قاسمی، جمال‌الدین

جمال‌الدین بن محمد سعید قاسمی (1283-1332ق)، عالم سلفی شافعی اهل دمشق و متبحر در فنون ادب بوده است.

قاسمی، جمال‌الدین
نام قاسمی، جمال‌الدین
نام‌های دیگر دمشقی قاسمی، محمد جمال‌الدین

ق‍اس‍م‍ی‌ ال‍دم‍ش‍ق‍ی‌، ج‍م‍ال‌ال‍دی‍ن‌

ج‍م‍ال‌ال‍دی‍ن‌ ال‍ق‍اس‍م‍ی‌

ق‍اس‍م‍ی‌، م‍ح‍م‍د ج‍م‍ال‌‌ال‍دی‍ن

Jamal al-Din al-Qasimi

نام پدر محمد سعید
متولد 1245ش / 1283ق / 1866م
محل تولد دمشق
رحلت 1293ش / 1332ق / 1914م
اساتید محمد سلیم عطار
برخی آثار طبقات مشاهير الدمشقيين من أهل القرن الرابع عشر الهجري

دلائل التوحيد

کد مؤلف AUTHORCODE13564AUTHORCODE

ولادت

جمال‌الدین یا محمد جمال‌الدین در سال 1283ق، در دمشق متولد شد.

عقاید

ایشان در عقیده در مسلک سلفی‌گری بود و قائل به تقلید نبود. دولت سوریه او را به مدت چهار سال، از سال 1308 تا 1312ق، مأمور به آموزش دروس عمومی در روستاها و شهرهای سوریه نمود. پس از پایان آن زمان به سمت مصر، سپس مدینه روانه گشت. بعد از بازگشت به دمشق، متهم به تأسیس و ایجاد مذهب جدید در دین به نام مذهب جمالی شد. حکومت او را در سال 1313ق، دستگیر سپس تبرئه و آزاد نمود. بعد از این واقعه ایشان گوشه‌نشینی اختیار نمود و فقط در منزل خویش به تدریس تفسیر، علوم شریعت و ادب مشغول شد.

وفات

جمال‌الدین قاسمی در سال 1332ق، در دمشق از دنیا رفت[۱].

آثار

از ایشان آثار زیادی برجای‎ مانده که برخی از آنها چنین است:

  1. محاسن التأویل؛
  2. دلائل التوحيد؛
  3. قواعد التحدیث؛
  4. إصلاح المساجد من البدع و العوائد.

بخشی از کتابخانه شخصی ایشان به ریاض انتقال یافت و در اختیار مرکز سعود البابطین و کتابخانه ملی ملک فهد قرار گرفت.

پانویس

  1. ر.ک: علاونه، احمد، ج5، ص48-49

منابع مقاله

علاونه احمد، «العلماء العرب المعاصرون و مآل مكتباتهم»، دارالبشائر الإسلامیة، بیروت، لبنان و مكتبة و مركز فهد بن محمد بن نایف الدبوس للتراث الأدبی، کویت،

وابسته‌ها