۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'مالدين' به 'مالدين') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
«غياثالدين بن | «غياثالدين بن همامالدين»، ملقب به خواندمير، تاريخنگار ايرانى قرن دهم هجرى است. | ||
وى در سال 880 / 881ق در شهر هرات ولادت يافت و در همان شهر به تحصيل علوم متداول زمان؛ يعنى طب، تفسير، شعر، ادب، لغت و تاريخ پرداخت. غياثالدين نوادهى دخترى ميرخواند، صاحب «روضة الصفا» است كه در بيشتر آثارش از وى ياد مىكند. | وى در سال 880 / 881ق در شهر هرات ولادت يافت و در همان شهر به تحصيل علوم متداول زمان؛ يعنى طب، تفسير، شعر، ادب، لغت و تاريخ پرداخت. غياثالدين نوادهى دخترى ميرخواند، صاحب «روضة الصفا» است كه در بيشتر آثارش از وى ياد مىكند. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
وى در سال 935ق، به هندوستان سفر كرد و در آنجا مدتى خدمت بابرشاه و همايونشاه كرد. | وى در سال 935ق، به هندوستان سفر كرد و در آنجا مدتى خدمت بابرشاه و همايونشاه كرد. | ||
او در هندوستان درگذشت و بنا به وصيتش، در دهلى، نزديك قبر | او در هندوستان درگذشت و بنا به وصيتش، در دهلى، نزديك قبر نظامالدين اولياء و امير خسرو دفن شد. در تاريخ وفات وى اختلاف نظر است؛ عدهاى مثل خانبابا مشار و صاحب «تاريخ فرشته»، سال مرگ وى را 937ق و 941ق دانستهاند، ولى استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] نوشته كه خواندمير در سال 942ق، براى شاعرى مادهى تاريخ سروده، پس سال فوتش بايد اواخر سال 942 باشد. | ||
== تأليفات == | == تأليفات == |
ویرایش