۶٬۵۹۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{وابسته‌ها}}' به '{{وابسته‌ها}} ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''ابن كيسان، ابوالحسن محمد بن احمد'''، نحوى و لغت‌شناس بزرگ بغداد، از تاريخ و محل ولادت وى اطلاعى در دست نيست. تنها مى‌دانيم كه در بغداد مى‌زيسته و نحو را نزد دو قطب مكتب كوفه و بصره، ثعلب و [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، آموخته است؛ ازاين‌رو، بيشتر شرح‌حال‌نويسان، وى را بصرى - كوفى خوانده‌اند. گويا وى با هوشمندى بسيار توانست با اين دو استاد كه در زمينه زبان و نحو با يكديگر سخت در معارضه بودند، پيوندى تنگاتنگ برقرار كند. | |||
در روايت جالب توجه يغمورى مى‌بينيم كه ابن كيسان چگونه از مجلس اين استاد به مجلس آن استاد مى‌رفته و هجويه‌هايى را كه آن دو رقيب بر ضد يكديگر مى‌سرودند، برايشان نقل مى‌كرده، اما او خود جانب هيچ‌يك را نمى‌گرفته است. | در روايت جالب توجه يغمورى مى‌بينيم كه ابن كيسان چگونه از مجلس اين استاد به مجلس آن استاد مى‌رفته و هجويه‌هايى را كه آن دو رقيب بر ضد يكديگر مى‌سرودند، برايشان نقل مى‌كرده، اما او خود جانب هيچ‌يك را نمى‌گرفته است. | ||