۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن ('
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
بررسى اين سابقه نشان مى‌دهد كه در طول تاريخ، همواره گروه‌هاى سياسى مختلفى از عنوان «مهدى» سوء استفاده كرده‌اند؛ از جمله كيسانيه كه محمد بن حنفيه را مهدى مى‌دانستند، ناووسيه كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را مهدى ناميدند و فرقه‌اى كه به مهدى بودن امام هفتم(ع) معتقد شدند. | بررسى اين سابقه نشان مى‌دهد كه در طول تاريخ، همواره گروه‌هاى سياسى مختلفى از عنوان «مهدى» سوء استفاده كرده‌اند؛ از جمله كيسانيه كه محمد بن حنفيه را مهدى مى‌دانستند، ناووسيه كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را مهدى ناميدند و فرقه‌اى كه به مهدى بودن امام هفتم(ع) معتقد شدند. | ||
بخشى از پرسش‌هاى از امامان(ع) در مورد مهدى(عج) نيز بيانگر حتميت امامت حضرت مهدى(عج) در فرهنگ مردم آن دوره است و نويسنده بر اين باور است كه قطعيت امامت آن حضرت، موجب ورود اين انديشه در عالم شعر و ادبيات شد و اشعار دعبل خزاعى و حافظ شيرازى، گوياى اين مطلب بوده و اين نمونه‌ها نشان مى‌دهد كه ايشان، توسط شخص پيامبر(ص) بنيانگذارى شده است. | بخشى از پرسش‌هاى از امامان (ع) در مورد مهدى(عج) نيز بيانگر حتميت امامت حضرت مهدى(عج) در فرهنگ مردم آن دوره است و نويسنده بر اين باور است كه قطعيت امامت آن حضرت، موجب ورود اين انديشه در عالم شعر و ادبيات شد و اشعار دعبل خزاعى و حافظ شيرازى، گوياى اين مطلب بوده و اين نمونه‌ها نشان مى‌دهد كه ايشان، توسط شخص پيامبر(ص) بنيانگذارى شده است. | ||
پنجم و ششم، موضوع مهدويت و حضرت مهدى(عج) را در منابع شيعى بررسى كرده است. | پنجم و ششم، موضوع مهدويت و حضرت مهدى(عج) را در منابع شيعى بررسى كرده است. | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
با چشم‌پوشى از ديگر سخنان آن حضرت در مورد خلفاى بعد از خود، ويژگى‌هاى ياد شده در اين روايات، جز بر امامان شيعه قابل انتطباق نيست؛ زيرا افرادى كه بعد از پيامبر(ص) به خلافت رسيدند، بيش از دوازده نفر مى‌شوند، علاوه بر اينكه خلفاى اموى به خاطر ظلم و جنايت فراوان، شايستگى خلافت از پيامبر(ص) را نداشتند. | با چشم‌پوشى از ديگر سخنان آن حضرت در مورد خلفاى بعد از خود، ويژگى‌هاى ياد شده در اين روايات، جز بر امامان شيعه قابل انتطباق نيست؛ زيرا افرادى كه بعد از پيامبر(ص) به خلافت رسيدند، بيش از دوازده نفر مى‌شوند، علاوه بر اينكه خلفاى اموى به خاطر ظلم و جنايت فراوان، شايستگى خلافت از پيامبر(ص) را نداشتند. | ||
بخشى ديگرى از اين روايات، نام دوازدهمين جانشين پيامبر(ص) را «مهدى» ذكر مى‌كنند، چنانچه بخش ديگر آنها، حاكى از اين است كه حضرت مهدى(عج) از عترت پيامبر(ص) و از فرزندان امام حسين(ع) مى‌باشد. | بخشى ديگرى از اين روايات، نام دوازدهمين جانشين پيامبر(ص) را «مهدى» ذكر مى‌كنند، چنانچه بخش ديگر آنها، حاكى از اين است كه حضرت مهدى(عج) از عترت پيامبر(ص) و از فرزندان امام حسين (ع) مى‌باشد. | ||
نويسنده در نهم، به دنبال اثبات اين حقيقت است كه حضرت مهدى(عج) يك واقعيت موجود بوده و براى حصول اطمينان بيشتر به امامت ايشان، لازم است به بررسى اين مسأله پرداخته شود كه افرادى از خواص شيعه، قبل از غيبت كبرى و بعد از آن، آن حضرت را ديده‌اند. | نويسنده در نهم، به دنبال اثبات اين حقيقت است كه حضرت مهدى(عج) يك واقعيت موجود بوده و براى حصول اطمينان بيشتر به امامت ايشان، لازم است به بررسى اين مسأله پرداخته شود كه افرادى از خواص شيعه، قبل از غيبت كبرى و بعد از آن، آن حضرت را ديده‌اند. | ||