دیوان غبار همدانی

دیوان غبار همدانی، مجموعه اشعار حسین رضوی همدانی (1265-1322ق)، متخلص به «غبار» است که به کوشش احمد کرمی، در قالب غزل‌ها، مقطعات، دوبیتی‌ها و تک‌بیتی‌ها، گردآوری شده است.

دیوان غبار همدانی
دیوان غبار همدانی
پدیدآورانغبار همدانی، حسین بن رضا (نویسنده) کرمی، احمد (مصحح)
ناشرنشر ما
مکان نشرايران - تهران
سال نشر1362ش.
چاپاول
موضوعشعر فارسی- قرن 14
زبانفارسی
تعداد جلدیک
کد کنگره
‏‎‏/‎‏د‎‏9‎‏ / 7784 ‏PIR‎‏
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

آنچه باعث اهمیت این دیوان شعر شده، این است که شاعر آن، در زمان خود، در شهر همدان، یکی از اساتید سخن و ارکان شعر بشمار می‌رفته و در سخن‌سنجی و نکته‌پردازی، کم‌نظیر بوده است. وی از‌ شعرای مقل و مجید است؛ یعنی شعر کم گفته، ولی آنچه از او باقی مانده از اشعار برگزیده و منتخب اوست که از هشتصد بیت تجاوز نمی‌کند[۱].

آنچه از شعر غبار به‌جای مانده، اندکی بیش نیست، ولی همین مایه، بر بلندای طبع و لطافت اندیشه و ذوق سیراب از سرچشمه عشق و عرفان وی گواه است. شعر غبار مثل نسیم صبحگاهی لطیف و مانند ناله جان‌سوز نی، غم‌انگیز است. خواننده صاحبدل و صاحب‌ذوق با مطالعه اشعار غبار، بهتر درمی‌یابد که در قلب پرتپش این شاعر شوریده همدانی، چه می‌گذشته است[۲].

پانویس

  1. ر.ک: بی‌نام، ص322
  2. مقدمه، ص4

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  2. بی‌نام، «غبار همدانی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ارمغان، مرداد و شهریور 1308، دوره دهم، شماره 5 و 6.


پانویس


منابع مقاله

وابسته‌ها