نظرة في كتاب الصراع بين الإسلام و الوثنية لعبدالله علي القصيمي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'زبان عربي' به 'زبان عربی')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۱: خط ۴۱:




"نظرة في كتاب الصراع بين الاسلام و الوثنية" اثر علامه [[امینی، عبدالحسین|شيخ عبدالحسين اميني]] متوفاي سال1390 ق. تأليف قرن 14 هجري به زبان عربی مي‌باشد كه با تحقيق و آماده‌سازي محمد حسّون و با انگيزه: پاسخ به شبهات طرح شده عليه مذهب شيعه در كتاب «الصراع بين الاسلام والوثنية» به چاپ رسيده است.  
"نظرة في كتاب الصراع بين الاسلام و الوثنية" اثر علامه [[امینی، عبدالحسین|شيخ عبدالحسين اميني]] متوفاي سال1390 ق. تأليف قرن 14 هجري به زبان عربی مي‌باشد كه با تحقيق و آماده‌سازي محمد حسّون و با انگيزه: پاسخ به شبهات طرح شده عليه مذهب شيعه در كتاب «الصراع بين الاسلام والوثنية» به چاپ رسيده است.  


كتاب حاضر در حقيقت بحثي است از سوي علّامه اميني كه با استفاده از مهم‌ترين منابع معتبر نزد مسلمانان در ردّ كتاب «الصراع بين الاسلام والوثنية» عبدالله علي قصيمي؛ كتابي كه تهمت‌ها و افترائاتي را عليه اهل بيت عليهم‌السلام‌و شيعيان مطرح نموده است.
كتاب حاضر در حقيقت بحثي است از سوي علّامه اميني كه با استفاده از مهم‌ترين منابع معتبر نزد مسلمانان در ردّ كتاب «الصراع بين الاسلام والوثنية» عبدالله علي قصيمي؛ كتابي كه تهمت‌ها و افترائاتي را عليه اهل بيت عليهم‌السلام‌و شيعيان مطرح نموده است.


[[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] نام اين كتاب (الصراع بين الاسلام و الوثنية) را گوياي روحيات و حالات دروني نويسنده كتاب دانسته كه درونيات خويش را در كتابش منعكس ساخته و با چنين نام‌گذاري جنايتي بزرگ در حقّ بخش بزرگي از مسلمانان كه متشكل از ميليون‌ها مسلمان شيعه كه در طليعه آن گروهي از صحابه و تابعين هستند روا داشته و با اين كار خويش سعي نموده تا بذر نفاق و كينه را در دل‌هاي شيعه و اهل سنت بپاشد.  
[[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] نام اين كتاب (الصراع بين الاسلام و الوثنية) را گوياي روحيات و حالات دروني نويسنده كتاب دانسته كه درونيات خويش را در كتابش منعكس ساخته و با چنين نام‌گذاري جنايتي بزرگ در حقّ بخش بزرگي از مسلمانان كه متشكل از ميليون‌ها مسلمان شيعه كه در طليعه آن گروهي از صحابه و تابعين هستند روا داشته و با اين كار خويش سعي نموده تا بذر نفاق و كينه را در دل‌هاي شيعه و اهل سنت بپاشد.  


== ساختار كتاب ==
== ساختار كتاب ==
خط ۵۹: خط ۵۹:
1- افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه خود را «بيان» ناميده چنين ادعا نموده است كه آيه شريفه «هذا بيان للناس» در شأن او نازل شده و نيز شخص ديگري كه «كسف» نام دارد او و پيروانش مدعي هستند كه آيه شريفه «و إن يروا كسفا من السماء» در شأن او نازل شده است.
1- افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه خود را «بيان» ناميده چنين ادعا نموده است كه آيه شريفه «هذا بيان للناس» در شأن او نازل شده و نيز شخص ديگري كه «كسف» نام دارد او و پيروانش مدعي هستند كه آيه شريفه «و إن يروا كسفا من السماء» در شأن او نازل شده است.


2- افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه به شدت نسبت به قوم عرب‌كينه و دشمني داشته است و بدترين تعبيرات را خطاب به آنها بر زبان جاري مي‌ساخته و در مقابل تعبيرات مبالغه آميزي درباره جايگاه والي [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين عليه‌السّلام]] داشته وقتي به اين نكته توجه داده مي‌شود كه علي‌عليه‌السلام‌و فرزندان او نيز عرب بوده‌اند متحول شده و به علت عرب بودن آنها از آن به بعد ناصبي و دشمن اهل بيت مي‌گردد.
2- افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه به شدت نسبت به قوم عرب‌كينه و دشمني داشته است و بدترين تعبيرات را خطاب به آنها بر زبان جاري مي‌ساخته و در مقابل تعبيرات مبالغه آميزي درباره جايگاه والي [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين عليه‌السّلام]] داشته وقتي به اين نكته توجه داده مي‌شود كه علي‌عليه‌السلام‌و فرزندان او نيز عرب بوده‌اند متحول شده و به علت عرب بودن آنها از آن به بعد ناصبي و دشمن اهل بيت مي‌گردد.


3- ادعاء مبني بر اين كه شيعيان ايران به هنگام پيروزي سپاه روسيه بر دولت اسلامی عثماني پرچم‌هاي شادي و سرور برافراشته و بدين جهت مراسم جشن و سرور به پا نموده‌اند.
3- ادعاء مبني بر اين كه شيعيان ايران به هنگام پيروزي سپاه روسيه بر دولت اسلامی عثماني پرچم‌هاي شادي و سرور برافراشته و بدين جهت مراسم جشن و سرور به پا نموده‌اند.


4- اتهام مبني بر اين كه شيعيان نسبت به [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين عليه‌السّلام]] و اولاد معصومين آن حضرت همان چيزي را قائل هستند كه نصارا در باره عيسي بن مريم اعتقاد دارند از جمله مسائلي همچون حلول، تقديس، معجزات، استغاثه به او، صدا زدن او در سختي‌ها و مشكلات و...
4- اتهام مبني بر اين كه شيعيان نسبت به [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين عليه‌السّلام]] و اولاد معصومين آن حضرت همان چيزي را قائل هستند كه نصارا در باره عيسي بن مريم اعتقاد دارند از جمله مسائلي همچون حلول، تقديس، معجزات، استغاثه به او، صدا زدن او در سختي‌ها و مشكلات و...


5- ادعا بر اين كه شيعه به پيروي از معتزله چند موضوع از قبيل: رؤيت خداوند سبحان و صفات ديگر خداوند متعال را منكر مي‌شوند.
5- ادعا بر اين كه شيعه به پيروي از معتزله چند موضوع از قبيل: رؤيت خداوند سبحان و صفات ديگر خداوند متعال را منكر مي‌شوند.
خط ۶۹: خط ۶۹:
6- او از اعتقادات شيعه اين نكته را بر شمرده است كه آتش دوزخ بر ذريه پيامبر اكرم صلّي الله عليه و آله حرام است و آنها را از هر بدي و شرّي معصوم مي‌داند و آن‌گاه به اين اعتقاد شيعه تاخته و آن را زير سؤال برده است.
6- او از اعتقادات شيعه اين نكته را بر شمرده است كه آتش دوزخ بر ذريه پيامبر اكرم صلّي الله عليه و آله حرام است و آنها را از هر بدي و شرّي معصوم مي‌داند و آن‌گاه به اين اعتقاد شيعه تاخته و آن را زير سؤال برده است.


7- او از آفات شيعه اين نكته را بر شمرده است كه معتقدند: [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين عليه‌السّلام]] در روز قيامت عطش دوستداران خود را برطرف ساخته و به آنها پناه داده و بهشت و دوزخ را بين اهل محشر تقسيم مي‌كند.
7- او از آفات شيعه اين نكته را بر شمرده است كه معتقدند: [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين عليه‌السّلام]] در روز قيامت عطش دوستداران خود را برطرف ساخته و به آنها پناه داده و بهشت و دوزخ را بين اهل محشر تقسيم مي‌كند.


8 - افتراء مبني بر اين كه در كتاب‌هاي روائي شيعه رواياتي آمده است كه خبر از اين موضوع مي‌دهد كه زماني كه امام منتظر ظهور مي‌كند تمام مساجد را خراب مي‌كند و به همين جهت شيعيان با مسجد دشمني دارند و به همين جهت كمتر مسجدي در بلاد و سرزمين‌هاي شيعيان ديده مي‌شود.
8 - افتراء مبني بر اين كه در كتاب‌هاي روائي شيعه رواياتي آمده است كه خبر از اين موضوع مي‌دهد كه زماني كه امام منتظر ظهور مي‌كند تمام مساجد را خراب مي‌كند و به همين جهت شيعيان با مسجد دشمني دارند و به همين جهت كمتر مسجدي در بلاد و سرزمين‌هاي شيعيان ديده مي‌شود.
خط ۸۵: خط ۸۵:
14- متهم نمودن و افتراء به شيعه مبني بر اين كه برخي از شيعيان گوسفنداني را گرفته و نام آنها را عايشه، ابوبكر و عمر گذارده و موهايشان را چيده و به بدترين اشكال عذاب و شكنجه مي‌كنند و به اين شكل دل‌هاي خود را خنك مي‌كنند و نيز شيعيان از روي ناداني و جهالت معتقدند كه امامشان در سرداب غيبت نموده و هر شب جمعه با اسب و مركب‌هاي خود به آنجا رفته و او را صدا مي‌زنند و انتظار ظهور او را مي‌كشند و نيز شيعيان قرآن را مورد تحريف و كم و زياد شده مي‌دانند.
14- متهم نمودن و افتراء به شيعه مبني بر اين كه برخي از شيعيان گوسفنداني را گرفته و نام آنها را عايشه، ابوبكر و عمر گذارده و موهايشان را چيده و به بدترين اشكال عذاب و شكنجه مي‌كنند و به اين شكل دل‌هاي خود را خنك مي‌كنند و نيز شيعيان از روي ناداني و جهالت معتقدند كه امامشان در سرداب غيبت نموده و هر شب جمعه با اسب و مركب‌هاي خود به آنجا رفته و او را صدا مي‌زنند و انتظار ظهور او را مي‌كشند و نيز شيعيان قرآن را مورد تحريف و كم و زياد شده مي‌دانند.


آن‌گاه در ادامه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] تحت عنوان «المحدَّث في الاسلام» موضوع ديگري را بررسی نموده است كه طبق اتفاق امت اسلام اعتقاد بر اين است كه اشخاصي در امت اسلام وجود داشته‌اند به نام «محدَّث» كه بدون آن كه داراي مقام نبوت بوده باشند ملائكه با آنها سخن مي‌گفته‌و به آنها الهام مي‌گرديده است؛ اما در تطبيق اين شخص كه چه كسي است اختلاف وجود داشته است؛ شيعه بر اين اعتقاد است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و اولاد معصومين آنها به چنين مقامي نائل گرديده بودند اما اهل سنت بر اين اعتقادند كه عمر بن خطّاب به چنين مقامي نائل گرديده بوده است. در اين راستا [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] رواياتي را از متون اهل سنت كه عمر بن خطاب را به چنين مقامي مي‌خوانند را نقل نموده و اين روايات را سندي براي ردّ هجوم عبدالله علي قصيمي در كتاب خويش عليه شيعه در اعتقاد شيعه بر نزول وحي بر امامان معصوم دانسته است.
آن‌گاه در ادامه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] تحت عنوان «المحدَّث في الاسلام» موضوع ديگري را بررسی نموده است كه طبق اتفاق امت اسلام اعتقاد بر اين است كه اشخاصي در امت اسلام وجود داشته‌اند به نام «محدَّث» كه بدون آن كه داراي مقام نبوت بوده باشند ملائكه با آنها سخن مي‌گفته‌و به آنها الهام مي‌گرديده است؛ اما در تطبيق اين شخص كه چه كسي است اختلاف وجود داشته است؛ شيعه بر اين اعتقاد است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و اولاد معصومين آنها به چنين مقامي نائل گرديده بودند اما اهل سنت بر اين اعتقادند كه عمر بن خطّاب به چنين مقامي نائل گرديده بوده است. در اين راستا [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] رواياتي را از متون اهل سنت كه عمر بن خطاب را به چنين مقامي مي‌خوانند را نقل نموده و اين روايات را سندي براي ردّ هجوم عبدالله علي قصيمي در كتاب خويش عليه شيعه در اعتقاد شيعه بر نزول وحي بر امامان معصوم دانسته است.


موضوع پاياني كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پاسخ به كتاب فوق الذكر مطرح مي‌كند موضوع علم غيب امامان شيعه است كه در كتاب قصيمي زير سؤال رفته و [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] با استفاده از آيات و روايات، آن را بررسی و پاسخ داده است.
موضوع پاياني كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پاسخ به كتاب فوق الذكر مطرح مي‌كند موضوع علم غيب امامان شيعه است كه در كتاب قصيمي زير سؤال رفته و [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] با استفاده از آيات و روايات، آن را بررسی و پاسخ داده است.


== نسخه شناسي ==
== نسخه شناسي ==




نسخه حاضر بدون هرگونه مشخصات و شناسنامه‌اي كه بتواند گوياي مشخصات چاپ باشد در سلسله مباحثي با عنوان «من فيض الغدير» در قطع جيبي و در 123 صفحه به همراه پاورقي‌هايي كه از سوي محقق كتاب ذكر شده و آدرس‌هاي [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] را تحكيم نموده به چاپ رسيده است.
نسخه حاضر بدون هرگونه مشخصات و شناسنامه‌اي كه بتواند گوياي مشخصات چاپ باشد در سلسله مباحثي با عنوان «من فيض الغدير» در قطع جيبي و در 123 صفحه به همراه پاورقي‌هايي كه از سوي محقق كتاب ذكر شده و آدرس‌هاي [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] را تحكيم نموده به چاپ رسيده است.


منابع مقاله
منابع مقاله
۶۱٬۱۸۹

ویرایش