الإمام الصادق عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR00907J1.jpg|بندانگشتی|الإمام الصادق علیه‌السلام]]

|-

! نام کتاب!! data-type='bookName'|الإمام الصادق علیه‌السلام

|-

|نام های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|

|data-type='authors'|[[مظفر، محمد حسین]] (نويسنده)

|زبان  

|data-type='language'|عربی

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏‎‏BP‎‏ ‎‏45‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏6‎‏الف‎‏8

|موضوع  

|data-type='subject'|جعفر بن محمد(ع)، امام ششم، 80 - 148ق. - احادیث

جعفر بن محمد(ع)، امام ششم، 80 - 148ق. - سرگذشت نامه

|ناشر  

|data-type='publisher'|جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|قم - ایران

|سال نشر  

|data-type='publishYear'| 1421 هـ.ق

'''الإمام الصادق عليه‌السلام'''، تألیف محمدحسین مظفر (1312-1381ق)، کتابی است که از جنبه‌های مختلف به زندگی ششمین پیشوا و امام شیعیان؛ امام جعفر صادق(ع) پرداخته است.

این کتاب دو جلدی است که نویسنده در جلد اول، بعد از معرفی بنی‌امیه و بنی‌عباس، برخی از مذاهب اسلامی را معرفی نموده سپس به زندگی علمی، مناظرات، سیره اخلاقی و عملی آن حضرت اشاره کرده است. در جلد دوم برخی از مواعظ و خطابه‌های آن حضرت به همراه زندگینامه، فرزندان، شاگردان و غلامان ایشان آمده است.

نویسنده در پیشگفتار چنین می‌نویسد: ازآنجاکه اطلاع از زندگانی امام صادق(ع) بستگی به شناخت ماهیت دو حکومت اموی و عباسی دارد که امام در دوران سلطه سیاسی آنان می‌زیسته است و نظر به اینکه لازم است چگونگی رفتار این امام را با امام ششم و به‌طورکلی با اهل‌بیت بازشناخته شود و بدانیم اهل‌بیت(ع) کیستند؟ مباحثی را در جهت دست‌یابی به همین شناخت‌ها مطرح می‌کنیم برای اینکه در پرتو آن بررسی و تحقیق کوتاه خواننده به این نکته وقوف یابد که چرا امام ششم از امامان دیگر در رشد علوم و معارف گوناگون توفیق یافته و به بسط و شرح آن پرداخته است؟ و چرا امام صادق(ع) بیش از امامان قبل و بعد خود مردم را به‌سوی اخلاق نیکو و فضایل انسانی فراخوانده است؟ و چرا این امام بزرگوار دوستان و مریدان خاصش را هم از اظهار دوستی و حتی رفت‌وآمد علمی که ما تقیه‌اش می‌نامیم بازداشته است.

[[مظفر، محمدرضا|مرحوم مظفر]] بااینکه كتاب را به شيوه سنتى نوشته، ليكن سعى كرده مآخذ خود را چه به‌طور غالب در متن و چه در پاورقى نام ببرد. درعین‌حال موارد زيادى هم هست كه وى از منبع خود ياد نكرده و مطالب را آورده است.

[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]