۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
تاريخ مرگ او بر پايه گزارش شاگردش، ميرزا عبدالكريم 1204 بوده است. از ديوان قصايد و غزليات او اثرى نيست، اما مجموعه مثنوى‌هاى پنج‌گانه او به نام نامه نامى اكنون موجود است و درج گهر، خسرو و شيرين (چهار هزار بيت)، ليلى و مجنون، يوسف و زليخا و وامق و عذرا (دو هزار بيت) را در بر دارد. تاريخ گيتى‌گشا، شهيرترين اثر اوست كه به تاريخ سلسله زنديه مى‌پردازد و اگر چه گمان زده‌اند كه اين نام را شاگردش بر آن اثر نهاده باشد، از گذشته تا كنون چنين ناميده مى‌شده است. نويسندگان و شاعران هم‌روزگار او مانند ابوالحسن غفارى و لطفعلى بيگ آذر بيگدلى، از شخصيت و قلم او به نيكى ياد كرده‌اند. | تاريخ مرگ او بر پايه گزارش شاگردش، ميرزا عبدالكريم 1204 بوده است. از ديوان قصايد و غزليات او اثرى نيست، اما مجموعه مثنوى‌هاى پنج‌گانه او به نام نامه نامى اكنون موجود است و درج گهر، خسرو و شيرين (چهار هزار بيت)، ليلى و مجنون، يوسف و زليخا و وامق و عذرا (دو هزار بيت) را در بر دارد. تاريخ گيتى‌گشا، شهيرترين اثر اوست كه به تاريخ سلسله زنديه مى‌پردازد و اگر چه گمان زده‌اند كه اين نام را شاگردش بر آن اثر نهاده باشد، از گذشته تا كنون چنين ناميده مى‌شده است. نويسندگان و شاعران هم‌روزگار او مانند ابوالحسن غفارى و لطفعلى بيگ آذر بيگدلى، از شخصيت و قلم او به نيكى ياد كرده‌اند. | ||
او در روزگار محمدجعفر خان، فرمان يافت كه كتابى | او در روزگار محمدجعفر خان، فرمان يافت كه كتابى درباره احوال زنديه بنويسد و تا سال مرگش (1204) بدين كار همت گمارد، اما كتاب او به پايان نرسيد و شاگردش، ميرزا عبدالكريم بن على‌رضا شريف شيرازى اثر او را به پايان برد. | ||