۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در بخش دليل نقلى نيز ايشان به سخن بزرگان اهل عامه، همچون [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و ابن سبط جوزى كه در دوران بنى عباس مىزيستهاند، استناد كردهاند و اينكه علماى بزرگى در عصرهاى متاخر نيز بر درستى و انتساب اين سخنان به [[امام على(ع)]] اذعان كردهاند، استشهاد دارند. ايشان همچنين در اين بخش به سخنان نهجالبلاغه نيز اشاره كرداند كه از لحاظ روايى و حديثى و تاريخى اين مباحث از طرق ديگر به [[امام على(ع)]] مىرسد. | در بخش دليل نقلى نيز ايشان به سخن بزرگان اهل عامه، همچون [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و ابن سبط جوزى كه در دوران بنى عباس مىزيستهاند، استناد كردهاند و اينكه علماى بزرگى در عصرهاى متاخر نيز بر درستى و انتساب اين سخنان به [[امام على(ع)]] اذعان كردهاند، استشهاد دارند. ايشان همچنين در اين بخش به سخنان نهجالبلاغه نيز اشاره كرداند كه از لحاظ روايى و حديثى و تاريخى اين مباحث از طرق ديگر به [[امام على(ع)]] مىرسد. | ||
مقاله دوم كتاب با نام «اصولالدين على ضوء نهجالبلاغه» تألیف [[بهبودی، | مقاله دوم كتاب با نام «اصولالدين على ضوء نهجالبلاغه» تألیف [[بهبودی، محمد باقر|محمد باقر بهبودى]] است. اين اثر به عنوان كتابى با همين نام در تهران به تنهايى به چاپ رسيده است. كتاب خود داراى مقدمه و به چهار مبحث مىپردازد؛ اثبات صانع(توحيد)، عدل الهى، نبوت و امامت. | ||
ايشان به اختصار در مقدمه كتاب خويش اين چهار اصل اصول دين را توضيح دادهاند. | ايشان به اختصار در مقدمه كتاب خويش اين چهار اصل اصول دين را توضيح دادهاند. |
ویرایش