۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نهج‌الحياة؛ مجموعة بحوث و مقالات حول نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها
نهج‌الحياة؛ مجموعة بحوث و مقالات حول نهج‌البلاغة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۳۳
، ۱۴ اوت ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - 'لالدين' به 'لالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مقاله اول كتاب كه به نام «نهج‌البلاغه توثيقه، و نسبته إلى الامام علىّ(ع)» از دكتر حامد حنفى داوود استاد دانشگاه قاهره است كه در دو بخش عقلى و نقلى دلايلى در درستى نهج‌البلاغه به [[امام على(ع)]] بيان داشته است. | مقاله اول كتاب كه به نام «نهج‌البلاغه توثيقه، و نسبته إلى الامام علىّ(ع)» از دكتر حامد حنفى داوود استاد دانشگاه قاهره است كه در دو بخش عقلى و نقلى دلايلى در درستى نهج‌البلاغه به [[امام على(ع)]] بيان داشته است. | ||
ايشان در ابتداى بحث خود چنين مى‌نويسد كه همچنانكه بعضى از مستشرقين در درستى مطالب قرآن اشكال وارد كرده‌اند، به نهج‌البلاغه نيز ايراداتى را وارد شمرده‌اند كه اولين اين شخصيت‌ها قاضى‌القضاة شمس‌الدين احمد بن خلكان الإربلى البرمكى است. در نقطه مقابل نيز امثال [[طه حسین|طه حسين]] و شاگردانش در اثبات و دورى اين اشكالات و شبهات از نهج‌البلاغه فعاليت‌هاى زيادى كرده‌اند و در ادامه ايشان نيز تا به امروز علماى زيادى در اين جبهه به فعاليت پرداخته‌اند. | ايشان در ابتداى بحث خود چنين مى‌نويسد كه همچنانكه بعضى از مستشرقين در درستى مطالب قرآن اشكال وارد كرده‌اند، به نهج‌البلاغه نيز ايراداتى را وارد شمرده‌اند كه اولين اين شخصيت‌ها قاضى‌القضاة شمس‌الدين احمد بن خلكان الإربلى البرمكى است. در نقطه مقابل نيز امثال [[طه حسین|طه حسين]] و شاگردانش در اثبات و دورى اين اشكالات و شبهات از نهج‌البلاغه فعاليت‌هاى زيادى كرده‌اند و در ادامه ايشان نيز تا به امروز علماى زيادى در اين جبهه به فعاليت پرداخته‌اند. مؤلف اين مقاله نيز در اين راستا در دو بخش دليل عقلى و نقلى به اثبات و درستى مطالب كتاب نهج‌البلاغه و استناد آن‌ها به [[امام على(ع)]] پرداخته است. ايشان در باب دليل عقلى به اين كه از لحاظ بلاغت و فصاحت هيچ انس و جنى قادر به بيان چنين سخنان و كلماتى نمى‌باشد را دليل بر اين كه اين كار به شخصيت بزرگ و انسان كاملى؛ همچون [[امام على(ع)]] تنها برمى‌گردد، اشاره دارد كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بعضى از سخنان ايشان را در اين مجموعه جمع‌آورى كرده است. | ||
در بخش دليل نقلى نيز ايشان به سخن بزرگان اهل عامه، همچون [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و ابن سبط جوزى كه در دوران بنى عباس مى‌زيسته‌اند، استناد كرده‌اند و اينكه علماى بزرگى در عصرهاى متاخر نيز بر درستى و انتساب اين سخنان به [[امام على(ع)]] اذعان كرده‌اند، استشهاد دارند. ايشان همچنين در اين بخش به سخنان نهج‌البلاغه نيز اشاره كرداند كه از لحاظ روايى و حديثى و تاريخى اين مباحث از طرق ديگر به [[امام على(ع)]] مى‌رسد. | در بخش دليل نقلى نيز ايشان به سخن بزرگان اهل عامه، همچون [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و ابن سبط جوزى كه در دوران بنى عباس مى‌زيسته‌اند، استناد كرده‌اند و اينكه علماى بزرگى در عصرهاى متاخر نيز بر درستى و انتساب اين سخنان به [[امام على(ع)]] اذعان كرده‌اند، استشهاد دارند. ايشان همچنين در اين بخش به سخنان نهج‌البلاغه نيز اشاره كرداند كه از لحاظ روايى و حديثى و تاريخى اين مباحث از طرق ديگر به [[امام على(ع)]] مى‌رسد. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
ايشان به اختصار در مقدمه كتاب خويش اين چهار اصل اصول دين را توضيح داده‌اند. | ايشان به اختصار در مقدمه كتاب خويش اين چهار اصل اصول دين را توضيح داده‌اند. | ||
مطالب متن كتاب ايشان، حول پنج محور اصول دين؛ يعنى توحيد، معاد، نبوت، امامت و عدل است. | مطالب متن كتاب ايشان، حول پنج محور اصول دين؛ يعنى توحيد، معاد، نبوت، امامت و عدل است. مؤلف در هر بخش بعد از استناد به سخن الهى در قرآن به سخنان [[امام على(ع)]] در اين باب در ارشاد مردم اشاره مى‌كند. | ||
مقاله سوم كتاب «الأغراض الاجتماعيۀ فى نهج البلاغۀ»، تألیف علامه [[امین، محسن|سيد محسن امين]] مى‌باشد. اين بخش با مقدمه‌اى با نام المدخل شروع مى‌شود كه در آن به ابعاد شخصيت [[امام على(ع)]] پرداخته شده است. متن اصلى كتاب در سه بخش زندگى مردم، سياست و قضاوت، دموكراسى در نهج‌البلاغه پرداخته است. در بخش اول كتاب | مقاله سوم كتاب «الأغراض الاجتماعيۀ فى نهج البلاغۀ»، تألیف علامه [[امین، محسن|سيد محسن امين]] مى‌باشد. اين بخش با مقدمه‌اى با نام المدخل شروع مى‌شود كه در آن به ابعاد شخصيت [[امام على(ع)]] پرداخته شده است. متن اصلى كتاب در سه بخش زندگى مردم، سياست و قضاوت، دموكراسى در نهج‌البلاغه پرداخته است. در بخش اول كتاب مؤلف مؤلفه‌هاى مختلفى را از زندگى بشر و روابط بين انسان‌ها انتخاب و از سخنان [[امام على(ع)]] براى آن‌ها شاهد مثال آورده است. همانند سخن و عقيده امام درباره زن و حضور او در مسائل اجتماع. | ||
در بخش دوم، به سخنان امام درباره حكم و سياست و اينكه قضاوت صحيح از منظر امام چگونه قضاوتى است، سخن به ميان آمده است. | در بخش دوم، به سخنان امام درباره حكم و سياست و اينكه قضاوت صحيح از منظر امام چگونه قضاوتى است، سخن به ميان آمده است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
مقاله بعدى كتاب «علوم الطّبيعۀ فى نهج البلاغه» نام دارد كه توسط استاد دانشگاه نجوم دمشق لبيب بيضون نوشته شده است و در آن به اشاره [[امام على(ع)]] به شناخت خداوند از طريق علوم طبيعى و نجوم و افلاك پرداخته شده است. ايشان با استناد به سخنان امام در نهج‌البلاغه به علوم طبيعى و نجوم قوانين نجومى و طبيعى را از سخنان ايشان برداشت كرده و آن را اثبات كرده‌اند. | مقاله بعدى كتاب «علوم الطّبيعۀ فى نهج البلاغه» نام دارد كه توسط استاد دانشگاه نجوم دمشق لبيب بيضون نوشته شده است و در آن به اشاره [[امام على(ع)]] به شناخت خداوند از طريق علوم طبيعى و نجوم و افلاك پرداخته شده است. ايشان با استناد به سخنان امام در نهج‌البلاغه به علوم طبيعى و نجوم قوانين نجومى و طبيعى را از سخنان ايشان برداشت كرده و آن را اثبات كرده‌اند. | ||
مقاله بعدى اين مجموعه «نهج‌البلاغه و اثره على الأدب العربى»، نوشته دكتر [[امینی، محمدهادی|محمدهادى امينى]] است. كتاب با مقدمه‌اى در باب اين كه بعد از قرآن بهترين متن عربى از لحاظ فصاحت و بلاغت متن نهج‌البلاغه است، شروع مى‌شود. | مقاله بعدى اين مجموعه «نهج‌البلاغه و اثره على الأدب العربى»، نوشته دكتر [[امینی، محمدهادی|محمدهادى امينى]] است. كتاب با مقدمه‌اى در باب اين كه بعد از قرآن بهترين متن عربى از لحاظ فصاحت و بلاغت متن نهج‌البلاغه است، شروع مى‌شود. مؤلف در اين مقدمه به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] و اين كه وى اولين نفر بود كه به امر جمع‌آورى سخنان [[امام على(ع)]] پرداخت اشاره دارد و در قسمت دوم مقدمه به مصادر نهج‌البلاغه پرداخته است. | ||
متن كتاب به تجزيه و تحليل متن ادبى نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در پايان اين كتاب نيز بخش مصادر كتاب حاضر آمده است. | متن كتاب به تجزيه و تحليل متن ادبى نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در پايان اين كتاب نيز بخش مصادر كتاب حاضر آمده است. | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
آخرين بخش كتاب، نيز مقاله‌اى تحت عنوان اعلام نهج‌البلاغه گنجانده شده است كه به تجزيه و تحليل مختصرى درباره 62 نفر از شخصيت‌هايى كه نامشان در نهج‌البلاغه آمده است، مى‌پردازد. | آخرين بخش كتاب، نيز مقاله‌اى تحت عنوان اعلام نهج‌البلاغه گنجانده شده است كه به تجزيه و تحليل مختصرى درباره 62 نفر از شخصيت‌هايى كه نامشان در نهج‌البلاغه آمده است، مى‌پردازد. | ||
كتاب با مقدمه‌اى از | كتاب با مقدمه‌اى از مؤلف آغاز شده است كه در آن مؤلف به محتواى كتاب خود اشاره كرده است كه چه اشخاصى را دربر مى‌گيرد. | ||
اين اشخاص به دليل اهميت و تاثير گذاريشان در تاريخ عصر [[امام على(ع)]] انتخاب و به ترتيب الفباى فارسى در اين مجموعه قرار گرفته‌اند. اولين شخصيت ايشان ابوذر غفارى صحابى گران قدر [[امام على(ع)]] مى‌باشد كه با بيان مختصرى در مورد ايشان كتاب آغاز شده است. يكى از اهداف | اين اشخاص به دليل اهميت و تاثير گذاريشان در تاريخ عصر [[امام على(ع)]] انتخاب و به ترتيب الفباى فارسى در اين مجموعه قرار گرفته‌اند. اولين شخصيت ايشان ابوذر غفارى صحابى گران قدر [[امام على(ع)]] مى‌باشد كه با بيان مختصرى در مورد ايشان كتاب آغاز شده است. يكى از اهداف مؤلف در تألیف كتاب بيان و جمع‌آورى اين اشخاص به صورت مقاله بوده است، لذا مؤلف در بيان مختصر گويى اين شخصيت‌ها در اين مجموعه مى‌باشد. | ||
پايان بخش اين كتاب زندگانى حضرت زهرا(س) مى‌باشد. | پايان بخش اين كتاب زندگانى حضرت زهرا(س) مى‌باشد. | ||