۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آيت اللّه' به 'آيت‌اللّه'
جز (جایگزینی متن - 'مرحوم نائينى' به 'مرحوم نائينى ') |
جز (جایگزینی متن - 'آيت اللّه' به 'آيت‌اللّه') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
علاّمه مفسّر حضرت آیت‌الله سيد محمد حسينى همدانى نجفى فرزند | علاّمه مفسّر حضرت آیت‌الله سيد محمد حسينى همدانى نجفى فرزند آيت‌اللّه سيّد على همدانى، در سال 1322 ق در خانواده علم و تقوى در شهر نجف اشرف متولد شد. پدر ايشان از شاگردان مرحوم ملا حسينقلى همدانى و حاج سيد احمد كربلايى و همدوش و همطراز با مرحوم ميرزا جواد آقاى ملكى تبريزى و حاج آقا حسين قمى بود و با بزرگانى از جمله مرحوم آقاى شيخ محمد بهارى همدانى حشر و نشر داشت، و مدت 18 سال به طور مرتب ملازم [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|مرحوم آخوند]] بود و غير از درس و بحث‌هاى رسمى حوزه از سير و سلوك و حالات آموزنده و مفيد آخوند ملاّ حسينقلى همدانى كسب فيض مى‌كرد. | ||
مفسّر بزرگوار پس از هشت سال، با مرحوم پدرش از نجف به ايران مى‌آيد و در آغاز، نزد پدرش درس شروع مى‌كند و مدتى از مرحوم سيد على همدانى و ديگران بهره مى‌برد، تا آنجا كه در سال 1343 ق و پس از گذشت سيزده سال مجددا به نجف باز مى‌گردد و در آنجا به تحصيل ادامه مى‌دهد و چون ميان پدر علاّمه حسينى و مرحوم [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] علاقه و دوستى ديرينه وجود دارد، فرزند خود را تحت هدايت و سرپرستى ايشان قرار مى‌دهد. | مفسّر بزرگوار پس از هشت سال، با مرحوم پدرش از نجف به ايران مى‌آيد و در آغاز، نزد پدرش درس شروع مى‌كند و مدتى از مرحوم سيد على همدانى و ديگران بهره مى‌برد، تا آنجا كه در سال 1343 ق و پس از گذشت سيزده سال مجددا به نجف باز مى‌گردد و در آنجا به تحصيل ادامه مى‌دهد و چون ميان پدر علاّمه حسينى و مرحوم [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] علاقه و دوستى ديرينه وجود دارد، فرزند خود را تحت هدايت و سرپرستى ايشان قرار مى‌دهد. | ||
ايشان درس‌هاى باقيمانده سطح را خدمت مرحوم | ايشان درس‌هاى باقيمانده سطح را خدمت مرحوم آيت‌اللّه ميلانى از شاگردان بزرگ [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] و كمپانى و آقا عماد رشتى تمام مى‌كند. | ||
در سال 1345 ق پس از پايان دروس سطح، در دورۀ پايانى درس اصول مرحوم ميزاى نائينى (م 1355 ق) شركت مى‌كند و استاد از وى مى‌خواهد كه درسها را بنويسد و ايشان ببيند. | در سال 1345 ق پس از پايان دروس سطح، در دورۀ پايانى درس اصول مرحوم ميزاى نائينى (م 1355 ق) شركت مى‌كند و استاد از وى مى‌خواهد كه درسها را بنويسد و ايشان ببيند. | ||
وى در اين باره مى‌گويد: «من چند سال، درس مرحوم | وى در اين باره مى‌گويد: «من چند سال، درس مرحوم آيت‌اللّه نائينى مى‌رفتم. در طول اين چند سال تمام درس ايشان را مى‌نوشتم و هر چند وقت يكبار، نوشته‌ها را كه چند دفتر مى‌شد، خدمت ايشان مى‌بردم و ايشان مطالعه مى‌فرمودند. تمام دورۀ درس اصول را، تا ابتداى بحث برائت، در مدت هفت هشت سال...» | ||
ايشان دربارۀ عظمت علمى و روحى استاد خود در همين مصاحبه، نكات ارزنده‌اى دارند و اهتمام استاد را به تربيت شاگرد، دقت در ارايه مطالب، توجه به ادبيات و نويسندگى و از همه مهم‌تر به دعا و مناجات و راز و نياز و آداب نماز مى‌ستايند و مى‌گويند: «مرحوم | ايشان دربارۀ عظمت علمى و روحى استاد خود در همين مصاحبه، نكات ارزنده‌اى دارند و اهتمام استاد را به تربيت شاگرد، دقت در ارايه مطالب، توجه به ادبيات و نويسندگى و از همه مهم‌تر به دعا و مناجات و راز و نياز و آداب نماز مى‌ستايند و مى‌گويند: «مرحوم آيت‌اللّه نائينى بنا داشتند براى فريضه ظهر و عصر، حدود يك ربع ساعت كه به اذان مانده بر روى سجاده بنشينند و حال انتظار داشته باشند، تا اذان بگويند و ايشان مشغول نماز شوند.» | ||
علامۀ حسينى به جز درس [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] ، در درس فقه و اصول مرحوم حاج [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمد حسين اصفهانى]] (م 1365 ق)، معروف به كمپانى شركت مى‌كنند. از بحث بيع تا بحث خيارات مدت چهار سال از استاد استفاده مى‌كنند و تحت تأثير قوت روح ايشان قرار مى‌گيرند. ايشان دربارۀ استاد خود كمپانى در همين مصاحبه مى‌گويند: غير از مهارت و استادى كم نظير مرحوم | علامۀ حسينى به جز درس [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] ، در درس فقه و اصول مرحوم حاج [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمد حسين اصفهانى]] (م 1365 ق)، معروف به كمپانى شركت مى‌كنند. از بحث بيع تا بحث خيارات مدت چهار سال از استاد استفاده مى‌كنند و تحت تأثير قوت روح ايشان قرار مى‌گيرند. ايشان دربارۀ استاد خود كمپانى در همين مصاحبه مى‌گويند: غير از مهارت و استادى كم نظير مرحوم آيت‌اللّه شيخ محمد حسين كمپانى در فقه و اصول، در تفسير و بهره‌بردارى از آيات قرآن نيز ابتكارهاى خوب و جالبى داشتند، از جمله مى‌فرمودند: «ما از آيات الهى مى‌توانيم پى به مقام هر يك از انبيا ببريم كه در مقايسۀ آن با مقام اوصياى الهى حقايقى فهميده مى‌شود...» | ||
بنابراين، ايشان افزون بر شاگردى كمپانى در فقه و اصول، شاگردى مرحوم كمپانى را در تفسير داشته و چه بسا متأثر از آموخته‌هاى ايشان در اين دانش عظيم الشأن بوده است. | بنابراين، ايشان افزون بر شاگردى كمپانى در فقه و اصول، شاگردى مرحوم كمپانى را در تفسير داشته و چه بسا متأثر از آموخته‌هاى ايشان در اين دانش عظيم الشأن بوده است. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
«السيد السند و المولى المعتمد، صفوة العلماء الاعلام و ثقة الاسلام... حضر على غير واحد و الاعيان و على شطرا من الزمان لتحقيق المبانى الاصولية و تنقيح القواعد الفقهية مراعيا للتأدب بالآداب الدينية و التخلق بالاخلاق الالهية حتى فاز، و للّه الحمد بالمراد و حاز درجة الاجتهاد...» | «السيد السند و المولى المعتمد، صفوة العلماء الاعلام و ثقة الاسلام... حضر على غير واحد و الاعيان و على شطرا من الزمان لتحقيق المبانى الاصولية و تنقيح القواعد الفقهية مراعيا للتأدب بالآداب الدينية و التخلق بالاخلاق الالهية حتى فاز، و للّه الحمد بالمراد و حاز درجة الاجتهاد...» | ||
3. | 3. آيت‌اللّه ميرزا محمد كاظم شيرازى از ديگر اعاظم حوزۀ علميۀ نجف، نيز نوشته‌اند: | ||
«إنّ العالم العلم العلاّم و الصفى المهذّب القمقام و تلاد الأمم و ركن الاسلام... ممّن نفر فى عصرنا للتفقه الى مطاف المهاجرين... فأخذ منهم شطرا كافيا و حظا وافيا... فبلغ مرتبة الاستنباط و درجة الاجتهاد و حاز العونين و وفق بالمرتبتين فهو المجتهد العدل الذى يرجع اليه فى مهام الامور فى عصر الغيبة.» | «إنّ العالم العلم العلاّم و الصفى المهذّب القمقام و تلاد الأمم و ركن الاسلام... ممّن نفر فى عصرنا للتفقه الى مطاف المهاجرين... فأخذ منهم شطرا كافيا و حظا وافيا... فبلغ مرتبة الاستنباط و درجة الاجتهاد و حاز العونين و وفق بالمرتبتين فهو المجتهد العدل الذى يرجع اليه فى مهام الامور فى عصر الغيبة.» | ||