غیبت کبری: تفاوت میان نسخه‌ها

== ساختار ==

وى معتقد است، جذب مردم و ميل آن‌ها به امام زمان(عج) متوقف بر معرفت آن‌ها به آن حضرت بوده و انسان از دو طريق مى‌تواند، به ملاقات ايشان شرفياب شود:

مؤلف ضمن توضيح دو اصطلاح مهدى نوعى و شخصى، بر اين نكته تأكيد دارد كه غيبت و دورى حجت خدا از بين مردم، امرى تازه و جديد نيست؛ بلكه سنتى الهى بوده كه در بين انبيا نيز پيدا شده و لذا به چند نمونه از اين موارد، اشاره كرده و جريان آن‌ها را توضيح داده است؛ از جمله: حضرت ادريس، صالح، ابراهيم، موسى، شعيب، الياس، دانيال و عيسى(ع).

نويسنده اهداف ملاقات با امام زمان(عج) را به دو دسته تقسيم كرده است:

در ادامه، به جريان ملاقات برخى از تشرف يافتگان به محضرت مبارك امام زمان(عج)؛ از جمله [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] ، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، شيخ قطيفى، مقدس اردبيلى، مجلسى اول و... اشاره شده است.

در مورد سر بحث از رجعت در كتاب‌هاى كلامى، چند نكته مطرح شده است؛ از جمله:

نويسنده با استفاده از روايات، اثبات كرده است كه رجعت، مانند معاد، عمومى و همگانى نيست، بلكه مخصوص كسانى بوده كه ايمان خالص يا كفر محض دارند.