معرفت امام عصر علیه‌السلام و تکلیف منتظران: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' (ره)' به '(ره)')
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
خط ۶۹: خط ۶۹:
در فصل چهارم، ضمن تبيين مهمترين بايدها و نبايدهاى تبليغ و ترويج فرهنگ انتظار و ارائه راهكارهايى براى تعميق و گسترش هرچه بيشتر اين‌گونه فعاليت‌ها، از جمله ارتباط معنوى با امام عصر(عج)، توجه به جايگاه و شأن رفيع ايشان، پرهيز از تعيين وقت براى ظهور، برخى از آسيب‌ها و آفت‌هايى كه فعاليت‌هاى تبليغى و ترويجى در حوزه مهدويت را تهديد مى‌كنند، بررسى و تبيين شده است.
در فصل چهارم، ضمن تبيين مهمترين بايدها و نبايدهاى تبليغ و ترويج فرهنگ انتظار و ارائه راهكارهايى براى تعميق و گسترش هرچه بيشتر اين‌گونه فعاليت‌ها، از جمله ارتباط معنوى با امام عصر(عج)، توجه به جايگاه و شأن رفيع ايشان، پرهيز از تعيين وقت براى ظهور، برخى از آسيب‌ها و آفت‌هايى كه فعاليت‌هاى تبليغى و ترويجى در حوزه مهدويت را تهديد مى‌كنند، بررسى و تبيين شده است.


در آغاز فصل پنجم، از برخى روزها و ماه‌هاى سال كه انتظار در آنها جلوه و درخشش بيشترى دارد، همچون شب نيمه شعبان و ماه مبارك رمضان ياد و اعمال و ادعيه خاص اين ايام بيان شده است و در پايان آن نيز به دليل ارادت وصف ناشدنى همه شيعيان ايران اسلامى به هشتمين امام معصوم، حضرت رضا (ع)، به بررسى باور مهدوى در كلام رضوى پرداخته شده و بخشى از رواياتى كه از آنحضرت در زمينه باور مهدوى و فرهنگ انتظار نقل شده، مورد بررسى قرار گرفته است.
در آغاز فصل پنجم، از برخى روزها و ماه‌هاى سال كه انتظار در آنها جلوه و درخشش بيشترى دارد، همچون شب نيمه شعبان و ماه مبارك رمضان ياد و اعمال و ادعيه خاص اين ايام بيان شده است و در پايان آن نيز به دليل ارادت وصف ناشدنى همه شيعيان ايران اسلامى به هشتمين امام معصوم، حضرت رضا(ع)، به بررسى باور مهدوى در كلام رضوى پرداخته شده و بخشى از رواياتى كه از آنحضرت در زمينه باور مهدوى و فرهنگ انتظار نقل شده، مورد بررسى قرار گرفته است.


در پايان مى‌توان چنين ادعا كرد كه اين اثر توانسته است از يك سو بر اصول و مبانى پذيرفته شده در ديدگاه كلامى- تاريخى مبتنى بوده و موضوعات و مسائلى را كه در اين ديدگاه مورد توجه قرار گرفته است، با زبان و ادبيات روز و متناسب با نيازهاى اين زمان بررسى و تبيين كند و از سوى ديگر، با چهارچوب‌ها و موازين مورد پذيرش ديدگاه فرهنگى- اجتماعى هماهنگ باشد و باور مهدوى و فرهنگ انتظار را به عنوان حقيقتى جارى و سارى در عصر و جامعه ما مطرح سازد.
در پايان مى‌توان چنين ادعا كرد كه اين اثر توانسته است از يك سو بر اصول و مبانى پذيرفته شده در ديدگاه كلامى- تاريخى مبتنى بوده و موضوعات و مسائلى را كه در اين ديدگاه مورد توجه قرار گرفته است، با زبان و ادبيات روز و متناسب با نيازهاى اين زمان بررسى و تبيين كند و از سوى ديگر، با چهارچوب‌ها و موازين مورد پذيرش ديدگاه فرهنگى- اجتماعى هماهنگ باشد و باور مهدوى و فرهنگ انتظار را به عنوان حقيقتى جارى و سارى در عصر و جامعه ما مطرح سازد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش