسلام'''، نوشته [[مشکور، محمدجواد|محمدجواد مشکور]]، کتابی است با موضوع کلام که در یک جلد به نگارش درآمده است. موضوع خاص کلامی پرداخته‎شده در این کتاب در سه بخش تاریخ و مراحل علم کلام، امور عامه در علم کلام و سیر کلام در فرق اسلامی است و به‎طور مجزا در این کتاب یک دوره علم کلام از مبدأ و معاد به زبان ساده بیان شده است.


این کتاب به زبان فارسی و در زمان معاصر به نگارش درآمده است.
این کتاب به زبان فارسی و در زمان معاصر به نگارش درآمده است.
خط ۵۱: خط ۵۱:
پس از ظهور علم کلام، محدثان و علماى ظاهر و فقها جدا با آن مخالفت کردند و امام شافعى و امام احمد حنبل و سفیان ثورى و اکثر محدثان، آن را حرام شمردند؛ علت این بدبینى نسبت به اهل کلام آن بود که چون محدثان قرون اول اسلامى به علوم عقلى آشنا نبودند. نتوانستند بین علم کلام و فلسفه فرقى قائل شوند و علم کلام اسلامى را با فلسفه یونانى اشتباه مى‎کردند.  
پس از ظهور علم کلام، محدثان و علماى ظاهر و فقها جدا با آن مخالفت کردند و امام شافعى و امام احمد حنبل و سفیان ثورى و اکثر محدثان، آن را حرام شمردند؛ علت این بدبینى نسبت به اهل کلام آن بود که چون محدثان قرون اول اسلامى به علوم عقلى آشنا نبودند. نتوانستند بین علم کلام و فلسفه فرقى قائل شوند و علم کلام اسلامى را با فلسفه یونانى اشتباه مى‎کردند.  
چنان‎که از قول محدثان به‎طور عام این روایت منقول است که: هروقت شنیدید که کسى لفظ‍‎ جوهر و عرض و ماده را استعمال مى‎کند، بدانید او گمراه است.  
چنان‎که از قول محدثان به‎طور عام این روایت منقول است که: هروقت شنیدید که کسى لفظ‍‎ جوهر و عرض و ماده را استعمال مى‎کند، بدانید او گمراه است.  
یک جهت عمده این مخالفت آن بود که علماى کلام در تصانیف خود اقوال مخالفان را نقل مى‎کردند و جواب مى‎دادند و محدثان، این نقل کفر را هم جایز نمى‎دانستند<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>.
یک جهت عمده این مخالفت آن بود که علماى کلام در تصانیف خود اقوال مخالفان را نقل مى‎کردند و جواب مى‎دادند و محدثان، این نقل کفر را هم جایز نمى‎دانستند<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>.


درباره تاریخ علم کلام از معتزله و اشاعره و ماتریدیه و نظرات علماى آن فن چون امام غزالى و شهرستانى و ابن حزم آندلسى و امام فخرالدین رازى و ابن رشد و آمدى و قاضى عضدالدین ایجى و ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب و شاه ولى‎اللّه دهلوى و شیخ محمد عبده سخن رفته است.
درباره تاریخ علم کلام از معتزله و اشاعره و ماتریدیه و نظرات علماى آن فن چون [[غزالی، محمد بن محمد|امام غزالى]] و [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|شهرستانى]] و [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم آندلسى]] و [[فخر رازی، محمد بن عمر|امام فخرالدین رازى]] و [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]] و [[آمدی، علی بن محمد|آمدى]] و قاضى عضدالدین ایجى و ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب و شاه ولى‎اللّه دهلوى و شیخ محمد عبده سخن رفته است.
   
   
درباره پیدایش مکاتب کلامی معتزله و اشاعره این‎گونه آمده است که در زمان بنى‎امیه و در عهد عبدالملک بن مروان (۶۵-۸۵)، عقیده به قدر یا طرف‎داران اختیار پیدا شد و اساس فکر معتزله بر آن بود. در آن زمان جبریه یا مجبره عقیده داشتند که بندگان خدا صاحب افعال خود نیستند و خیر و شر را به خداوند نسبت مى‎دادند و نسبت آن را به انسان امرى مجازى مى‎پنداشتند؛ برخلاف ایشان قدریه یا معتزله قرن بعد طرف‎دار حریت انسان و قدرت اراده او بودند و آدمى را در کردار و رفتار خود آزاد مى‎دانستند<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref>.
درباره پیدایش مکاتب کلامی معتزله و اشاعره این‎گونه آمده است که در زمان بنى‎امیه و در عهد عبدالملک بن مروان (۶۵-۸۵)، عقیده به قدر یا طرف‎داران اختیار پیدا شد و اساس فکر معتزله بر آن بود. در آن زمان جبریه یا مجبره عقیده داشتند که بندگان خدا صاحب افعال خود نیستند و خیر و شر را به خداوند نسبت مى‎دادند و نسبت آن را به انسان امرى مجازى مى‎پنداشتند؛ برخلاف ایشان قدریه یا معتزله قرن بعد طرف‎دار حریت انسان و قدرت اراده او بودند و آدمى را در کردار و رفتار خود آزاد مى‎دانستند<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref>.
خط ۸۰: خط ۸۱:


نویسنده در باب وجود و هستى معتقد است که وجود و هستى، قدیم است و عالم، تجلى ذات واجب الوجود مى‎باشد و جهان را آغاز و انجامى نیست و چون از حیز هستى بیرون نباشد، ازلى و ابدى است. جهان با تمام عظمت خود مانند اقیانوس مواجى است که هیچ‎گاه از حرکت بازنمى‎ایستد.  
نویسنده در باب وجود و هستى معتقد است که وجود و هستى، قدیم است و عالم، تجلى ذات واجب الوجود مى‎باشد و جهان را آغاز و انجامى نیست و چون از حیز هستى بیرون نباشد، ازلى و ابدى است. جهان با تمام عظمت خود مانند اقیانوس مواجى است که هیچ‎گاه از حرکت بازنمى‎ایستد.  
همه عالم وجود از ماده تشکیل ‎شده و در حال کون، یعنى بودن و فساد، یعنى شدن است. این کون و فساد در مواد عالم از ازل بوده و تا ابد جریان دارد و هیچ‎وقت سکون و آرامش نمى‎پذیرد<ref>ر.ک: همان</ref>.
همه عالم وجود از ماده تشکیل ‎شده و در حال کون، یعنى بودن و فساد، یعنى شدن است. این کون و فساد در مواد عالم از ازل بوده و تا ابد جریان دارد و هیچ‎وقت سکون و آرامش نمى‎پذیرد<ref>ر.ک: همان</ref>.


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش