الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'سيد بن طاووس' به 'سيد بن طاووس ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۴۳: خط ۴۳:
'''الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف'''، اثر سيد على بن طاووس حسينى حلى، متوفاى 664ق، است. اين كتاب، به زبان عربى و در اثبات امامت ائمه(ع) و حقانيت مذهب شيعه اثنا عشرى و رد مخالفان آنهاست.
'''الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف'''، اثر سيد على بن طاووس حسينى حلى، متوفاى 664ق، است. اين كتاب، به زبان عربى و در اثبات امامت ائمه(ع) و حقانيت مذهب شيعه اثنا عشرى و رد مخالفان آنهاست.


گر چه از ابتدا تا انتهاى كتاب هيچ كلامى كه انتساب كتاب را به [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] اثبات كند، وجود ندارد و در جاى جاى كتاب هم عبارت: «قال عبدالمحمود بن داود» به چشم مى‌خورد كه اشاره به مؤلف كتاب دارد، با اين حال، هيچ كس ترديدى ندارد در اينكه كتاب طرائف، تأليف [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] است.
گر چه از ابتدا تا انتهاى كتاب هيچ كلامى كه انتساب كتاب را به [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] اثبات كند، وجود ندارد و در جاى جاى كتاب هم عبارت: «قال عبدالمحمود بن داود» به چشم مى‌خورد كه اشاره به مؤلف كتاب دارد، با اين حال، هيچ كس ترديدى ندارد در اينكه كتاب طرائف، تأليف [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] است.


سيد، در اجازات خود كتاب طرائف را از تأليفات خود دانسته و در كشف المحجة به فرزند خود سفارش مى‌كند كه كتاب طرائف را كه در آن، حق و باطل را از هم جدا كرده، مطالعه كند.
سيد، در اجازات خود كتاب طرائف را از تأليفات خود دانسته و در كشف المحجة به فرزند خود سفارش مى‌كند كه كتاب طرائف را كه در آن، حق و باطل را از هم جدا كرده، مطالعه كند.


بنا بر اين، انتساب كتاب به [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] ، امرى مسلّم است، خصوصا كه [[شهيد ثانى]] هم در حاشيه نسخه خطى كتاب، آن را تأليف [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] دانسته است.
بنا بر اين، انتساب كتاب به [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] ، امرى مسلّم است، خصوصا كه [[شهيد ثانى]] هم در حاشيه نسخه خطى كتاب، آن را تأليف [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] دانسته است.


چون در عصر مؤلف، شيعه در انزوا و مظلوميت كامل قرار داشت، بسيارى از مؤلفان، كتب خويش را با نام‌هاى مستعار منتشر مى‌كرده‌اند و توجيه اينكه سيد در ابتداى كتاب مزبور فرموده: «قال عبدالمحمود بن داود»، اين است كه عبدالمحمود؛ يعنى بنده خدايى كه محمود و ستوده است و داود نيز برادر رضاعى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است و نسب [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] به او مى‌رسد.
چون در عصر مؤلف، شيعه در انزوا و مظلوميت كامل قرار داشت، بسيارى از مؤلفان، كتب خويش را با نام‌هاى مستعار منتشر مى‌كرده‌اند و توجيه اينكه سيد در ابتداى كتاب مزبور فرموده: «قال عبدالمحمود بن داود»، اين است كه عبدالمحمود؛ يعنى بنده خدايى كه محمود و ستوده است و داود نيز برادر رضاعى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است و نسب [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] به او مى‌رسد.


داود، همان كسى است كه وقتى در زندان بود، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، دعاى معروف ام داود را به مادر او آموخت و داود به واسطه آن دعا از زندان آزاد شد.
داود، همان كسى است كه وقتى در زندان بود، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، دعاى معروف ام داود را به مادر او آموخت و داود به واسطه آن دعا از زندان آزاد شد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش