نهج‌البلاغه و جنگ
نهج‌البلاغه و جنگ: بخش دومین دایرةالمعارف علوی تألیف خلیل کمره‌ای؛ کتاب حاضر جلد دوم مجموعه‌ی دائرةالمعارف نهج البلاغه است. در این کتاب به دلایلی که امام علی(ع) را علی رغم میل باطنی مجبور به جنگ کرد، اشاره شده است. آنچه در این کتاب اهمیت دارد، اشراف نویسنده و اطلاعات او نسبت به علوم تجربی زمانه و نیز تحلیل اوضاع سیاسی و اجتماعی دوران خویش است.
| نهج‌البلاغه و جنگ: بخش دومین دایرةالمعارف علوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کمره‌ای، خلیل (نویسنده) |
| ناشر | بنیاد نهج‌البلاغه |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۷ش |
| شابک | 978-600-5076-96-7 |
| موضوع | نهج‌البلاغه - جنگ علی بن ابی طا‌لب(ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت - ۴۰ق.,نهج البلاغه - نقد و تفسیر علی بن ابی طا‌لب(ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت - ۴۰ق.,جنبه‌ها‌ی مذهبی - اسلام جها‌د,جنبه‌ها‌ی مذهبی - اسلام جنگ |
| کد کنگره | BP۳۸/۰۹/ک۸ |
گزاش کتاب
نهج البلاغه به عنوان مصحف قدرت، اسفار حکمت و انجیل روحانیت، روح و روان خالصی دارد که شخصیت بزرگ امیر مومنان علی(ع) را بیرون از جامه‌ی نژاد و برتر از لباس عرب قرار داده است. این کتاب افق روشنی است که برای طلوع روحیات او در هر زمان و هر کشور و هر سرزمینی ظهور کرده است. در واقع همان نقشه‌ی فکر و ضمیره‌ی روح و روان او و مظهر منویات مقدسه و زاده‌ی عنصر جان و دل اوست. زیرا مولای متقیان شخصیتی است بزرگ که زیادتر از محدوده‌ی عصر خویش است. از این رو انتظار می‌رود که پیغام او خطه‌ی حیات را درنوردد و تمامی اعصار را در برگیرد. جهانیان از این منظر اعلی همان علی(ع) را خواهند دید که برای جهان عظیم‌ترین زمامدار، فرمانده، امیر، مدیر، پیشوا و زعیم است. برای این هدف لازم است که نهج البلاغه به مانند تجزیه‌ی طیفی از نور تجزیه و تحلیل شود و هر قسمتی که راجع به هر طبقه و هر صنفی است جداگانه کنجانده شود. چه آنکه هز نطقی که بتواند برای نجات نفوس و جلوگیری از هجوم فوج هوا و هوس به سان امیر لشکری از قوای غیبی افواجی به جلوگیری حرکت دهد این همان منطق تواناست. و اگر منطقی برای دستور دادن به اولیای امور بتواند خطابه‌هایی القا کند تا آنان را به مواضع شبه ناک بینا و به مواقع پیش برد آشنا کند و از اضطراب فکر و لغزش‌های اندیشه حفظ کند و از سهل انگاری و سستی بترساند همان منطق انسانی است که آمیخته با عقل الهی است.
آیت‌الله میرزا خلیل کمره‌ای (1405-1317 ق) از علمای برجسته‌ی عالم تشیع است. این عالم ربانی افزون بر تکاپوی علمی، در فعالیت‌های اجتماعی به ویژه تقریب بین مذاهب نیز پیشکسوت بود. وی در چند نویت به ریاست کنفرانس عالم اسلامی برگزیده شد و چندی نیز در دانشکده‌ی الهیات دانشگاه تهران به تدریس اشتغال یافت. نوشتار پیش رو دایرة المعارفی است که به منزله‌ی بلورمنشوری برابر نهج البلاغه‌ی سید رضی قرار گرفته و اشعه‌ی آمیخته‌ی آن را تجزیه کرده است. و هر آن چه از این تجزیه بدست آمده در جزوه و بابی جداگانه نمایش داده است. اجزایی که این دایرة المعارف را تشکیل می‌دهند مواردی چون؛ خلقت، جنگ، بعثت، قرآن مجید، اسرار احکام و حقوق، معاد، خلافت و امامت، سیاست، دستور ایالات، تشکیلات مالی، اجتماعیات، اخلاق، عمران و آبادی، آیته دنیا و امم و پیش آمدهای آن، مواعظ، علم النفس، ضبط النفس، عاقبت اندیشی، حقیقت شناسی، بیداری و هشیاریف عرفان، توحید و لاهوت، و سرانجام مناجات و رازداری با سر مقدس جهان را شامل می‌شود.[۱]
پانويس