زینالدین رازی، محمد بن ابیبکر
زينالدين، ابوعبدالله محمد بن ابىبكر بن عبدالقادر رازى (متوفای 666ق - قونیه)، فقيه، مفسر، لغوى، اديب و صوفى حنفى
نام | زینالدین رازی، محمد بن ابیبکر |
---|---|
نامهای دیگر | رازی، محمد بن ابیبکر
زینالدین، ابوعبدالله محمد بن ابوبکر |
نام پدر | ابوبکر |
متولد | |
محل تولد | ری |
رحلت | 666ق |
اساتید | |
برخی آثار | أسئلة القرآن المجید و أجوبتها من غرائب آي التنزیل |
کد مؤلف | AUTHORCODE01132AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، رازی (ابهامزدایی) را ببینید.
ولادت
اصل وى از رى است. وی در شهر ری بزرگ شد، و در کسب علوم مختلفی مانند زبان، فقه، تفسیر، حدیث، ادبیات، عرفان تلاش کرد.
مترجمان سال تولد و یا سال درگذشت او را به طور دقیق بیان نکردهاند،
طى سفرى از مصر ديدار كرد. مدتی در آنجا اقامت گزید، در سرزمینهای آن گشت و گذار کرد. سپس به دمشق و شام رفت و قسمتهای آن را گشت و گذار کرد، و وارد آناتولی شد و در قونیه اقامت گزید. در آنجا همراه با صدرالدین قونویه بود،
وفات
در پايان عمر، در سال 666ق، در قونيه بود. او در تفسير قرآن مشهور است. صاحب «ريحانة الادب» و به تبع او دهخدا در «لغتنامه»، رازى را از علماى قرن هشتم و متوفاى سال 768ق دانستهاند.
آثار
- انموذج جليل فى اسئلة و اجوبة من غرائب آية التنزيل؛
- الذهب الابريز فى تفسير الكتاب العزيز؛
- روضة الفصاحة در علم بيان؛
- كنوز البراعة فى شرح المقامات الحريرية؛
- مختار الصحاح در لغت كه تلخيص صحاح جوهرى است و در660ق، خاتمه يافته است؛6. حدائق الحقائق در مواعظ؛
- دقائق الحقائق در تصوف؛
- كتاب الامثال و الحكم؛ و...