ترجمه نهج‌البلاغه (محمدمهدی جعفری): تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR05602J1.jpg|بندانگشتی|نهج البلاغه (سخنان، نامه ها و حکمت های امیر المومنین امام علی بن ابیطالب علیه السلام]]

|-

! نام کتاب!! data-type='bookName'|نهج البلاغه (سخنان، نامه ها و حکمت های امیر المومنین امام علی بن ابیطالب علیه السلام

|-

|نام های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|سخنان، نامه ها و حکمت های امیر المومنین امام علی بن ابیطالب علیه السلام

|-

|data-type='authors'|[[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (نويسنده)

[[جعفری، محمدمهدی]] (محقق)

|-

|زبان

|data-type='language'|فارسی

|data-type='subject'|علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‎ها

علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‎ها

|-

|ناشر

|data-type='publisher'|ذکر

|-

|data-type='publishPlace'|تهران - ایران

|-

|سال نشر

|data-type='publishYear'| 1388 هـ.ش

|-class='articleCode'

|کد اتوماسیون

|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE5602AUTOMATIONCODE

|}

 

 

 

'''ترجمه نهج البلاغه سخنان، نامه‌ها و حكمت‌هاى اميرالمؤمنين على(ع)'''، كتابى است ارزشمند كه توسط ابوالحسن محمد بن حسين سيد رضى(406. 359ق) گردآورى شده و به قلم سيد محمد مهدى جعفرى، در عصر حاضر به فارسى ترجمه شده است.

هر سخن، متن و نثرى، به تناسب زمان، مكان و موضوع، ويژگى‌هايى دارد كه سزاوار است در ترجمه، مورد توجه قرار گيرد، اما سخن اميرمومنان(ع)فرازمانى، فرامكانى و فراقومى است و گويى براى ما، در زمان ما و براى درمان دردهاى فردى و اجتماعى ما سخن مى‌گويد، ليكن برخى از ويژگى‌هاى زبان‌شناسى و دستورزبانى و نگارشى در هر متنى هست كه رعايت نكردن آن‌ها به اصل سخن و هدف زيان مى‌رساند، از اين روى در اين ترجمه، كوشش شده تا آن نكات رعايت گردد. مترجم سعى نموده تا هرگز فعل به اسم، صفت به اسم، قيد به فعل، تاكيد به نرمى، نرمش به خشونت و مانند آن‌ها برگردان نشود و هر جا چاره‌اى از اين كار نبوده، در پاورقى توضيح داده شده است.

سيد رضى تنها براى چهار خطبه عنوان تعيين كرده است كه عبارتند از: شقشقيه، الغزاء، الاشباح، القاصعه. در اين متن براى همه 240 خطبه، كلام، قول، دعا و صيت بخش اول و 79 نامه، بخشنامه، عهدنامه، وصيت‌نامه و پيمان‌نامه بخش دوم، با استفاده از يك دو كلمه يا جمله‌اى از متن، عنوان تعيين شده است.

سيد رضى سخنان اميرمومنان(ع)را از كتاب‌هاى گوناگون گلچين كرده است، لذا گاه چند گل را از گلستان‌هاى مختلف برگرفته و دسته گل تازه‌اى آراسته است و گاه تنها يك شاخه گل را در جاى خرمنى گل گزين كرده است كه هر يك، موضوع و يا موضوعات جداگانه‌اى در پيوند با يكديگر، يا بدون هيچ پيوندى، دارند، لذا دراين متن تلاش شده تا موضوع هرقسمتى در بالاى آن عنوان شود.

براى پژوهشگر در متن نهج البلاغه، يافتن واژه‌اى يا موضوعى در يك خطبه يا كلام يا نامه چند فقره‌اى دشواراست، لذا در اين متن، هر جا موضوعى تمام شده، شماره‌اى مانند آيات قرآن در پايان آن گذاشته شده و مطالب و موضوعات ديگر، سر سطر و با عنوان و شماره ديگر شروع شده است.

اميرمومنان(ع)همه آيات قرآن و سنت پيامبر(ص) را با تمام وجود برگرفته و در سخنان خود بازتاب داده است، گاه به شكل تضمين، گاه نقل قول، گاهى هم به صورت تلميح و اقتباس و نقل به مضمون، علاوه بر اين دو منبع، آن بزرگوار از اشعار و ضرب المثل‌ها و تجارب بشرى نيز سود جسته است كه پاره‌اى از آن‌ها روشن است و برخى ناپيدا، در اين متن و ترجمه، به يارى شرح‌هايى مانند ابن ابى الحديد، [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]]، علامه شوشترى و مانند اين‌ها، آن منابع و گويندگان آن‌ها روشن گرديده است.

در شماره‌هاى خطبه‌ها و كلام‌هاى بخش اول، مختصر اختلافى هست كه از نسخه‌نويسان و كاتبان قديم است، ولى در اين متن، شماره‌هايى كه آمده، همه مستدل و از روى حساب است، در شماره نامه‌ها هيچ اختلافى در نسخه‌ها نيست، ليكن در شماره و حتى متن بخش سوم، كلمات قصار، اختلاف بسيار است كه همه شماره‌هايى كه در اين متن براى كلمات قصار تعيين شده بر طبق متن مصحح و معتبر ابن شدقم است و از آغاز تا پايان، در پاورقى، به علت اختلافات و حذف برخى از كلمات قصار، اشاره شده است.

 

 

[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]

[[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]]