۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الأربعون حديثاً في إثبات إمامة أميرالمؤمنين عليه‌السلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۳۱
، ۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'على بن ابى‌طالب(ع)' به 'على بن ابى‌طالب(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''الأربعون حديثاً في إثبات إمامة أميرالمؤمنين(ع)'''، تأليف [[بحرانی، سلیمان بن عبدالله|سليمان بن عبدالله ماحوزى بحرانى]] (1075 - 1121ق)، از جمله آثار ارزشمند حديثى پيرامون اثبات ولايت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] | '''الأربعون حديثاً في إثبات إمامة أميرالمؤمنين(ع)'''، تأليف [[بحرانی، سلیمان بن عبدالله|سليمان بن عبدالله ماحوزى بحرانى]] (1075 - 1121ق)، از جمله آثار ارزشمند حديثى پيرامون اثبات ولايت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] است كه نگارش آن در سال 1106، به پايان رسيده است ....<ref>متن كتاب، ص 482</ref>نسخه حاضر با تحقيق [[رجایی، مهدی |سيد مهدى رجايى]] به زبان عربى در يك جلد منتشر شده است. | ||
اين اثر در تاريخ حديث شيعه از منزلت خاصى برخوردار بوده و در موضوع خويش از نگاشته‌هاى حديثى ممتاز قرن دوازدهم هجرى بشمار مى‌آيد. همچنين در شناساندن گفتمان حديثى شيعه در مسئله امامت نيز مى‌تواند بسيار مفيد باشد. فراوانى نقل قول‌ها از آثار متنوع، نشانگر بهره‌ورى مؤلف آن از آثار مخطوط و مطبوع در روزگار خويش است؛ ازاين‌رو از حيث كتاب‌شناسى روزگار مؤلف نيز مى‌تواند براى تراث‌پژوهان اثر درخور توجهى باشد. | اين اثر در تاريخ حديث شيعه از منزلت خاصى برخوردار بوده و در موضوع خويش از نگاشته‌هاى حديثى ممتاز قرن دوازدهم هجرى بشمار مى‌آيد. همچنين در شناساندن گفتمان حديثى شيعه در مسئله امامت نيز مى‌تواند بسيار مفيد باشد. فراوانى نقل قول‌ها از آثار متنوع، نشانگر بهره‌ورى مؤلف آن از آثار مخطوط و مطبوع در روزگار خويش است؛ ازاين‌رو از حيث كتاب‌شناسى روزگار مؤلف نيز مى‌تواند براى تراث‌پژوهان اثر درخور توجهى باشد. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
نويسنده در ديباچه كتاب به معرفى خويش پرداخته و خداوند را به سبب هدايت به صراط مستقيم اهل‌بيت(ع) سپاس گفته است. در ادامه به چگونگى سامان گرفتن كتاب اشاره نموده و چنين نگاشته كه به هنگامه مطالعه آثار استوار و مهم اهل سنت، به احاديث پرشمارى برخورد نموده كه جملگى بر امامت و خلافت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] | نويسنده در ديباچه كتاب به معرفى خويش پرداخته و خداوند را به سبب هدايت به صراط مستقيم اهل‌بيت(ع) سپاس گفته است. در ادامه به چگونگى سامان گرفتن كتاب اشاره نموده و چنين نگاشته كه به هنگامه مطالعه آثار استوار و مهم اهل سنت، به احاديث پرشمارى برخورد نموده كه جملگى بر امامت و خلافت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] تصريح داشته‌اند و چنان شمارشان فراوان بود كه يادسپارى آنها از توان ذهن تيزبين نيز بيرون بوده است. وى از باب تمسك به روايت نبوى «من حفظ على أمتي أربعين حديثاً...» چهل حديث از غرر آنها را انتخاب و با جرح و تعديل بدانها پرداخته است. در پايان ديباچه، اثر را به ابوالمظفر شاه سلطان حسين اهدا نموده است ....<ref>راد، على، ص 47 - 48</ref> | ||
اين اثر از نگاشته‌هاى ارزشمند روايى شيعى است كه در موضوع اثبات امامت بلافصل امام [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]] | اين اثر از نگاشته‌هاى ارزشمند روايى شيعى است كه در موضوع اثبات امامت بلافصل امام [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]] سامان پذيرفته و مؤلف چهل حديث از احاديث اهل سنّت را كه دلالتى تام و روشن بر اثبات امامت و خلافت آن حضرت پس از پيامبر اسلام(ص) دارد، گرد آورده است. البته اطلاق عنوان چهل حديث بر اين كتاب شايد از باب مجاز و به تبع اسم آن باشد؛ چراكه در حقيقت و واقع امر، يك مجموعه دقيق روايى انباشته از احاديث پُرشمار است كه در نوع خود كم‌بديل و بى‌نظير است ....<ref>همان، ص 48</ref> | ||
هرچند ظاهر و عنوان اثر چنين مى‌نمايد كه يك اربعين روايى محض باشد، لكن با مطالعه عميق اثر روشن مى‌شود كه علامه ماحوزى در اين اثر بسان متكلمى زبردست و مطلع به سراغ احاديث اهل سنت و شيعه رفته و با ظرافتى دقيق و روشى استوار به نقد انگاره‌هاى ناصواب و مغالطه‌آميز و ناراستى مخالفان امامت علوى پرداخته است؛ ازاين‌رو، اثر، علاوه بر جنبه حديثى، صبغه كلامى و اعتقادى دارد و رويكرد فقه الحديثى و نقد متن الحديثى آن بسيار برجسته است ....<ref>همان، ص 49</ref> | هرچند ظاهر و عنوان اثر چنين مى‌نمايد كه يك اربعين روايى محض باشد، لكن با مطالعه عميق اثر روشن مى‌شود كه علامه ماحوزى در اين اثر بسان متكلمى زبردست و مطلع به سراغ احاديث اهل سنت و شيعه رفته و با ظرافتى دقيق و روشى استوار به نقد انگاره‌هاى ناصواب و مغالطه‌آميز و ناراستى مخالفان امامت علوى پرداخته است؛ ازاين‌رو، اثر، علاوه بر جنبه حديثى، صبغه كلامى و اعتقادى دارد و رويكرد فقه الحديثى و نقد متن الحديثى آن بسيار برجسته است ....<ref>همان، ص 49</ref> | ||