پژوهشى درباره خمس و پاسخ به شبهات آن: تفاوت میان نسخه‌ها

يكى از نوشته‌هايى كه در بين زائران محترم توسط وهابى‌ها نشر يافته است، درباره خمس، به‌ويژه خمس بر درآمد مى‌باشد كه با طرح برخى از سؤالات انحرافى و گاه با مغالطه تلاش مى‌كنند به مخاطب القا كنند كه خمس بر درآمد در بين شيعه دليلى ندارد تا از اين روش به هدفى كه در پى آن هستند به زعم خودشان برسند؛ زيرا آنان دريافته‌اند كه رشد و نگهدارى شيعه در طول تاريخ به‌وسيله علما و فقهاى سخت‌كوش و مجاهدى بوده كه با زندگى ساده و با علم و تقوايى بسيار بالا با مشكلات و موانع مبارزه نموده و با تكيه بر ماليات خمس كه از جانب مردم پرداخت مى‌شود، مذهب را از همه انحرافات حفظ نموده‌اند <ref>مقدمه كتاب، ص9</ref>.

#كسانى كه خمس به آنها پرداخت مى‌شود <ref>ر.ك: متن كتاب، ص20</ref>.

مؤلف، تأمل فراوانى در كتب لغت نموده و به اين نتيجه رسيده است كه «غنيمت» بر هر مال و سرمايه‌اى كه انسان به دست مى‌آورد، خواه از راه گنج، معادن، غنايم جنگى و خواه از غير آن باشد، اطلاق مى‌گردد <ref>متن كتاب، ص22</ref>. سپس به آيه «فعند الله مغانم كثيرة» <ref>نساء: 94</ref>، مراجعه كرده و آن را به‌عنوان مؤيد نظر خود آورده است <ref>همان، ص24</ref>.

مؤلف در ادامه به سنت مراجعه كرده و رواياتى از اهل‌بيت(ع) در اين باب آورده و به آن‌ها استدلال كرده است <ref>همان، ص25</ref>.

علاوه بر آن نگاهى به روايات اهل سنت نيز داشته و گفته كه خمس منحصر در غنايم جنگى نيست <ref>همان، ص26</ref>.

ايشان به مسئله خمس در زمان پيامبر(ص) اشاره مى‌كند و اين سؤال را مطرح مى‌نمايد كه آيا در زمان پيامبر(ص) خمس از مردم گرفته مى‌شد؟ خود در جواب آن چنين مى‌گويد: اولا، احكام اسلامى به‌تدريج نازل شده است؛ ثانيا، چون خمس حق خود پيامبر بوده است، در آن اوضاع نابسامان اقتصادى، پيامبر از آن صرف نظر كرده است؛ ثالثا، مواردى وجود داشته كه خمس بر آن واجب شده است، اما حضرت براى جمع‌آورى، كسى را نفرستاده است و رابعا... <ref>همان، ص27</ref>.