۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ترجمه گویا و شرح فشرده‌ای بر نهج‌البلاغه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۰۱:۳۰
، ۱۲ مارس ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف '
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ') |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
جلد سوم كتاب نيز شامل، باب المختار من كتب مولانا اميرالمؤمنين (ع)...، باب المختار من حكم اميرالمؤمنين (ع)، بخش توضيح‌هاى نهج‌البلاغه، معنى لغات و فهرست موضوعى نهج‌البلاغه مى‌باشد. | جلد سوم كتاب نيز شامل، باب المختار من كتب مولانا اميرالمؤمنين (ع)...، باب المختار من حكم اميرالمؤمنين (ع)، بخش توضيح‌هاى نهج‌البلاغه، معنى لغات و فهرست موضوعى نهج‌البلاغه مى‌باشد. | ||
شيوه بيان مطالب كتاب اين گونه است كه | شيوه بيان مطالب كتاب اين گونه است كه مؤلف بعد از بيان عبارت كمى از متن عربى، ترجمه و توضيح مختصر بعضى از لغات را داخل پرانتز آورده است و اين روال تا پايان ادامه پيدا كرده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مقدمه | مقدمه مؤلف ، درباره نهج‌البلاغه و محتواى آن مى‌باشد و چند سؤال مهم درباره نهج‌البلاغه بخشى از مقدمه كتاب است كه در آن به سوالاتى همانند؛ چگونه خطبه‌ها و كلمات حفظ شده و عين الفاظ و سخنان امام عليه‌السلام براى ما نقل گرديده است...؟ يا شريف رضى اين مطالب را از چه كتاب‌هايى نقل كرده و چگونه است كه آن كتاب‌ها در اختيار ما نيست و سومين سؤال ايراداتى است كه درباره اين كتاب گرفته‌اند؟ | ||
در جواب اين سوالات ايشان مى‌گويند، پاسخ مفصل سه سؤال بالا را نويسنده محترم «مصادر نهج‌البلاغه و اسانيده» در جزء اول اين كتاب به طور مفصل داده است. | در جواب اين سوالات ايشان مى‌گويند، پاسخ مفصل سه سؤال بالا را نويسنده محترم «مصادر نهج‌البلاغه و اسانيده» در جزء اول اين كتاب به طور مفصل داده است. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
در بخش بعدى اين مقدمه شرح حال سيد رضى امده است و بخشى به عنوان مقدمه سيد رضى «چرا نهج‌البلاغه را جمع‌آورى كردم». | در بخش بعدى اين مقدمه شرح حال سيد رضى امده است و بخشى به عنوان مقدمه سيد رضى «چرا نهج‌البلاغه را جمع‌آورى كردم». | ||
باب اول كتاب، خطب نهج‌البلاغه است كه | باب اول كتاب، خطب نهج‌البلاغه است كه مؤلف به صورت اين كه مقدارى از خطبه را نقل كرده و بعد ترجمه آن را آورده است؛ همانند: | ||
«خلق الملائكۀ ثمّ فتق ما بين السّموات العلا، فملأهنّ أطوارا من ملائكته، منهم سجود لا يركعون، و ركوع لا ينتصبون، و صافّون‌لا يتزايلون، و مسبّحون لا يسأمون، لا يغشاهم نوم العيون، و لا سهو العقول، و لا فترۀ الأبدان، و لا غفلۀ النّسيان. و منهم أمناء على وحيه، و ألسنۀ إلى رسله،... | «خلق الملائكۀ ثمّ فتق ما بين السّموات العلا، فملأهنّ أطوارا من ملائكته، منهم سجود لا يركعون، و ركوع لا ينتصبون، و صافّون‌لا يتزايلون، و مسبّحون لا يسأمون، لا يغشاهم نوم العيون، و لا سهو العقول، و لا فترۀ الأبدان، و لا غفلۀ النّسيان. و منهم أمناء على وحيه، و ألسنۀ إلى رسله،... | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
آفرينش فرشتگان: پس آن گاه آسمان‌هاى بالا را از هم گشود، و مملو از فرشتگان مختلف ساخت، گروهى از آنان هميشه به سجده‌اند و ركوع ندارند، و يا به ركوعند و قيام نمى‌كنند، و يا در صفوفى كه هرگز از هم پراكنده نمى‌گردد، قرار دارند، و يا همواره تسبيح مى‌گويند و هرگز خسته نمى‌شوند، هيچ گاه خواب چشمان آن‌ها را نمى‌پوشاند،...» | آفرينش فرشتگان: پس آن گاه آسمان‌هاى بالا را از هم گشود، و مملو از فرشتگان مختلف ساخت، گروهى از آنان هميشه به سجده‌اند و ركوع ندارند، و يا به ركوعند و قيام نمى‌كنند، و يا در صفوفى كه هرگز از هم پراكنده نمى‌گردد، قرار دارند، و يا همواره تسبيح مى‌گويند و هرگز خسته نمى‌شوند، هيچ گاه خواب چشمان آن‌ها را نمى‌پوشاند،...» | ||
مؤلف ، در بخش بعدى مطالبى را درباره خطب نهج‌البلاغه آورده است و در اول بحث اين گونه بيان مى‌دارد كه «در اين بخش جمله‌هاى به ظاهر پيچيده نهج‌البلاغه كه نياز به توضيح دارد؛ به طور فشرده تشريح مى‌شود. قسمت‌هاى تاريخى كه مسير خطبه‌ها و بحث‌ها را روشن مى‌سازد، بيان مى‌گردد. | |||
در بخش‌هاى بعدى، معناى لغات مشكل و مدارك نهج‌البلاغه آمده است. در قسمت دوم بيان شده است كه «بر خلاف پندار بعضى نهج‌البلاغه كتابى نيست كه مدرك آن تنها به سيد رضى برسد، بلكه قبل از او و در عصر او محتويات نهج‌البلاغه را ديگران به طور پراكنده در كتاب‌هايشان نقل كرده‌اند، تنها كارى كه مرحوم سيد رضى كرده اين است كه آن‌ها را با ذوق و سليقه سرشار خود گردآورى و گلچين كرده است...». | در بخش‌هاى بعدى، معناى لغات مشكل و مدارك نهج‌البلاغه آمده است. در قسمت دوم بيان شده است كه «بر خلاف پندار بعضى نهج‌البلاغه كتابى نيست كه مدرك آن تنها به سيد رضى برسد، بلكه قبل از او و در عصر او محتويات نهج‌البلاغه را ديگران به طور پراكنده در كتاب‌هايشان نقل كرده‌اند، تنها كارى كه مرحوم سيد رضى كرده اين است كه آن‌ها را با ذوق و سليقه سرشار خود گردآورى و گلچين كرده است...». | ||