۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'شناسي' به 'شناسی') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
رواياتى كه بر هوشمندى و حاضرجوابى او دلالت مىكند، در ميان منابع، فراوان است؛ مثلاً قاضى اسماعيل، سخت شيفته قياسسازىهاى او در نحو بود؛ به همين سبب روزهاى جمعه بعد از نماز ظهر در جامع منصور بغداد با وى مجلسى تشكيل مىداده است. مثال جالب ديگر، مجالسى است كه وى با [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]] و ثعلب داشته و زجاجى در «مجالس العلماء» خويش بهتفصيل آنها را آورده است. گويا وى به «الکتاب» [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]]، عنايتى خاص داشت و آن را شايسته مقام و شهرتى كه يافته بود، مىدانست، اما لازم مىديد كه کتاب شرح و تفسير شود. خود او نيز زمانى، «الکتاب» را تدريس مىكرد، اما دانسته نيست كه وى از چه زمان، از تدريس آن سر باز زده است؛ زيرا هنگامى كه ابوبكر مَبْرَمان به قصد خواندن «الکتاب» نزد ابن كيسان رفت، او از تدريس آن امتناع كرده، وى را به خدمت زجاج راه نمود. | رواياتى كه بر هوشمندى و حاضرجوابى او دلالت مىكند، در ميان منابع، فراوان است؛ مثلاً قاضى اسماعيل، سخت شيفته قياسسازىهاى او در نحو بود؛ به همين سبب روزهاى جمعه بعد از نماز ظهر در جامع منصور بغداد با وى مجلسى تشكيل مىداده است. مثال جالب ديگر، مجالسى است كه وى با [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]] و ثعلب داشته و زجاجى در «مجالس العلماء» خويش بهتفصيل آنها را آورده است. گويا وى به «الکتاب» [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]]، عنايتى خاص داشت و آن را شايسته مقام و شهرتى كه يافته بود، مىدانست، اما لازم مىديد كه کتاب شرح و تفسير شود. خود او نيز زمانى، «الکتاب» را تدريس مىكرد، اما دانسته نيست كه وى از چه زمان، از تدريس آن سر باز زده است؛ زيرا هنگامى كه ابوبكر مَبْرَمان به قصد خواندن «الکتاب» نزد ابن كيسان رفت، او از تدريس آن امتناع كرده، وى را به خدمت زجاج راه نمود. | ||
از شاگردان وى بهجز زجاجى و ابوبكر شيبانى معروف به «الجعد»، كسى را | از شاگردان وى بهجز زجاجى و ابوبكر شيبانى معروف به «الجعد»، كسى را نمىشناسیم. | ||
در تاريخ مرگ وى اختلاف است. زبيدى و [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] مرگ وى را 8 ذىقعده 299 و در زمان خلافت «المقتدربالله» دانستهاند؛ بااينكه قفطى آن را تأييد مىكند، اما مىگويد: زبيدى اين تاريخ را غلط مىداند. سالى كه ياقوت پيشنهاد كرده، با سنوات بالا تفاوت فاحش دارد؛ وى به نقل از تاريخ ابوغالب مغربى، وفات ابن كيسان را در 320ق، دانسته است. | در تاريخ مرگ وى اختلاف است. زبيدى و [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] مرگ وى را 8 ذىقعده 299 و در زمان خلافت «المقتدربالله» دانستهاند؛ بااينكه قفطى آن را تأييد مىكند، اما مىگويد: زبيدى اين تاريخ را غلط مىداند. سالى كه ياقوت پيشنهاد كرده، با سنوات بالا تفاوت فاحش دارد؛ وى به نقل از تاريخ ابوغالب مغربى، وفات ابن كيسان را در 320ق، دانسته است. |
ویرایش