رساله‌هاى خطى فقهى: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مى‏ک' به 'می‌‏ک'
جز (جایگزینی متن - 'ه‏اند' به 'ه‏‌اند')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'مى‏ک' به 'می‌‏ک')
خط ۸۶: خط ۸۶:
# «رسالة في جواز بيع الوقف»، نوشته شیخ محمدعلی بن ملا مهدی آرانی کاشانی، به زبان فارسی و با تحقیق [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد حسینی جلالی]] است. نویسنده، در این رساله مسئله مشروعیت یا عدم مشروعیت فروش عین موقوفه را به‌صورت پرسش و پاسخ بررسی کرده است. گفتنی است که مسئله فروش وقف، از مسائل دشوار فقه است و نویسنده در این اثر به هفت مسئله در این موضوع به‌صورت مبسوط پاسخ داده است <ref>ر.ک: همان، ص589-594</ref>.
# «رسالة في جواز بيع الوقف»، نوشته شیخ محمدعلی بن ملا مهدی آرانی کاشانی، به زبان فارسی و با تحقیق [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد حسینی جلالی]] است. نویسنده، در این رساله مسئله مشروعیت یا عدم مشروعیت فروش عین موقوفه را به‌صورت پرسش و پاسخ بررسی کرده است. گفتنی است که مسئله فروش وقف، از مسائل دشوار فقه است و نویسنده در این اثر به هفت مسئله در این موضوع به‌صورت مبسوط پاسخ داده است <ref>ر.ک: همان، ص589-594</ref>.
# «عدم تنجيس المتنجس الجامد مع تعدد الواسطة»، نوشته [[ابوالمجد، محمدرضا|شیخ محمدرضا نجفی اصفهانی]] (صاحب [[وقاية الأذهان]])، به زبان عربی و با تحقیق و ترجمه رحیم قاسمی است. متن عربی و ترجمه فارسی با هم آمده است. یکى از احکامى که فقیهان متأخر آن را در کتاب طهارت مورد بحث و بررسى قرار داده‏‌اند، مسئله تنجیس متنجّس و سرایت نجاست از ملاقى عین نجس به ملاقى‏هاى بعدى است. بیشتر فقیهان، معتقد به سرایت نجاست مى‏باشند، اما برخى از آنها سرایت متنجس را نمى‏پذیرند. نویسنده این رساله که از مفاخر علمى شیعه در قرن اخیر است همچون استادانش [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملامحمد کاظم خراسانى]] و حاج آقارضا همدانى معتقد به عدم تنجیس متنجّس است <ref>ر.ک: همان، ص667-668</ref>.  
# «عدم تنجيس المتنجس الجامد مع تعدد الواسطة»، نوشته [[ابوالمجد، محمدرضا|شیخ محمدرضا نجفی اصفهانی]] (صاحب [[وقاية الأذهان]])، به زبان عربی و با تحقیق و ترجمه رحیم قاسمی است. متن عربی و ترجمه فارسی با هم آمده است. یکى از احکامى که فقیهان متأخر آن را در کتاب طهارت مورد بحث و بررسى قرار داده‏‌اند، مسئله تنجیس متنجّس و سرایت نجاست از ملاقى عین نجس به ملاقى‏هاى بعدى است. بیشتر فقیهان، معتقد به سرایت نجاست مى‏باشند، اما برخى از آنها سرایت متنجس را نمى‏پذیرند. نویسنده این رساله که از مفاخر علمى شیعه در قرن اخیر است همچون استادانش [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملامحمد کاظم خراسانى]] و حاج آقارضا همدانى معتقد به عدم تنجیس متنجّس است <ref>ر.ک: همان، ص667-668</ref>.  
جالب است که نویسنده بعد از پایان بحث و بررسی چنین افزوده است: آنچه ذکر شد تنها در مقام بحث و نظر بود، ولى در مقام فتوا و عمل، من نیز همان عقیده مؤلف کتاب نجاة العباد در مسئله «غساله» را دارم و در عمل از مطلق متنجّس اجتناب مى‏کنم <ref>ر.ک: همان، ص680 و 696</ref>.
جالب است که نویسنده بعد از پایان بحث و بررسی چنین افزوده است: آنچه ذکر شد تنها در مقام بحث و نظر بود، ولى در مقام فتوا و عمل، من نیز همان عقیده مؤلف کتاب نجاة العباد در مسئله «غساله» را دارم و در عمل از مطلق متنجّس اجتناب می‌‏کنم <ref>ر.ک: همان، ص680 و 696</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش