الصوارم المُهرقة في نقد الصواعق المُحرقة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (')
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
خط ۵۹: خط ۵۹:




«الصوارم المهرقة في نقد الصواعق المحرقة»، نوشته شهيد بزرگوار [[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|سيد قاضى نور الله شوشترى]](شهادت 1019ق)، است. اين كتاب، به زبان عربى و در پاسخ به استدلالات و تهمت‌هاى نارواى ابن حجر هيثمى، در كتاب «الصواعق المحرقة»، نسبت به شيعيان و در موضوع اثبات امامت ائمه (ع) و برحق بودن شيعه است.
«الصوارم المهرقة في نقد الصواعق المحرقة»، نوشته شهيد بزرگوار [[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|سيد قاضى نور الله شوشترى]](شهادت 1019ق)، است. اين كتاب، به زبان عربى و در پاسخ به استدلالات و تهمت‌هاى نارواى ابن حجر هيثمى، در كتاب «الصواعق المحرقة»، نسبت به شيعيان و در موضوع اثبات امامت ائمه(ع) و برحق بودن شيعه است.


قاضى نور الله شوشترى، كتاب «الصوارم المهرقة» را در اواخر عمر خود تأليف كرده و با توجه به اينكه از طرفى تاريخ شهادت وى، 1019ق، است و از سويى، وى، در اين كتاب، برخى مطالب را به ديگر كتاب‌هاى خود، از جمله «[[إحقاق الحق و إزهاق الباطل|إحقاق الحق]]»، كه در سال 1014 تأليف شده، ارجاع داده است، مى‌توان اين نتيجه را گرفت كه تاريخ كتابت «الصوارم المهرقة»، بعد از سال 1014ق؛ يعنى كمتر از 5 سال مانده به پايان عمر اوست.
قاضى نور الله شوشترى، كتاب «الصوارم المهرقة» را در اواخر عمر خود تأليف كرده و با توجه به اينكه از طرفى تاريخ شهادت وى، 1019ق، است و از سويى، وى، در اين كتاب، برخى مطالب را به ديگر كتاب‌هاى خود، از جمله «[[إحقاق الحق و إزهاق الباطل|إحقاق الحق]]»، كه در سال 1014 تأليف شده، ارجاع داده است، مى‌توان اين نتيجه را گرفت كه تاريخ كتابت «الصوارم المهرقة»، بعد از سال 1014ق؛ يعنى كمتر از 5 سال مانده به پايان عمر اوست.
خط ۷۵: خط ۷۵:




مقدمه: يكى از مخالفان مذهب تشيع و ائمه (ع)، به نام ابن حجر هيثمى، كتابى تأليف نمود به نام «الصواعق المحرقة». وى، در كتاب خود، اصول اوليه شيعه را بررسى كرده و به خيال خود براى ابطال هر يك چندين دليل آورده است.
مقدمه: يكى از مخالفان مذهب تشيع و ائمه(ع)، به نام ابن حجر هيثمى، كتابى تأليف نمود به نام «الصواعق المحرقة». وى، در كتاب خود، اصول اوليه شيعه را بررسى كرده و به خيال خود براى ابطال هر يك چندين دليل آورده است.


او، ادله شيعه را در اثبات امامت امير المؤمنين (ع) ذكر كرده و آنها را رد كرده است.
او، ادله شيعه را در اثبات امامت امير المؤمنين(ع) ذكر كرده و آنها را رد كرده است.


علاوه بر اينها، تهمت‌هاى ناروايى به شيعيان زده، از جمله اينكه شيعيان اهل بدعت و غلو مى‌باشند.
علاوه بر اينها، تهمت‌هاى ناروايى به شيعيان زده، از جمله اينكه شيعيان اهل بدعت و غلو مى‌باشند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش