فیضی، کریم

کریم فیضی (متولد 1358ش- تبریز)، نویسنده، از اساتید دانشگاهی ایران که در حوزه هم تحصیل کرده است. وی آثار فراوانی نوشته است و کتاب «صدها سال تنهایی» وی در سال 1390ش، جایزه کتاب سال را از آن خود کرد.

فیضی، کریم

نام	فیضی، کریم
نام‎های دیگر
نام پدر
متولد	1358ش
محل تولد	تبریز
رحلت
اساتید
برخی آثار	أسرار الحکم في المفتتح و المختتم امید و انتظار
کد مؤلف	AUTHORCODE02090AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، فیضی (ابهام زدایی) را ببینید.

ولادت

کریم فیضی در سال ۱۳۵۸ش/۱۹۸۰م، در تبریز به دنیا آمد.

پدرش گرچه هم به شغل فرش‌فروشی اشتغال داشت و هم بخشی از سال را در مزرعه‌ای که در حاشیه تبریز تهیه کرده بود کار می‌کرد، اما گرایش او به عوالم دینی و معنوی و مشغولیت زیاد وی به عبادت و ریاضت، باعث شده بود که به زندگی مادی خویش توجه چندانی نداشته باشد؛ ازاین‌رو خانواده او در تنگنای مالی روزگار می‌گذراندند.

ناگفته نماند که روحیات مذهبی پدر در فرزند نیز اثر کرد و او در هر فرصتی که به دست می‌آورد برای تماشای درس و بحث روحانیون به حوزه علمیه بازار تبریز می‌رفت و ساعت‌ها از دور به حرف‌ها و درس‌ها و بحث‌های آنها گوش می‌داد؛ درحالی‌که هنوز ۱۰ سال نداشت^[۱].

تحصیلات و فعالیت‌های علمی

در کودکی به قرائت قرآن روی آورد؛
در سال 1376ش، وارد دانشگاه تبریز شد؛
در سال 1380ش، وارد دانشگاه تهران شد؛
در سال 1385ش، از فلسفه فارغ‌التحصیل شد؛
از سال 76 تا 86ش، به تحصیلات فقهی و اصولی در بناب و قم پرداخت؛
در سال 1380ش، کتاب «عرفان شیعی» را منتشر کرد؛
از 1384ش، به تدریس و تحقیق پرداخت؛
در سال 1390ش، جایزه کتاب سال را با کتاب «صدها سال تنهایی» از آن خود کرد؛
تا سال 92ش؛ 40 کتاب در ادبیات و فلسفه و عرفان نگاشت؛
از سال 92ش، عهد کرد که دیگر چیزی ننویسد. این عهد تا سال 94 ادامه داشت، ولی در نهایت با نگارش «من هم زنده‌ام»، در سال 95 شکسته شد^[۲].