۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'جالينوس' به 'جالینوس ') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
اخوينى بر اساس شواهدى كه خود در کتاب «هدايه» ذكر كرده، اهل بخارا بوده؛ چنانكه در جايى از همين کتاب از لهجه بخارايى بهره جسته و حتى از سپيدماشه كه آبگيرى از حوالى بخاراست، ياد مىكند. | اخوينى بر اساس شواهدى كه خود در کتاب «هدايه» ذكر كرده، اهل بخارا بوده؛ چنانكه در جايى از همين کتاب از لهجه بخارايى بهره جسته و حتى از سپيدماشه كه آبگيرى از حوالى بخاراست، ياد مىكند. | ||
اخوينى در «هدايه» از تجربههاى بيش از 30 ساله خود ياد كرده است. اين کتاب نزد استادان و مدرسان علم پزشكى از توجه خاصى برخوردار بوده است و تا سده 6 قمرى در كنار آثارى چون «ذخيره» ثابت بن قره، «منصورى» محمد بن زكرياى رازى و «اغراض» [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]]، به دانشجويان پزشكى تدريس مىشد. اخوينى بارها در اين کتاب به نوع بيمارى و نام بيماران تحت درمان خود اشاره مىكند. وى از تجربههاى بزرگانى مانند محمد بن زكرياى رازى، ثابت بن قره، يحيى بن ماسويه، حنين بن اسحاق، عيسى بن صهاربخت، ابن سرابيون، اهرن، | اخوينى در «هدايه» از تجربههاى بيش از 30 ساله خود ياد كرده است. اين کتاب نزد استادان و مدرسان علم پزشكى از توجه خاصى برخوردار بوده است و تا سده 6 قمرى در كنار آثارى چون «ذخيره» ثابت بن قره، «منصورى» محمد بن زكرياى رازى و «اغراض» [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]]، به دانشجويان پزشكى تدريس مىشد. اخوينى بارها در اين کتاب به نوع بيمارى و نام بيماران تحت درمان خود اشاره مىكند. وى از تجربههاى بزرگانى مانند محمد بن زكرياى رازى، ثابت بن قره، يحيى بن ماسويه، حنين بن اسحاق، عيسى بن صهاربخت، ابن سرابيون، اهرن، [[جالینوس]] و [[بقراط]] نيز بهره برده است. | ||
«هداية المتعلمين في الطب»، اثر معروف و باارزش اخوينى يكى از كهنترين کتابهاى پزشكى به زبان پارسى درى است كه آن را براى فرزند خود تأليف كرده و بسيارى از تجربهها و تجويزهاى پزشكى خود را در آن آورده است. | «هداية المتعلمين في الطب»، اثر معروف و باارزش اخوينى يكى از كهنترين کتابهاى پزشكى به زبان پارسى درى است كه آن را براى فرزند خود تأليف كرده و بسيارى از تجربهها و تجويزهاى پزشكى خود را در آن آورده است. |
ویرایش