۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى«' به 'ی «') |
جز (جایگزینی متن - 'و«' به 'و «') |
||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
در ذيل«ثنا»، مىنويسد: ثناء، به فتح اول و ثانى و الف ممدوده، به معنى ستايش نمودن است و در شعر، براى ضرورت، به الف مقصوره خوانده مىشود و در اين شعر و بعد آن استخدام است. | در ذيل«ثنا»، مىنويسد: ثناء، به فتح اول و ثانى و الف ممدوده، به معنى ستايش نمودن است و در شعر، براى ضرورت، به الف مقصوره خوانده مىشود و در اين شعر و بعد آن استخدام است. | ||
در ذيل«سما» | در ذيل«سما» و «غبرا»، مىفرمايد: سماء و غبراء، هر دو، با الف ممدوده است و لكن براى درست بودن وزن شعر هر دو را مقصوره بايد خواند و آسمان، به سكون سين، صحيح است. | ||
و در ذيل«مهر»، مىفرمايد: مهر، به معنى آفتاب است؛ يعنى خط سبز دور رخسار چون آفتابت كه بسان دود سياه دور مشعله است، مانند آن است كه در اطراف آيه نور'''«الله نور السماوات و الارض»'''(35 سوره نور)،''' بسم الله الرحمن الرحيم'''(كه معنى بسمله است)، نوشته شده باشد. | و در ذيل«مهر»، مىفرمايد: مهر، به معنى آفتاب است؛ يعنى خط سبز دور رخسار چون آفتابت كه بسان دود سياه دور مشعله است، مانند آن است كه در اطراف آيه نور'''«الله نور السماوات و الارض»'''(35 سوره نور)،''' بسم الله الرحمن الرحيم'''(كه معنى بسمله است)، نوشته شده باشد. | ||
ویرایش