۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
رسالة في السجود على التربة المشويّة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۴۹
، ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۱۸بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''رسالة في السجود على التربة المشويّة''' تألیف [[محقق کرکی، علی بن حسین|شيخ على بن حسين كركى]]، معروف به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]]، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] (م 940 ه ق) | |||
در اين نوشته جواز سجده بر تربت امام حسين(ع) پس از پخته شدن آن بررسى شده است و مؤلف پس از رد نظريات [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] در حرمت سجده بر آن، نظر مشهور علماء بر جواز سجده را پذيرفته است. | در اين نوشته جواز سجده بر تربت امام حسين(ع) پس از پخته شدن آن بررسى شده است و مؤلف پس از رد نظريات [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] در حرمت سجده بر آن، نظر مشهور علماء بر جواز سجده را پذيرفته است. | ||
وى علّت تأليف كتاب را حمايت علماى اهل تسنن از فتواى حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتى علماء و فقهاء آن زمان ذكر نموده است. | وى علّت تأليف كتاب را حمايت علماى اهل تسنن از فتواى حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتى علماء و فقهاء آن زمان ذكر نموده است. | ||
این رساله یکی از بیست و هشت رساله‌ای است که در مجموعه‌ای سه جلدی به نام [[رسائل المحقق الكركي]] با تحقیق محمد حسون به چاپ رسیده است. | |||
اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ه ق) در المقنعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق) در النهاية،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ه ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه ق) در المعتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الاحكام، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ه ق) در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] استناد شده است. | اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ه ق) در المقنعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق) در النهاية،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ه ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه ق) در المعتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الاحكام، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ه ق) در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] استناد شده است. | ||