۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شرح التسهيل المسمی تمهيد القواعد بشرح تسهيل الفوائد (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۲۳
، ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'ابن مالك' به 'ابن مالك ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
شارح، آراء متقدمين و متأخرين نحوى را در اين اثر جمع نموده است. در واقع مى‌توان گفت اين شرح، تركيبى از سه كتاب بزرگ در نحو و سه شرح عظيم بر «تسهيل» به نام‌هاى شرح [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] ، ابى‌حيان و ناظرالجيش مى‌باشد. | شارح، آراء متقدمين و متأخرين نحوى را در اين اثر جمع نموده است. در واقع مى‌توان گفت اين شرح، تركيبى از سه كتاب بزرگ در نحو و سه شرح عظيم بر «تسهيل» به نام‌هاى شرح [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] ، ابى‌حيان و ناظرالجيش مى‌باشد. | ||
شرح حاضر از بزرگ‌ترين شروح عربى بر كتاب «التسهيل» است. شارح محترم، در ترتيب ابواب و فصول، روش [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | شرح حاضر از بزرگ‌ترين شروح عربى بر كتاب «التسهيل» است. شارح محترم، در ترتيب ابواب و فصول، روش [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] را پيش گرفته و بدون تقديم و تأخير مطالب ابواب و فصول، به شرح مطالب كتاب پرداخته است. | ||
هرجا كه سخن [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] ، شارح را به اعجاب آورده، با نثر و نظم زبان به مدح او گشوده است. | هرجا كه سخن [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] ، شارح را به اعجاب آورده، با نثر و نظم زبان به مدح او گشوده است. | ||
وى اشكالاتى را كه ابى‌حيان به [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | وى اشكالاتى را كه ابى‌حيان به [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] نموده است، با دليل و حجت پاسخ داده است. | ||
ناظرالجيش، استشهادهاى فراوانى به قرآن، اشعار عرب، اقوال آنها و مثل‌هايشان دارد كه در اين طريق به [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | ناظرالجيش، استشهادهاى فراوانى به قرآن، اشعار عرب، اقوال آنها و مثل‌هايشان دارد كه در اين طريق به [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] اقتدا نموده كه نشان از اطلاع وسيع او بر دواوين عرب و اشعار آنها دارد. | ||
شارح فقط به نقل مطالب از كتب نپرداخته، بلكه به تمييز صحيح از سقيم و انتخاب بهترين آنها استناد جسته كه اين عمل را با ذكر دليل همراه نموده است. | شارح فقط به نقل مطالب از كتب نپرداخته، بلكه به تمييز صحيح از سقيم و انتخاب بهترين آنها استناد جسته كه اين عمل را با ذكر دليل همراه نموده است. | ||